Słowo Boże na każdy dzień ( 4 - 10 sierpnia)

XVIII Niedziela Zwykła4 sierpnia
Koh 1, 2; 2, 21-23; Ps 90 (89); Kol 3, 1-5. 9-11; Łk 12, 13-21
Poniedziałek, 5 sierpnia
Lb 11, 4b-15; Ps 81; Mt 14, 13-21
Wtorek, 6 sierpnia
Dn 7, 9-10.13-14; Ps 97; 2 P 1, 16-19; Łk 9, 28b-36
Środa, 7 sierpnia
Lb 13, 1-2.25-14,1.26-30.34-35; Ps 106; Mt 15, 21-28
Czwartek, 8 sierpnia
Lb 20, 1-13; Ps 95; Mt 16, 13-23
Piątek, 9 sierpnia
Oz 2, 16b.17b.21-22; Ps 45; Mt 25, 1-13
Sobota, 10 sierpnia
2 Kor 9, 6-10; Ps 112; J 12, 24-26

Z Księgi Koheleta

Marność nad marnościami, powiada Kohelet, marność nad marnościami - wszystko jest marnością. Jest nieraz człowiek, który w swej pracy odznacza się mądrością, wiedzą i dzielnością, a udział swój musi on oddać człowiekowi, który nie włożył w nią trudu. To także jest marność i wielkie zło. Cóż bowiem ma człowiek z wszelkiego swego trudu i z pracy ducha swego, którą mozoli się pod słońcem? Bo wszystkie dni jego są cierpieniem, a zajęcia jego utrapieniem. Nawet w nocy serce jego nie zazna spokoju. To także jest marność.

Z Księgi Psalmów

Obracasz w proch człowieka
i mówisz: «Wracajcie, synowie ludzcy».
Bo tysiąc lat w Twoich oczach
jest jak wczorajszy dzień, który minął,
albo straż nocna.
Porywasz ich, stają się niby sen poranny,
jak trawa, która rośnie:
rankiem zielona i kwitnąca,
wieczorem więdnie i usycha.
Naucz nas liczyć dni nasze,
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich!
Nasyć nas o świcie swoją łaską,
abyśmy przez wszystkie dni nasze
mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami
i wspieraj pracę rąk naszych,
dzieło rąk naszych wspieraj!

Z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale. Zadajcie więc śmierć temu, co przyziemne w członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem. Nie okłamujcie się nawzajem, bo zwlekliście z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami, a przyoblekliście nowego, który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu Boga, na obraz Tego, który go stworzył. A tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich jest Chrystus.

Z Ewangelii wg św. Łukasza

Marność dóbr doczesnych
Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?»
Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia». I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie:
Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!”
Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?” Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga».

Komentarz do Ewangelii

Walcz o życie
Nie ma mocniejszego akcentu w dzisiejszych czytaniach, jak słowa Koheleta „marność nad marnościami – wszystko jest marnością” (Koh 1, 2). Doskonałym komentarzem do słów Koheleta są słowa Pana Jezusa: „Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie?” (Mt 6, 25). Oprócz zewnętrznej strony życia, jest jeszcze strona wewnętrzna. I ta druga w świetle słowa jest ważniejsza. To właśnie w ludzkim sercu, Bóg chce znaleźć dla siebie mieszkanie. Jakie jest to ludzkie serce? Jest kruche, słabe, bardzo delikatne, a przy tym wrażliwe. Bóg nie wybiera tego co mocne, tylko to co słabe. Dlatego woła dzisiaj słowami Psalmisty „Wracajcie, synowie ludzcy” (Ps 90, 3). Chce spotkać się z tobą. Chce ci powiedzieć o twoim życiu, w którym jest mnóstwo goryczy, a może o życiu, w którym na stałe zamieszkały pustka, samotność i łzy. Dlatego nie bój się zawołać za dzisiejszym Psalmem „Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? Bądź litościwy dla sług Twoich! Nasyć nas o świcie swoją łaską, abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć” (Ps 90, 13–14). Bóg jest twoją radością. Spójrz dookoła, może nie masz wiele, ale masz to co najważniejsze – serce, które nadal może kochać.
W podobnym tonie uczy św. Paweł, dając lekcję życia Kolosanom: „Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi” (Kol 3, 1–2). Jakby chciał nam przez to powiedzieć: „szukaj Boga, wszędzie i zawsze, wszystko co czynisz, czyń na Jego chwałę, módl się i patrz w serce. Odrzuć grzech, i to co Cię oddala od Boga, zadaj śmierć temu co nie jest Boże: «rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem» (Kol 3, 5). A wtedy znajdziesz i Boga i skarb, którego szukasz”.
Odpowiedzią i dopełnieniem naszych rozważań jest dzisiejsza przypowieść, którą Pan Jezus „maluje” przed słuchaczami z Ewangelii wg św. Łukasza. Nawet jeżeli człowiek ma wszystko i powie sobie: „Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” (Łk 12, 19), to to, co najważniejsze nie jest w jego mocy. I o to w pierwszej kolejności Bóg się upomni. Bogaczowi zabrał życie, a on nie mógł zabrać ze sobą nic, podobnie będzie z nami. Dlatego dalsze słowa Pana Jezusa: „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia” (Łk 12, 15), choć brzmią surowo, są bardzo aktualne.
„Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?” (Łk 12, 20) – kończące przypowieść słowa Jezusa wydają się być przestrogą, ale w ostatecznym rozrachunku są tak naprawdę przejawem Bożego miłosierdzia. To tak jakby Pan Jezus chciał nam dzisiaj powiedzieć „zostaw to co niepotrzebne i nie może Cię zbawić i rozejrzyj się dookoła, czy może ktoś nie cierpi przez ciebie?”. Życie jest jedno, jest tylko na chwilę, nie warto go zmarnować. Dlatego walcz o życie, i o tych, których masz na wyciągnięcie ręki.

ks. Łukasz Pondel