Sanktuaria świata - Bardo Śląskie

W Bardzie Śląskim znajduje się jedno z najstarszych polskich sanktuariów. Króluje tu Maryja nazywana Strażniczką Wiary. Figura Matki Bożej Bardzkiej to najstarsza drewniana rzeźba romańska zachowana na Dolnym Śląsku.

Bardo Śląskie to miasto w południowo-wschodniej części województwa dolnośląskiego, nad Nysą Kłodzką, w Górach Bardzkich (Sudety Środkowe), na wysokości 250-280 m n.p.m. Najprościej można tam dojechać z Wrocławia. 

Pielgrzymi zdążali tu już w XIII wieku, Pątnicy powierzali swojej Matce skarb otrzymany na chrzcie, czyli dar wiary. I oczywiście prosili w wielu sprawach. Sanktuarium bardzkim najpierw opiekowali się cystersi, a od 1900 r. pracują tu ojcowie redemptoryści.

Uśmiechnięta Madonna

Słynąca łaskami figurka Matki Bożej pojawiła się w Bardzie około 1110 roku i została umieszczona w kaplicy zamkowej. Według legendy Maryja objawiła się w tej kaplicy pobożnemu młodzieńcowi, któremu przekazała swój wizerunek z życzeniem, by w tym miejscu czczono ją w szczególny sposób. 

Figura została wykonana z drewna lipowego i mierzy 43, 3 cm. Siedząca na tronie Matka Boża ubrana jest w suknię i płaszcz, na głowie ma koronę o trójlistnych zębach. Dzieciątko Boże siedzi na kolanach Matki, która trzyma w prawej ręce królewskie jabłko. Natomiast Dzieciątko lewą rączką podtrzymuje opartą na kolanach Księgę, a prawą podnosi w geście błogosławieństwa.

Maryja z Barda nazywana jest Strażniczką Wiary. Inni o zadumanej i uśmiechającej się Matce mówią „Madonna uśmiechnięta”.

Kościół, muzeum i stopa Maryi

Najwięcej pielgrzymek przychodziło do Barda pod koniec XVII i na początku XVIII wieku. Rocznie przybywało wówczas od 120 do 150 tysięcy ludzi, Msze Święte odprawiało rocznie około 400-600 księży. 

Właśnie w tamtych czasach został wybudowany obecnie istniejący kościół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Może on pomieścić około 5 tysięcy ludzi.

Obok kościoła stoi klasztor z kaplicą wotywną. Zgromadzono w niej ponad 50 obrazów wotywnych, pochodzących z XVII-XIX wieku. Natomiast na pierwszym piętrze znajduje się Muzeum Sztuki Sakralnej. Bogate zbiory malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego liczą w sumie ponad tysiąc eksponatów.

Dla przybywających do Barda dodatkową atrakcją  jest ruchoma szopka panoramiczna. Jej budowę rozpoczęto w 1970 roku, by upamiętnić 700-lecie pielgrzymowania do sanktuarium. Jej głównym konstruktorem został brat zakonny W. Janik. Rok później szopka została dokończona i udostępniona dla zwiedzających.

Niektórzy pielgrzymi z sanktuarium idą na Górę Bardzką, znajdującą się po prawej stronie Nysy Kłodzkiej. Jest to również miejsce kultu maryjnego w Bardzie. Według przekazów, w XV wieku to tu objawiła się Matka Boża płacząca nad niedolą, jaka czekała ludzi podczas wojny. Jako potwierdzenie prawdziwości objawienia i na pamiątkę po sobie Maryja zostawiła na skale ślady swoich stóp i rąk. Na miejscu objawień w latach 1617 - 1619 wzniesiono kaplicę z kamienia łupanego. Na początku XVII wieku kamień, na którym widać było ślady „stóp” Matki Bożej był jeszcze cały. Później został pokruszony przez pielgrzymów jako relikwia. Dzisiejsza „stopka” znajdująca się za kaplicą została zrobiona później na pamiątkę tej z czasów objawienia. Natomiast w miejscu prawdziwej „stopy” stoi ołtarz.

Renata Jurowicz