Słowo Boże na każdy dzień ( 9 - 14 sierpnia )

Poniedziałek, 9 sierpnia
Oz 2, 16b.17b.21-22;  Ps 45; Mt 25, 1-13

„Wtedy obudziły się wszystkie panny i przygotowały lampy”.
Głos o nadchodzącym oblubieńcu dociera do wszystkich. Zarówno panny, które miały oliwę, jak i te, które jej nie miały, zbudziły się słysząc wołanie. Szybko jednak się okazało, że tylko część z nich będzie mogło wyjść naprzeciw panu młodemu i ostatecznie wziąć udział w przyjęciu weselnym. Pozostałe musiały pójść w inną stronę, aby szukać brakującej oliwy. Starajmy się o to, abyśmy nigdy, w kluczowym momencie, nie musieli schodzić z drogi wiary.

Wtorek, 10 sierpnia
2 Kor 9, 6-10; Ps 112;  J 12, 24-26

„Ten, kto kocha swoje życie, traci je; ten zaś, kto nie przecenia swojego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne”.
W pierwszej chwili uderza nas sprzeczność tych słów. Wydaje się, że nie ma tu logiki – jak można zachować tracąc? Tak naprawdę ta wypowiedź Jezusa jest pełna nadziei. Nie kochać życia na tym świecie oznacza życie według Ewangelii, według nauki Pana. Tak bardzo brakuje nam odwagi, aby żyć nią na co dzień. Boimy się, że nasze wybory nie zostaną uszanowane, że będziemy zepchnięci na margines. Pewnie tak, ale to nie jest dla nas największy dramat, bo tam już jest Jezus. To On ma największą siłę, aby uczynić nasze życie szczęśliwym.

Środa, 11 sierpnia
Pwt 34, 1-12; Ps 66; Mt 18, 15-20

„Jeżeli twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy”.
Upomnienie braterskie przysparza nam wiele trudności. Balansujemy pomiędzy lekceważącą postawą obojętności, a przesadną ingerencją w cudze życie. Fundamentem budowania każdej relacji jest prawda ukazana z miłością. To tutaj mamy najwięcej problemów. Dbajmy o to, abyśmy zawsze w sercu mieli miłość do bliźniego przede wszystkim, to będziemy potrafili po bratersku upominać.

Czwartek, 12 sierpnia
Joz 3, 7-10a.11.13-17; Ps 114; Mt 18, 21-19, 1

„Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”.
Bardzo łatwo przyszło owemu człowiekowi wypowiedzieć taką deklarację, która, biorąc pod uwagę jego zadłużenie, była raczej bez pokrycia. Nie zastosował się jednak do tych słów, kiedy zostały skierowane pod jego adresem. Bóg nie rzuca słów na wiatr. Jego przebaczenie jest konkretne i prawdziwe. To my nie zawsze traktujemy Go poważnie. Może dlatego nie zawsze są owoce naszych nawróceń.

Piątek, 13 sierpnia
Joz 24, 1-13; Ps 136;  Mt 19, 3-12

„Kto może to pojąć, niech pojmuje”.
Te słowa wypowiada Pan Jezus w kontekście życia w małżeństwie lub bezżeństwie. Niełatwym zadaniem jest zrozumienie w pełni tajemnicy swojego powołania, odkrycie swojej ścieżki życia. Tym bardziej możne przysparzać wiele trudności, aby zrozumieć życie drugiego. Każda droga życia jest tajemnicą i domaga się pochylenia nad tym sekretem z pokorą. Biblia już od samego początku interpretuje nam fenomen życia człowieka w taki sposób, jaki Bóg tego pragnie. Warto iść za tym głosem.

Sobota, 14 sierpnia
Mdr 3, 1-9; Ps 116 B; J 15, 12-16

„Wtedy przyniesiono do Niego dzieci, żeby nałożył na nie ręce i modlił się…”
Intuicja ludzi pragnących spotkać się z Jezusem jest właściwa: chcą dobra również dla swoich pociech. Apostołowie powstrzymują nie dzieci, ale ich rodziców. Dorośli często popełniają błędy, których konsekwencje ponoszą również dzieci. Z trudem jednak przychodzi przyznanie się do tego. Łatwiej jest upominać dzieci i od nich domagać się posłuszeństwa. Dbajmy o to, abyśmy zbytnią nadgorliwością nie przeszkadzali Jezusowi.

ks. Witold Kałmucki