Spotkanie w Asyżu

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

Spotkanie w Asyżu

Poznajemy coraz bardziej wielkie bogactwo nauczania Jana Pawła II związanego z tematyką pokoju, przybliżając treść Orędzi na Światowe Dni Pokoju. Ostatni temat związany z wolnością religijną, a także wcześniej omawiane tematy dotyczące dialogu międzyreligijnego wprowadzają nas w wydarzenie, które miało miejsce 27 października 2011 r. w Asyżu. Odbył się tam dzień refleksji, dialogu i modlitwy o pokój i sprawiedliwość w świecie. Pierwsze takie spotkanie odbyło się 25 lat temu i zostało zorganizowane z inicjatywy Jana Pawła II.

Przedstawiciele różnych religii i różnych wyznań chrześcijańskich spotkali się na wspólnej modlitwie w intencji pokoju. Benedykt XVI w swoim wystąpieniu spojrzał na minione 25 lat zadając pytanie: „W jakim punkcie znajduje się teraz sprawa pokoju?” Upadek muru berlińskiego w 1989 roku bez rozlewu krwi, ukazał, że pragnienie wolności w narodach było większe od arsenałów przemocy. To zwycięstwo wolności można widzieć także jako zwycięstwo pokoju, będące jednocześnie owocem modlitwy.

Sytuacja w świecie się zmieniła, ale nie można stwierdzić, że świat charakteryzuje się pełną wolnością i pokojem. Oddalone zostało zagrożenie wielkiej wojny, ale nadal jest wiele niezgody i przemocy. Wolność, która jest wielkim dobrem, nie zawsze jest właściwie pojmowana i często rozumie się ją jako wolność ku przemocy. Jednym z największych zagrożeń jest dzisiaj terroryzm, który atakuje określone cele dokonując zniszczeń i zabija wielu niewinnych ludzi. Sprawcy tych ataków kierują się zasadą, że zniszczenie nieprzyjaciela usprawiedliwia każde okrucieństwo. Bardzo często terroryzm motywowany jest religią, ale Ojciec Święty stwierdził, że instrumentalne podejście do religii wypacza jej prawdziwe znaczenie. Papież ukazał dwie typologie przemocy w dzisiejszym świecie. Jedna jest religijna, właśnie wtedy, gdy religie traktuje się instrumentalnie dla usprawiedliwienia każdego działania, nawet tego zbrodniczego. Druga typologia przemocy wynika z całkiem przeciwnych motywacji, mianowicie z całkowitego odrzucenia Boga i religii. Nieprzyjaciele religii widzą w niej źródło przemocy i niesprawiedliwości, znajdując nawet ku temu historyczne uzasadnienia, które także można znaleźć w historii Kościoła katolickiego. Są to jednak przypadki, które Kościół widzi jako błędy i za nie przeprasza czyniąc wszystko, aby się nie powtórzyły. Natomiast odrzucenie Boga prowadzi w konsekwencji do upadku człowieka i człowieczeństwa. Gdy człowiek nie uznaje już żadnej normy i żadnego sędziego nad sobą, a przyjmuje siebie samego za normę to rodzi to okrucieństwo i przemoc bez miary, czego dowodem jest horror obozów koncentracyjnych. Tak więc źle pojmowana religia może być wykorzystywana do usprawiedliwiania przemocy, ale jest to jej wypaczanie. Właściwe i autentyczne ukierunkowanie człowieka na Boga jest mocą pokoju. Dlatego ważny jest dialog między religiami, a także niezbędne jest oczyszczanie przeżywanej religii. Brak Boga i negacja religii działają przeciwko człowiekowi i to stanowi wielkie zagrożenie dla pokoju i całego człowieczeństwa.

Papież wspomniał o ludziach niewierzących, którzy nie otrzymali daru wiary, ale też nie walczą z Bogiem i religią. Są to ludzie poszukujący prawdy i należy im się szacunek i zrozumienie. Przedstawiciele tej grupy zostali po raz pierwszy zaproszeni na spotkanie w Asyżu. Jest w tym wyraz wielkiej otwartości Kościoła na dialog z wszystkimi ludźmi dobrej woli, dla których pokój jest wielką wartością i dobrem. Wymowne są słowa Benedykta XVI „Kościół katolicki nie zaprzestanie walczyć z przemocą i angażować się na rzecz pokoju w świecie. Pobudza nas wspólne pragnienie, by być «pielgrzymami prawdy, pielgrzymami pokoju»”.

ks. Paweł Guździoł