Słowo Boże na niedzielę 30 maja

Niedziela Najświętszej Trójcy 30 maja
Pwt 4, 32-34.39-40; Ps 33; Rz 8, 14-17; Mt 28, 16-20

Z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz tak powiedział do ludu: «Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą, zaczynając od dnia, w którym Bóg stworzył człowieka na ziemi, zapytaj od jednego krańca niebios do drugiego, czy nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano o czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił Pan, Bóg twój, w Egipcie na twoich oczach?
Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie wypełniać; by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, Bóg twój».

Z Księgi Psalmów

Słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.

Przez słowo Pana powstały niebiosa,
wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego.
Bo przemówił, i wszystko się stało,
sam rozkazał, i zaczęło istnieć.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska,
według nadziei pokładanej w Tobie.

Z Listu Świętego Pawła, Apostoła do Rzymian
Bracia: Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!»
Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale.

Z Ewangelii według Świętego Mateusza

Chrzest w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego
Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Komentarz do Ewangelii

Jeden w trzech osobach
Uroczystość Najświętszej Trójcy stała się dla Kościoła ukazaniem całego ogromu miłości Boga do człowieka. Bóg jest jeden w trzech Osobach, dzięki temu żadna z Osób Trójcy Świętej nie odbiera czci bez pozostałych. Ojciec w swojej pokorze odbiera cześć tylko w jedności z Synem i Duchem. Stąd każde święto ukazujące Boga w jednej tylko Osobie jest niezgodne z planem Bożym i nauczaniem Kościoła. Przypomniał o tym sam papież Leon XIII: „Nasz poprzednik Innocenty XII odrzucił wnioski, by ustanowić jakąś uroczystość ku czci Ojca. Wprawdzie w niektóre dni oddaje się cześć poszczególnym tajemnicom Wcielonego Słowa, lecz w żaden dzień świąteczny nie obchodzi się uroczystości Słowa według Boskiej tylko natury” (Leon XIII, Divinum illud).
Co więc słowo niniejszej niedzieli mówi nam o Najświętszej Trójcy? W pierwszym czytaniu z Księgi Powtórzonego Prawa Kościół wskazuje, że Bóg Trójjedyny był obecny przy swoim narodzie, który wyprowadził z Egiptu. Każdy Izraelita wyznaje po dzień dzisiejszy, że przyszedł i wybrał „sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi” (Pwt 4, 34). Dlatego dopełnieniem tych wydarzeń jest wiara, która nakazuje im strzec „Jego praw i nakazów” (Pwt 4, 40) nie pod presją, ale w wolności i dziękczynieniu, aby dobrze im się wiodło i by przedłużyli swoje dni na ziemi, którą Bóg dał im i ich przodkom (por. Pwt 4, 40). Słowa te doskonale pasują do naszych czasów, gdyż miłość zachodząca między Osobami Trójcy realizuje się w Kościele za każdym razem kiedy pozwalasz, by Bóg pokochał innych przez ciebie.
Cały świat jest dziełem Trójcy. Kiedy Bóg stwarzał człowieka zawołał: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam” (Rdz 1, 26). Liczba mnoga czasownika „uczyńmy” sugeruje współdziałanie wszystkich trzech Osób Trójcy w dziele stwórczym. Dlatego możemy zawołać za Psalmistą: „Przez słowo Pana powstały niebiosa, wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego. Bo przemówił, i wszystko się stało, sam rozkazał, i zaczęło istnieć” (Ps 33, 6.9). Każdy jest spragniony, by Bóg przy nim pozostał, dlatego wołamy dalej za Psalmistą: „Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, według nadziei pokładanej w Tobie” (Ps 33, 22). Miłość wewnątrz Trójcy jest zaproszeniem do tego, abyśmy otworzyli się na Ducha Świętego, który niejako jest jej owocem. Święty Augustyn nauczał, że Duch Święty jest wynikiem relacji, a także więzią miłości zachodzącą między Ojcem i Synem. Widząc kim jest Duch Święty lepiej możemy zrozumieć słowa św. Pawła z drugiego czytania: „Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi” (Rz 8, 14) – i dalej – „sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale” (Rz 8, 16–17).
Otwierając się na tę miłość pozostańmy świadkami Jezusa, który dał nam takie oto zadanie: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 19–20).

ks. Łukasz Pondel