TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 17:19
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Sakrament chorych umacnia ducha

Sakrament chorych umacnia ducha

11 lutego po raz kolejny obchodzony będzie Światowy Dzień Chorego. Tego dnia w świątyniach i szpitalach kapłani udzielają chorym sakramentu namaszczenia. Nie jest on zarezerwowany dla umierających. Kościół udziela go przede wszystkim osobom chorym i niepełnosprawnym, aby umocnić ich do dalszego życia jeszcze tutaj, na ziemi.

Światowy Dzień Chorego jest okazją, aby w tym artykule przypomnieć jaką rolę odgrywa sakrament namaszczenia chorych.

Dzień dla chorych
Kościół katolicki 11 lutego obchodzi Światowy Dzień Chorego od 1993 roku. Jest to kolejna - obok wielu innych ważnych pomysłów duszpasterskich – niezwykle cenna inicjatywa Jana Pawła II, będąca odzewem na zgłaszane od wielu lat z różnych stron prośby i postulaty, aby przynajmniej jeden dzień w roku poświęcić w sposób szczególny tym, którzy fizycznie i duchowo nie mogą w pełni korzystać z życia i oczekują naszej pomocy i wsparcia oraz ich opiekunom. W odpowiedzi na te głosy Ojciec Święty ustanowił w liście z 13 maja 1992 roku Światowy Dzień Chorego. We wspomnianym liście skierowanym do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady Duszpasterstwa Służby Zdrowia ks. kard. Fiorenzo Angeliniego, Jan Paweł II podkreślił, że jego celem jest pobudzenie wrażliwości wiernych i całego Kościoła „i w konsekwencji wielu instytucji katolickich, działających na rzecz służby zdrowia oraz społeczności świeckiej, na konieczność zapewnienia jak najlepszej opieki chorym; pomagania chorym w dostrzeżeniu wartości cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenia w duszpasterstwo służby zdrowia diecezji, wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych; popierania coraz bardziej owocnej służby wolontariatu; przypominania o potrzebie duchowej i moralnej formacji pracowników służby zdrowia; ukazywania znaczenia opieki duchowej nad chorymi ze strony kapłanów diecezjalnych i zakonnych, jak również tych wszystkich, którzy żyją i pracują obok cierpiących”. Obie te daty – listu i samego Dnia Chorego – upamiętniają dwa ważne wydarzenia z życia Kościoła katolickiego: 13 maja to wspomnienie pierwszego objawienia maryjnego w portugalskiej Fatimie w 1917 roku, a 11 lutego obchodzimy wspomnienie pierwszego ukazania się Maryi św. Bernardecie Soubirous w Lourdes w 1858 roku. Główne obchody Dnia odbywały się w wyznaczonych przez papieża znanych sanktuariach maryjnych na całym świecie. W 2008 roku Benedykt XVI zarządził, że centralne uroczystości będą odbywać się nie co roku, ale raz na dwa lub trzy lata, sam Dzień ma być natomiast obchodzony na szczeblu diecezjalnym i parafialnym.
Na każdy Dzień Chorego Jan Paweł II i Benedykt XVI kierowali orędzia. Podobnie czyni papież Franciszek. „Kościół chce być coraz bardziej i lepiej „gospodą” Dobrego Samarytanina, którym jest Chrystus (por. Łk 10, 34), to znaczy domem, w którym można znaleźć Jego łaskę, wyrażającą się w gościnności, w akceptacji, w podniesieniu na duchu” - napisał Ojciec Święty Franciszek w tegorocznym orędziu na XXVIII Światowy Dzień Chorego. Hasłem tego Dnia są słowa Jezusa zaczerpnięte z Ewangelii wg św. Mateusza: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28).

Sakrament namaszczenia a Wiatyk
W Dniu Chorego w kościołach organizowane będą uroczyste liturgie połączone z udzieleniem sakramentu chorych, który dzisiaj coraz częściej jest zapomniany i niedoceniany. Dzieje się tak zapewne dlatego, że kiedyś zaopatrzono go w nazwę „ostatnie namaszczenie”. W tej sytuacji wzywano księdza, aby udzielił namaszczenia w ostatnim momencie życia, kiedy człowiek umierał. Natomiast „Sakramentem konających jest tak zwany Wiatyk, czyli Komunia Święta. To ona jest sakramentem umierających, a nie namaszczenie chorych. Komunia święta, zjednoczenie z Chrystusem tu na ziemi, daje gwarancję przekroczenia progu wieczności i wejścia w szczęście wieczne. Dlatego Wiatyku można udzielić człowiekowi nawet wtedy, gdy przyjął on już dwa razy Komunię Świętą w tym dniu. Uległ na przykład wypadkowi i w momencie śmierci można mu po raz trzeci udzielić Komunii Świętej. Sakrament namaszczenia chorych jest czymś innym. Jest to znak sakramentalny zostawiony przez Chrystusa jako narzędzie uświęcenia naszego cierpienia. Przez ten sakrament Chrystus chce nam pokazać, że cierpienie nie musi człowieka niszczyć, może go doskonalić. W ten sposób Chrystus nadał ludzkiemu cierpieniu sens. Oto człowiek cierpiąc, może ubogacać siebie i innych” – tłumaczy ks. dr Paweł Staniszewski w artykule, który ukazał się w jednym z wydań „Niedzieli”.


Sakrament „żywych”
W Katechizmie Kościoła Katolickiego (KKK) znajdziemy wskazówki dotyczące udzielania sakramentu namaszczenia chorych. Czytamy zatem, że tego sakramentu można udzielić: „wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości” przy czym chory nie musi znajdować się „w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia”; osobom starszym, „u których pogłębia się słabość”; osobom, które czeka „trudna operacja, jeśli jej przyczyną jest niebezpieczna choroba; chorym dzieciom, o ile „mają już przynajmniej ogólną świadomość dokonujących się czynności”; „chorym, którzy - będąc przytomni na umyśle - przynajmniej pośrednio o niego prosili”; ponownie, jeśli po przyjęciu namaszczenia chory odzyskał zdrowie, a następnie popadł w nową ciężką chorobę lub „jeśli choroba się pogłębia”. Krótko mówiąc: „za każdym razem, gdy chrześcijanin zostaje dotknięty ciężką chorobą, może otrzymać święte namaszczenie; również wtedy, gdy już raz je przyjął i nastąpiło nasilenie się choroby”.
Sakramentu namaszczenia chorych nie wolno udzielić: zmarłemu („jeśli jednak istnieje uzasadniona wątpliwość czy chory zmarł naprawdę, można udzielić namaszczenia warunkowo”); „tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim”. Sakramentu namaszczenia chorych mogą udzielać wyłącznie kapłani (prezbiterzy lub biskupi). Musimy pamiętać, że namaszczenie chorych jest sakramentem dla „żywych”, powinno być przyjmowane w stanie łaski uświęcającej. Namaszczenie gładzi grzechy lekkie, a grzechy ciężkie gładzi tylko w przypadku niemożności ich wyznania przez chorego. Wszyscy pragnący przyjąć sakrament namaszczenia chorych powinni wcześniej przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania.

Z Komunią Świętą do domu
Wśród wielu praktyk pobożnych znajdują się także duszpasterskie odwiedziny osób chorych i starszych z posługą spowiedzi i Komunii świętej. Najczęściej korzystają z tego osoby w podeszłym wieku, które ze względu na stan zdrowia nie mogą przyjść do kościoła. Takie osoby kapłan odwiedza raz w miesiącu. - Z utęsknieniem czekam na wizytę księdza, który w każdą pierwszą sobotę miesiąca przychodzi do mnie z Panem Jezusem. Cieszę się, że mogę wyspowiadać się i przyjąć do serca Pana Jezusa. Ksiądz znajdzie też chwilkę, aby ze mną porozmawiać. Wtedy jest radość w moim sercu. Jestem przekonana, że Pan Jezus dodaje mi sił i podnosi na duchu - powiedziała pani Teresa. W niektórych parafiach chorzy w swoich domach mają możliwość przyjęcia Komunii Świętej nawet codziennie, co zawdzięczają posłudze Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej. Powszechnie przyjętą jest także praktyka udzielania sakramentów świętych w przypadkach nagłych zachorowań, zwłaszcza groźnych dla życia. Wówczas o dowolnej porze można zgłosić na plebani konieczność „pójścia do chorego”.

Kaliski Dzień Chorego
Tradycyjnie współorganizatorem Światowego Dnia Chorego jest Caritas, na szczeblu zarówno ogólnokrajowym, jak i diecezjalnym, przygotowując uroczyste Msze św. i odwiedziny chorych w domach i szpitalach. Od 2013 roku w diecezji kaliskiej tego dnia sprawowana jest Msza św. pod przewodnictwem biskupa kaliskiego Edwarda Janiaka lub biskupa pomocniczego Łukasza Buzuna, podczas której kapłani udzielają chorym sakramentu namaszczenia. Diecezjalne obchody dotąd odbywały się w Kaliszu, najczęściej w sanktuarium Miłosierdzia Bożego, ale także w Narodowym Sanktuarium św. Józefa i katedrze św. Mikołaja. Podobnie będzie w tym roku.
Caritas Diecezji Kaliskiej wraz z Okręgową Radą Pielęgniarek i Położnych zapraszają 11 lutego do Narodowego Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Diecezjalne obchody rozpoczną się o godz. 11.15 konferencją na temat „Dar życia i posługi bł. Hanny Chrznowskiej”. O godz. 12.00 Mszy św. przewodniczyć będzie biskup pomocniczy diecezji kaliskiej Łukasz Buzun, po której chorzy i ich opiekunowie zaproszeni są na słodki poczęstunek. W latach wcześniejszych ówczesny biskup kaliski Stanisław Napierała i jego biskup pomocniczy Teofil Wilski odwiedzali chorych w szpitalach znajdujących się na terenie diecezji kaliskiej.

Ewa Kotowska-Rasiak

Galeria zdjęć

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!