TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 11:27
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Słowo Boże na każdy dzień (5 - 11 stycznia)

II Niedziela po Narodzeniu Pańskim 5 stycznia
Syr 24, 1-2.8-12; Ps 147B; Ef 1, 3-6.15-18; J 1, 1-18
Poniedziałek, 6 stycznia
Iz 60, 1-6; Ps 72; Ef 3, 2-3a.5-6; Mt 2, 1-12
Wtorek, 7 stycznia
1 J 3, 22-4,6; Ps 2; Mt 4, 12-17.23-25
Środa, 8 stycznia
1 J 4, 7-10; Ps 72; Mk 6, 34-44
Czwartek, 9 stycznia
1 J 4, 11-18; Ps 72; Mk 6, 45-52
Piątek, 10 stycznia
1 J 4, 19-5,4; Ps 72; Łk 4, 14-22a
Sobota, 11 stycznia
1 J 5, 5-13; Ps 147B; Łk 5, 12-16

Z Mądrości Syracha
Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. otwiera usta na zgromadzeniu Najwyższego i chlubi się przed Jego potęgą. Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: «W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo!» Przed wiekami, na samym początku mnie stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę. W świętym przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza. Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.

Z księgi Psalmów

Chwal, Jeruzalem, Pana,
wysławiaj twego Boga, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie.

Zapewnia pokój twoim granicom
i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia,
a szybko mknie Jego słowo.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów,
nie oznajmił im swoich wyroków.

Z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Niech będzie błogosławiony Bóg i ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa; on napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której on wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych.

Z Ewangelii wg św. Jana

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy - łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie ojca, o Nim pouczył.

Komentarz do Ewangelii

Powrót do tego co najważniejsze
Po raz kolejny słuchamy dziś w liturgii pierwszych wersetów Ewangelii w redakcji św. Jana i, podobnie jak w dzień Narodzenia Pańskiego, również dziś próbuje znaleźć między nami swoje miejsce prawda o tym, że „to Słowo, pełne łaski i prawdy, ciałem się stało i swój namiot postawiło wśród nas” (J 1, 14). Tłumaczenie tego wersetu pochodzące z przekładu Biblii Pierwszego Kościoła chce nam pokazać właściwy kierunek spojrzenia na Słowo Boga - Ono jest OSOBĄ, a nie dźwiękiem czy literą. W zdaniach, które czytamy otwierając Ewangelię czy inne księgi Pisma Świętego, ukrywa się Osoba niezwykle ważna dla całej naszej historii. Dlatego wielokrotnie można usłyszeć zachętę do szukania relacji z Biblią - czyli ze Słowem, które ma ciało i które realnie chce się spotkać z każdym człowiekiem na ziemi. To doświadczenie spotkania otwiera serce i duszę na przyjęcie kolejnych prawd - przede wszystkim o możliwości „stania się dziećmi Boga” (w.12). Wydaje się niekiedy, że ten fakt nie ma większego wpływu na nasze codzienne życie, ale Biblia każdym zapisanym zdaniem podejmuje próby wyprowadzenia nas z tego błędnego przeświadczenia. Bóg jest Ojcem, to znaczy nieustannie zaprasza każdego z nas do odkrycia w sobie dziecięcej tęsknoty za kimś, kto kocha bezwarunkowo i dla kogo jestem nieprzerwanie powodem dumy, radości i szczęścia. Codzienność weryfikuje boleśnie te ukryte pragnienia zderzając nas ze słabościami i nieumiejętnością autentycznej i niekończącej się miłości zarówno nas samych, jak i tych, od których domagamy się takiej miłości. Jedynym, który potrafi odpowiedzieć i zaspokoić nasz głód miłości, jest Bóg - Ojciec zafascynowany każdym ze swoich dzieci i szukający coraz to nowych sposobów pokazania nam, jak bardzo jesteśmy ważni i potrzebni.
Tę prawdę ewangelista Jan opisuje krótkim stwierdzeniem - „Przecież z Jego pełni my wszyscy otrzymaliśmy, także łaskę po łasce” (w.16). Dlatego właśnie na początku nowego roku kalendarzowego potrzebujemy powrotu do początku - do tego, co najważniejsze i fundamentalne, żeby nie stracić z oczu tej pierwszej miłości i nie zmarnować żadnego z dni ofiarowanych przez Ojca, który „nas pobłogosławił wszelkim duchowym błogosławieństwem w Chrystusie zgodnie ze swoim wybraniem nas w Nim przed założeniem świata, abyśmy dzięki miłości byli przy Nim święci i nieskalani!” (Ef 13-4)
Dlatego mimo rozmaitych wątpliwości, które mogą się w nas budzić po spotkaniu ze Słowem przychodzącym do nas w tę niedzielę, warto coraz szerzej otwierać bramy swojego serca i ponawiać zgodę na wejście w nie miłosiernej miłości Boga. Pierwsze zdania Biblii mówią o tym, że początkiem działania Wszechmogącego było stworzenie nieba i ziemi, o których w kolejnych dniach kreowania obrazu świata Bóg mówił, „że są dobre i piękne” (por. Rdz 1). Stwarzał i porządkował całe istnienie wypowiadając Słowa, które wszystko zmieniały i nadawały właściwy sens. Jestem przekonany, że dziś również przychodzi do każdego z nas, by przemienić nasz osobisty chaos decyzji, emocji czy relacji poukładać swoim Słowem. Potrzeba tylko otworzyć na nowo Biblię i słuchać tego, co On do nas chce powiedzieć…

Ks. Grzegorz Mączka

 

 

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!