Słowo Boże na każdy dzień ( 15 - 20 lutego )

Poniedziałek, 15 lutego
Rdz 4, 1-15.25; Ps 50; Mk 8, 11-13
Jezus rzekł faryzeuszom:
„Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu”.

Prawda, jaką Pan Jezus chce przekazać w dzisiejszej Ewangelii, może brzmieć na pozór w sposób trudny do przyjęcia. Jednak, jak w każdej Ewangelii, również w dzisiejszej zawiera się przesłanie Bożej miłości. Po pierwsze, Pan Jezus upomina nas, żebyśmy nie próbowali Panu Bogu rozkazywać. Panu Bogu należy zawierzyć. Po drugie, faryzeusze myśleli sobie, że wierząc w Jezusa okazują Mu swoją łaskę. A przecież jest zupełnie odwrotnie: to Jezus okazuje nam swoją wielką łaskę.

Wtorek, 16 lutego
Rdz 6, 5-8; 7,1-5.10; Ps 29; Mk 8, 14-21

Wtedy przykazał swoim uczniom: „Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda!”. 
Oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chleba.

Kwas faryzeuszów jest rodzajem pobożności, kiedy człowiek stawia warunki Panu Bogu. Natomiast kwas Heroda, to opowiedzenie się po stronie dobra, ale tylko w sposób częściowy. Ostatecznie w Herodzie zawsze zwyciężało zło. Jezus ostrzegał uczniów, aby ów kwas nie wypaczył ich więzi z Bogiem. Zaczęli bowiem niepokoić się, czy wystarczy im chleba. Natomiast pierwszą troską człowieka powinno być pragnienie całkowitego zawierzenia się Bogu.

Środa, 17 lutego
Środa Popielcowa
Jl 2, 12-18; Ps 51; 2 Kor 5, 20-6,3; Mt 6, 1-6.16-18

„Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej
nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie”.

Wielki Post jest czasem szczególnego wezwania do pojednania się z Bogiem. W tym okresie powinniśmy również odbudować w sobie nastawienie, aby dobro i to co słuszne, wykonywać ze względu na Boga, niezależnie od tego, czy ma to akceptację wśród ludzi i czy się im podoba. W tym czasie powinniśmy spojrzeć na nas samych, czy nie ma w nas błędnego myślenia o dobru. A do tego potrzebujemy modlitwy, postu i dzieł miłosierdzia.

Czwartek, 18 lutego
Pwt 30, 15-20; Ps 1; Łk 9, 22-25

„Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”.

W dzisiejszej Ewangelii odnajdujemy sprawdzian, pozwalający odróżnić chrześcijaństwo autentyczne od udawanego. Kiedy słyszymy piękne wypowiedzi na temat miłości i braterstwa, ale nie mówi się o tym, że miłość bywa trudna, że wymaga poświęceń, ofiary i zaparcia się siebie, kiedy w mówieniu o miłości pomija się krzyż, wtedy można wątpić w autentyczność takiej miłości. Pan Jezus odrzucił głoszenie zwycięstwa Boga z pominięciem krzyża.

Piątek, 19 lutego
Iz 58, 1-9a; Ps 51; Mt 9, 14-15

„Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im
pana młodego, a wtedy będą pościć”.

Są ludzie, którzy ze względu na Boga nie podjęliby nawet części wyrzeczeń, jakie podejmują w celu uzyskania dobrego wyglądu. Dlatego w czasie Wielkiego Postu warto zapytać się o religijną motywację naszych wyrzeczeń i postów. W dzisiejszej Ewangelii post ukazany jest, jako wołanie do nieba, że źle jest nam w oddaleniu od Pana Jezusa, że jest naszym największym pragnieniem, aby Jego święta obecność bardziej ogarniała nasze życie rodzinne i nas samych.

Sobota, 20 lutego
Iz 58, 9b-14; Ps 86; Łk 5, 27-32

„Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają.
Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników”.

Jeśli świat wydaje się być pełen ludzi sprawiedliwych, to skąd bierze się tyle zła na naszej ziemi? Jeżeli naprawdę chcemy w Jezusie znaleźć swojego Zbawiciela, musimy najpierw zrzucić z siebie płaszcz fałszywej sprawiedliwości. Trzeba nam zobaczyć, jak jesteśmy grzeszni i jak bardzo potrzebujemy lekarza. Warto wskazać tu na osobę św. Pawła, apostoła, który całe życie poświęcił Chrystusowi i Ewangelii. A napisał, że uważa się za największego z grzeszników (1 Tm 1).

ks. Marcin Załężny