- Chciałbym zaprosić, żebyśmy dzisiaj tak jak Maryja pokornie zaufali Bogu - mówił biskup kaliski Damian Bryl, który 3 maja przewodniczył Sumie odpustowej w parafii pw. NMP Królowej Polski.

- Niech to wspólne świętowanie zbliży nas do siebie, abyśmy mogli razem dalej szukać i budować autentyczne dobro naszej ojczyzny - mówił bp Damian Bryl w 230. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja w katedrze św. Mikołaja.

 – Szanujmy naszą pracę. Wkładajmy w nią ducha miłości i służby - mówił biskup kaliski Damian Bryl, który 1 maja przewodniczył Mszy św. w intencji pracowników i pracodawców w Narodowym Sanktuarium św. Józefa.

W parafii pw. św. Marcina i św. Stanisława, biskupa w Goszczanowie 25 kwietnia odbył się charytatywny „Kiermasz ciast dla Amelki”, podczas którego zbierano pieniądze potrzebne na operacje małej Amelki.

W Niedzielę Miłosierdzia Bożego do parafii pw. Najświętszego Zbawiciela uroczyście wprowadzono relikwie bł. Hanny Chrzanowskiej.

We wsi Wyrów w parafii św. Bartłomieja w Stawiszynie urodził się ks. Tomasz Lis, który zginął w obozie koncentracyjnym w Dachau. To syn moich pradziadków i brat mojej babci. Pamięć o nim i jego męczeńskiej śmierci jest przekazywana w rodzinie z najwyższą czcią i szacunkiem. Z estymą przechowujemy dokumenty dotyczące ks. Tomasza, jak i jego odręcznie pisane życiorysy, podania i prośby.

Z myślą o chorych, starszych i samotnych powstała w Kaliszu Fundacja „Mocni Miłością”, której wolontariusze od ponad siedmiu lat niosą pomoc. Do fundacji zgłasza się coraz więcej ludzi, którzy chcą pomagać, zwłaszcza w czasie pandemii. Niebawem ruszy budowa Domu Świętej Matki Teresy z Kalkuty z całodobową lub dzienną opieką.

W Tygodniu Biblijnym codziennie 15 minut przed wieczorną Mszą św. w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu czytane były fragmenty z Ewangelii wg św. Marka. Proboszcz zachęcał też rodziny do czytania Pisma Świętego i rozważania Słowa Bożego w domach.

Politycy składają różne przedwyborcze obietnice, aby jak największa ilość wyborców na nich zagłosowała. Z ich realizacją różnie bywa, ale teoretycznie w demokracji weryfikacja następuje w kolejnych wyborach.
W Kościele, który jest instytucją hierarchiczną, sprawy wyglądają inaczej.To Ojciec Święty nominuje biskupa diecezjalnego z kilku przedstawionych mu kandydatur i tak ustanowiony hierarcha nie składa żadnych obietnic społeczności, do której jest posłany, poza tymi które wynikają bezpośrednio z Ewangelii, Tradycji Kościoła i prawa kanonicznego.

W ostatnim rozdziale Listu apostolskiego Patris Corde papież Franciszek nazywa Świętego Józefa ojcem w cieniu. Zaczerpnął go z powieści Jana Dobraczyńskiego, gdzie św. Józef jest cieniem Ojca Niebieskiego na ziemi dla Jezusa, którego osłania i chroni.

U papieża Franciszka, który odznacza się wielką wrażliwością społeczną, nie mogło zabraknąć nawiązania do tak istotnego wymiaru życia Świętego Józefa, jakim było jego życie zawodowe, albo mówiąc innymi słowami, uczciwe zarabianie na utrzymanie rodziny.

Jeśli czasami Bóg zdaje się nam nie pomagać, nie oznacza to, że nas opuścił, ale że pokłada ufność w nas i w tym, co możemy wymyślić. Kryzys jest okazją do odkrycia w sobie kreatywności i odwagi.

Kiedy słyszymy o przyjmowaniu wszystkiego co przyniesie los, widzimy życie człowieka przegranego, który nie jest w stanie się postawić, zawalczyć o swoje, który jest bierny i zrezygnowany. A tymczasem papież Franciszek sugeruje, że przez akceptację przejawia się w naszym życiu dar męstwa dany przez Ducha Świętego.

Nie mógłby św. Józef „współuczestniczyć w pełni czasów w wielkiej tajemnicy odkupienia i być prawdziwie sługą zbawienia”, gdyby nie jego heroiczna cnota posłuszeństwa Bogu we wszystkim, której – po ludzku rzecz biorąc – mógł się od niego uczyć sam Pan Jezus.

 O ile pierwszy omawiany przez nas tytuł nadany przez papieża Franciszka św. Józefowi, czyli ojciec umiłowany, określał przede wszystkim relację jaką my, wierni wszystkich czasów mamy z Patriarchą z Nazaretu, to dzisiejsze określenie – ojciec czuły – mówi przede wszystkim o tym, jak widział swojego ziemskiego ojca sam Pan Jezus.

Papież Franciszek w Liście Patris corde, ogłoszonym w 150. rocznicę ustanowienia Świętego Józefa Patronem Kościoła powszechnego podsunął nam wiele materiału do rozważania. Swoją refleksję Papież podzielił na siedem części w każdej z nich obdarzając Patriarchę z Nazaretu konkretnym tytułem.

Nabożeństwo do Świętego Józefa wzrastało stopniowo na przestrzeni wieków i Leonowi XIII zależało, „aby zostało ono wszczepione do codziennych praktyk pobożnych katolików”.

W adhortacji Redemptoris custos Jan Paweł II przypomina, że „gdy nadeszły trudne czasy dla Kościoła, Pius IX «chcąc zawierzyć go szczególnej opiece Świętego Patriarchy, ogłosił Józefa patronem Kościoła katolickiego»”

Na syryjskim wybrzeżu Morza Śródziemnego, niedaleko współczesnego portu Latakia leżą wzgórza kryjące ruiny jednej z najważniejszych portowych metropolii starożytności.

Kiedy w 1933 roku nauczyciel z Biskupina Walenty Szwajcer odkrył przy brzegu Jeziora Biskupińskiego wystające z wody drewniane pale, nie spodziewał się, że trafił właśnie na trop epokowego odkrycia archeologicznego.

Rzymscy cesarze rządzący Jerozolimą mieli różne wizje związane z jej rozwojem. Przełomowym momentem dla miasta był czas panowania chrześcijańskiego władcy Konstantyna Wielkiego i jego matki Heleny.

Jerozolima stała się w I w. po Chr. siedzibą pierwszej gminy chrześcijańskiej w Imperium Rzymskim, której początek dali Apostołowie po Zesłaniu Ducha Świętego (Dz 2, 42-47). Dokonywali cudów i nauczali na terenie świątyni.

Jerozolima w I w. po Chr. była ważnym ośrodkiem gospodarczym. W mieście kwitła produkcja oliwy
z oliwek, znajdowało się w nim sporo tłoczni. Wiele oliwy „konsumowała” sama świątynia, która potrzebowała również kadzidła i pachnideł, sprowadzanych z Półwyspu Arabskiego.

Po ogłoszeniu Orędzia wielu Polaków nie chciało zaakceptować zawartej w nim prośby o przebaczenie. Z kolei Episkopat Niemiec zareagował chłodno, a wręcz nie zamierzał za nic przepraszać ani niczego przebaczać.

Inwestycje budowlane Heroda Wielkiego robiły wielkie wrażenie na jego współczesnych. Mawiano, że kto nie widział Świątyni Jerozolimskiej, ten nigdy nie oglądał pięknej budowli.

W trakcie reperkusji związanych z Orędziem kard. Wyszyński po raz pierwszy spotkał się z rezerwą i niezrozumieniem polskiej społeczności katolickiej. Część krytycznych argumentów warta była rozważenia. Ale nawet wtedy okazał się wybitnym pedagogiem, który innych potrafi prowadzić za sobą na wyżyny.

Arystobul był oblegany w Świątyni przez Jana Hyrkana i jego nabatejskich sojuszników. W końcu w konflikt wmieszał się rzymski wódz Pompejusz Wielki, który właśnie podbijał Syrię. Nadszedł wraz z legionami
z Damaszku i oblegał Jerozolimę. Rzymianie zdobyli miasto, a Pompejusz pogwałcił wszelkie prawa wchodząc do miejsca Świętego Świętych w jerozolimskim Przybytyku. Judea stała się odtąd państewkiem
klientelnym, zależnym od łaski Republiki Rzymskiej.

Depresja jest chorobą, którą trzeba zdiagnozować i koniecznie leczyć. Nie czekajmy, że to przejdzie, kiedy od tygodni, czy nawet miesięcy ten stan trwa i nie mija. Nie wstydźmy się też przyznać, że chorujemy na depresję. Pierwszym krokiem powinna być wizyta u psychiatry, której nie należy się obawiać.

 Słowo „cud” ma w języku polskim kilka znaczeń. Można je rozumieć jako niezwykły, szczęśliwy zbieg okoliczności, pożądany, choć niezwykle mało prawdopodobny. W religijnym rozumieniu cudem nazywa się fenomeny niewytłumaczalne, o których sądzi się, że były skutkiem nadprzyrodzonej interwencji.

Jeżeli nigdy nie odwiedzali państwo portalu „Sok z Buraka”, z całego serca zachęcam, aby tak pozostało
- świadomość, że dotykamy czegoś brudnego wcale nie chroni nas przed zabrudzeniem.

Czasami zastanawiamy się nad tym, co przeżywamy, czy to już depresja? A może to tylko smutek, przygnębienie, czyli normalna reakcja na to, co dzieje się w naszym życiu?

Nigdy dotąd przeczytanie jednego artykułu nie było dla mnie tak ważne, jak w przypadku tekstu, na który trafiłem w zeszłym tygodniu. Nigdy wcześniej nie doznałem tak wyraźnego uczucia „eureki” i nie zmienia tego fakt, że ów tekst oceniam bardzo negatywnie.

Jak kiedyś św. Paweł od Ateńczyków, tak i my nieraz słyszymy od współczesnych racjonalistów, że głosimy głupstwa, których oni nie mają czasu ani ochoty słuchać. Jednym z tych głupstw, o których dzisiejszy świat nie chce słuchać jest zmartwychwstanie ciała.

- Popatrzcie jak wyglądał człowiek Ośmiu Błogosławieństw, który nosił w sobie na co dzień tę radość Ewangelii, Dobrej Nowiny, radość zabawienia ofiarowanego nam przez Chrystusa – tak o bł. Piotrze Jerzym Frassatim mówił w 1977 roku kard. Karol Wojtyła. Młodzieniec z Turynu jest przykładem na to jak łączyć codzienne życie ze świętością.

Dla wielu z nas szokująca jest intensywność ataków na Kościół. Podpalenie świątyni w Lublinie nie było przecież pierwszym tego typu atakiem w ostatnich miesiącach.

Świętej pamięci prof. Andrzej Szczeklik, jeden z twórców polskiej współczesnej interny napisał niedługo przed śmiercią książkę „Nieśmiertelność”. Opowiada ona o pewnym starym jak świat, ale ciągle żywym micie medycyny zapewniającej wieczne życie. Na bazie tego mitu pokutuje do dziś przekonanie, że medycyna jest od tego, żeby walczyć ze śmiercią.

Młody Franciszek Blachnicki przebywał w KL Auschwitz w tym samym czasie co ojciec Kolbe. Nigdy jednak go nie spotkał. Ojciec Maksymilian zginął w celi śmierci, z której ks. Blachnicki został wypuszczony. Dziś ciąg dalszy rozmowy z Tomaszem Terlikowskim, autorem biografii twórcy Ruchu Światło - Życie.

W marcu Kalisz znalazł się na trasie Nieustannej Pielgrzymki Zawierzenia, którą pątnicy pokonują od trzech lat przemierzając Polskę. W dniu odpustu
Świętego Józefa, z krzyżem w ręku i Matką Bożą w plecaku przed cudowny obraz Świętej Rodziny dotarła siostra Assumpta, która obecnie sama przemierza kolejny etap tej drogi.

Argentyńczyk ojciec Justo Lo Feudo ze Zgromadzenia Misjonarzy Najświętszej Eucharystii jeździ po świecie z misją zakładania kaplic Wieczystej Adoracji otwartych w dzień i w nocy. W rozmowie odkrył też, co łączy jego rodzinny kraj z Polską, a jego samego z papieżami Janem Pawłem II, Benedyktem XVI i Franciszkiem.

W rozmowie z Tomaszem Terlikowskim o tym, że nie da się zrozumieć ani historii, ani teraźniejszości Kościoła w Polsce, ani nawet historii Polski, szczególnie przełomu lat 70. i 80. bez świadomości tego, kim był ks. Franciszek Blachnicki.

Hitler zakładał, że wygra wojnę i dopiero wtedy przeprowadzi jeszcze jedną bestialską akcję: ostateczne rozwiązanie kwestii chrześcijańskiej - mówi dr Michael Hesemann, niemiecki historyk, autor książki „Religia Hitlera” w drugiej części naszej rozmowy.

W Niemczech, ale również w innych krajach, dominuje pogląd, iż Kościół katolicki nie tylko darzył Hitlera sympatią, ale współpracował z nim i wręcz wspierał w walce z komunizmem – mówi dr Michael Hesemann, autor książki „Religia Hitlera”. - Jako historyk, który w Archiwach Watykańskich przeanalizował wszystkie dokumenty wczesnego nazizmu, wiedziałem, że to nieprawda.

Mija właśnie 80 lat od momentu, w którym tysiące polskich dzieci, które wcześniej znalazły się w sowieckich łagrach, rozpoczęło swą długą i trudną drogę tułaczą. Droga ta nie zawsze prowadziła ich do Polski. Wiele dzieci zmarło w jej trakcie, wiele z różnych powodów trafiło do Ameryki, Australii czy Anglii. Zofii Pawłowskiej, mojej rozmówczyni, która zmarła tuż przed publikacją
niniejszego wywiadu, udało się szczęśliwie wrócić do Ojczyzny i nie utracić nikogo z najbliższych.

O fenomenie bycia kobietą, zadaniach jakie stoją przed niewiastami, a także o treściach zawartych w wydawanym od 27 lat piśmie dla pań opowiada Maria Wilczek, honorowa prezes Polskiego Związku
Kobiet Katolickich, członkini Krajowej Rady ds. Duszpasterstwa Kobiet i redaktor naczelna „Listu do Pani”.

100 lat temu papież Benedykt XV na spotkaniu z rycerzami powiedział: „Rycerze Kolumba, robicie rzeczy wielkie, ale jesteście stworzeni do jeszcze większych”. Wierni ideom swojego założyciela, drobnymi rzeczami często bez poklasku, bez splendoru czynią dobro, by ono dało wielki efekt. A ich orężem nie jest miecz, a różaniec. Krzysztof Zuba, delegat stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce i Tomasz
Wawrzkowicz, w rozmowie z „Opiekunem” wyjaśniają, jakie podejmują działania.