Włącz wiarę

Grupa archeologów odnajduje nieopodal Jerozolimy grób ze zwłokami Jezusa z Nazaretu. Sensacyjna wiadomość szybko przedostaje się do prasy, telewizji, trafia na strony portali internetowych. Niecodzienna wiadomość porusza nie tylko salony Watykanu, ale także najodleglejsze zakątki Ziemi. Kościoły pustoszeją, zaskoczeni ludzie wychodzą na ulice, niektórzy tracą nadzieję na życie wieczne i odbierają sobie życie. Świat powoli ogarnia chaos… 

To fragment książki, na którą natknąłem się kiedyś w bibliotece zakonnej. Jej ciekawa fabuła uzmysłowiła mi prawdziwość słów św. Pawła z 1 Listu do Koryntian: „Jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach. Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie”. Co by było, gdyby nie było zmartwychwstania? Co by było, jakby śmierć była absolutnym końcem? Dzięki tej apokaliptycznej książce lepiej zrozumiałem, że wiara to ogromny dar, który nadaje życiu ludzkiemu sens i znaczenie. Może często nie zdajemy sobie z tego sprawy, że do pewnych prawd zawartych w Credo przyzwyczailiśmy się, traktując je jako oczywiste, jak oczywistym jest to, że po wtorku jest środa, a po zimie jest wiosna. Tymczasem droga wiary to ekscytująca wędrówka, a życie bez wiary jest jak bieg przełajowy w ciemnościach.

Wypaczenie wiary

Śledząc wypowiedzi papieża Franciszka trafiłem na fragment książki „Jezuita, papież Franciszek”, w którym kardynał Bergoglio, późniejszy papież Franciszek, przestrzegał przed niebezpieczeństwem wypaczenia wiary. Jego słowa są mocne i dają do myślenia: „W czym przejawia się wypaczenie wiary? W tym, że nie głosi się kerygmatu, a od razu przechodzi się do katechezy, a najlepiej do dziedziny moralności. Wystarczy posłuchać niektórych homilii: powinny mieć charakter kerygmatyczny z odrobiną katechezy, a są w ostateczności moralistyczne lub co najwyżej katechetyczne. A w ramach moralności ludzie wolą mówić – choć może nie tak bardzo w czasie homilii, jak w innych sytuacjach – o moralności seksualnej, o wszystkim, co ma jakikolwiek związek z seksem; o tym, czy można to, a tego nie można; czy to grzech, czy nie grzech. Wtedy odsuwamy od siebie skarb, jakim jest żywy Jezus Chrystus, skarb Ducha Świętego mieszkającego w naszych sercach, skarb chrześcijańskiego planu na życie, który niesie ze sobą jeszcze inne konsekwencje oprócz kwestii związanych z seksualnością. Odsuwamy na bok niezwykle bogatą katechezę zawierającą tajemnice wiary, Credo, a koncentrujemy się na tym, czy mamy zorganizować marsz przeciw projektowi ustawy zezwalającej na używanie prezerwatyw”.

Włącz wiarę

Jako organizator XX Spotkania Młodych w Wołczynie jestem zdumiony, że Bóg zmienia ludzkie serce posługując się tak prostymi środkami. Nasze spotkanie ma przede wszystkim charakter ewangelizacyjny, to znaczy kerygmatyczny. Konferencje są głoszone w przystępny sposób, wieczorami są nietypowe nabożeństwa, nie brakuje też muzyki i dobrej zabawy. Warto dodać, że młodzież ma możliwość w małych grupach porozmawiać na tzw. „trudne tematy”. Patrząc na wołczyńskie Spotkanie Młodych można powiedzieć, że to nic wielkiego, a wówczas tym bardziej zaskakuje fakt, że tak niewiele może przemienić człowieka. Kiedyś pewna młoda dziewczyna, uczestniczka XIX Spotkania Młodych w Wołczynie, przysłała do mnie maila: „Pierwszy raz byłam na Spotkaniu Młodych. Początkowo nie chciałam jechać, ale jak teraz sobie pomyślę, że mogło mnie to ominąć, to aż czuje ucisk w sercu (Oooo....). Ta atmosfera, tamci ludzie… Nie sądziłam, że cokolwiek jest w stanie tak wpłynąć na mnie, a jednak… Wołczyn zmienia ludzi!” To proste i szczere świadectwo Izy napawa optymizmem w patrzeniu na przyszłość i potwierdza, że Bóg nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, że ma nam wszystkim coś ważnego do przekazania, że ciągle jest Panem naszego życia i jest w stanie nas zmienić. Dajmy mu do tego okazję.

brat Marcin Grec

XX Spotkanie Młodych w Wołczynie

15-20 lipca 2013

www.wolczyn.kapucyni.pl