TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 14:10
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Udział wiernych w Modlitwie eucharystycznej

Wiara celebrowana w liturgii
Udział wiernych w Modlitwie eucharystycznej

Do jednych z najważniejszych osiągnięć reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II należy zaliczyć przywrócenie liturgii wiernym. W wielu miejscach Konstytucja o liturgii mówi o potrzebie czynnego, świadomego, pobożnego owocnego, zewnętrznego i wewnętrznego oraz pełnego zaangażowania uczestnictwa wiernych w celebracjach liturgicznych. Pośród wszystkich celebracji liturgicznych Kościoła szczególne miejsce zajmuje Eucharystia, która jest źródłem i szczytem całego chrześcijańskiego życia. Stąd troska Kościoła, „aby chrześcijanie w tym misterium wiary nie uczestniczyli jak obcy lub milczący widzowie, lecz, aby przez obrzędy i modlitwy misterium to dobrze rozumieli, w świętej czynności brali udział świadomie, pobożnie i czynnie, byli kształtowani przez słowo Boże, posilali się przy stole Ciała Pańskiego i składali dziękczynienie”.
Modlitwa eucharystyczna, będąca modlitwą dziękczynienia i uwielbienia, stanowi szczyt celebracji Mszy Świętej. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego nazywa ją najważniejszą i pierwszą modlitwą kapłana: „wśród tego, co przysługuje kapłanowi, pierwsze miejsce zajmuje Modlitwa eucharystyczna, będąca szczytem całej celebracji”. Pamiętając o prawie pierwszeństwa kapłana w celebrowaniu Modlitwy eucharystycznej, trzeba dostrzec także „miejsca” przeznaczone dla wiernych. Uczestniczą oni w tej modlitwie przez odpowiedzi i aklamacje, przyjmowanie odpowiednich postaw i wykonywanie określonych gestów. Konstytucja o liturgii Sacrosanctum concilium zachęca duszpasterzy, aby gorliwie i cierpliwie zabiegali o liturgiczne wychowanie oraz czynny udział wiernych w liturgii, który powinien być tak wewnętrzny, jak i zewnętrzny. Obydwa sposoby uczestnictwa są ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie się dopełniają. Również uczestnictwo wiernych w Modlitwie eucharystycznej, która jest ośrodkiem i szczytem całej celebracji Mszy Świętej domaga się zaangażowania wewnętrznego i zewnętrznego. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego wyraźnie mówi, że uczestniczy w niej całe zgromadzenie liturgiczne: „Kapłan wzywa lud, aby wzniósł serca do Pana, oraz jednoczy go z sobą w modlitwie i dziękczynieniu, jakie w imieniu całej wspólnoty zanosi do Ojca przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym”. Wszyscy uczestniczący we Mszy Świętej są zaproszeni do zjednoczenia się z Chrystusem w głoszeniu wielkich dzieł Bożych i w składaniu Ofiary. Warto zastanowić się na czym ma polegać „wzniesienie serc do Pana”, „głoszenie wielkich dzieł Bożych” oraz „składanie Ofiary” przez wiernych podczas Modlitwy eucharystycznej.
W dialogu wstępnym do prefacji na wezwanie kapłana „W górę serca” zgromadzeni wierni odpowiadają :„Wznosimy je do Pana”. Wezwanie i odpowiedź, znajdujące swoje korzenie w Piśmie Świętym (Lm 3, 41; Kol 3, 1-3), stanowią zachętę do spirytualizacji postaw w Modlitwie eucharystycznej. Każda modlitwa chrześcijańska powinna być zanoszona do Boga w wewnętrznej postawie, która charakteryzuje się całkowitym otwarciem swojego serca na obecność i działanie Boga. Postawa „wzniesionych serc” ku Boga jest naturalną wewnętrzną postawą, która winna towarzyszyć wiernym podczas Modlitwy eucharystycznej. Wyraża ona gotowość całkowitego oddania się Chrystusowi i stanięcia wobec tajemnicy Jego obecności. W Modlitwie eucharystycznej wierni stają się świadkami i uczestnikami największych wydarzeń z historii zbawienia. Stają się także świadkami cudownej przemiany chleba w Ciało i wina w Krew Chrystusa. Mając serca wzniesione ku Bogu, uczestniczący w Eucharystii otwierają się substancjalną i realną obecność Jezusa. Spotkanie ze zmartwychwstałym Chrystusem ma prowadzić do przemiany i reorientacji ich życia, tak jak to było w przypadku uczniów idących do Emaus (Łk 24, 30-34).

ks. Dariusz Kwiatkowski

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!