Słowo Boże na niedzielę 31 stycznia

IV niedziela zwykła Niedziela 31 stycznia
Pwt 18, 15-20; Ps 95; 1 Kor 7, 32-35; Mk 1, 21-28

Z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz powiedział do ludu:
«Pan, Bóg twój, wzbudzi dla ciebie proroka spośród twoich braci, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał. Właśnie o to prosiłeś Pana, Boga swego, na Horebie, w dniu zgromadzenia: Niech więcej nie słucham głosu Pana, Boga mojego, i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł».
I odrzekł mi Pan: «Dobrze powiedzieli. Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co mu nakażę. Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy. Lecz jeśli który prorok odważy się mówić w moim imieniu to, czego mu nie rozkazałem, albo wystąpi w imieniu bogów cudzych – taki prorok musi ponieść śmierć».

Z Księgi Psalmów

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu,
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem,
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze,
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem,
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †
«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba,
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie,
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».

Z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Chciałbym, żebyście byli wolni od utrapień. Człowiek bezżenny troszczy się o sprawy Pana, o to, jak by się przypodobać Panu. Ten zaś, kto wstąpił w związek małżeński, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać żonie. I doznaje rozterki.
Podobnie i kobieta: niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, o to, by była święta i ciałem, i duchem. Ta zaś, która wyszła za mąż, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać mężowi.
Mówię to dla waszego pożytku, nie zaś, by zastawiać na was pułapkę; ale po to, byście godnie i z upodobaniem trwali przy Panu.

Z Ewangelii według Świętego Marka

Jezus naucza jak ten, który ma władzę
W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.
Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego! » Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.
A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.

Komentarz do Ewangelii

Ratunek, a nie pułapka
Święty Paweł zwraca się do Koryntian: „Mówię dla waszego pożytku, nie zaś, by zastawiać na was pułapkę, ale po to, byście godnie i z upodobaniem trwali przy Panu” (1Kor 7, 35). Te słowa jeszcze lepiej zrozumiemy, gdy przyjrzymy się Apostołowi Narodów.
W minionym tygodniu obchodziliśmy święto jego nawrócenia (25 stycznia). I co Paweł mówi o sobie? „U stóp Gamaliela otrzymałem staranne wykształcenie w Prawie ojczystym. Gorliwie służyłem Bogu... Prześladowałem tę drogę [tzn. uczniów Jezusa], głosując nawet za karą śmierci, wiążąc i wtrącając do więzienia mężczyzn i kobiety” (Dz 22, 3-4). I co Paweł usłyszał od Ananiasza, którego Jezus posłał do Pawła? „Bóg naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego [Jezusa], i Jego własny głos usłyszał. Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś. Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, przyjmij chrzest i obmyj się z twoich grzechów, wzywając Jego imienia” (Dz 22, 14-16). Jezus pokazał się Pawłowi nie po to, aby go zgubić (por. Mk 1, 24), ale by uratować. Ale zanim św. Paweł powiedział Koryntianom: „mówię to dla waszego pożytku”, to Jezus „uczył jak ten, który ma władzę” (Mk 1, 22). Jezus nie miał (i nie ma) zamiaru zastawiać na kogokolwiek jakąś pułapkę; On nie przyszedł „po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić” (J 12, 47); On „przyszedł na świat jako światło, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie pozostawał w ciemności” (J 12, 46). Nie chodzi więc o pułapkę, ale o uratowanie! „Słownik języka polskiego” określa pułapkę jako „zasadzkę, podstęp mające na celu przyłapanie kogoś na gorącym uczynku lub udowodnienie komuś winy”. Czy o to chodzi Jezusowi? Czy to jest cel Jego misji? Nie! Jezus przyszedł i mówi „dla naszego pożytku”, czyli po to, abyśmy mieli życie wieczne (J 3, 15). O to chodzi Jezusowi!
Kiedy jednak patrzy się na dzisiejszy świat, to można odnieść wrażenie, że Pan Jezus jest największym przeciwnikiem i wrogiem człowieka, i Jego jedynym zadaniem jest szkodzić człowiekowi, aby go całkowicie zniszczyć. A przecież „nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego” (15, 13-15). Jezus umarł na krzyżu, oddał za nas swoje życie. „Nikt nie ma większej miłości...”. Dlaczego tego nie widzimy? Dlaczego Jezus jest postrzegany jako ktoś, z kim trzeba walczyć? Dlaczego wielu widzi w Jezusie jedynie zagrożenie dla siebie? Czy Jezus jest taki zły? Czy Jezus prowadzi nas do zguby? „Oni nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę - schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go” (Oz 11, 3-4).

ks. Tomasz Kaczmarek