TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 19 Marca 2024, 08:36
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Relacja prezbitera do biskupa i biskupa do prezbitera

U ŹRODEŁ WODY ŻYCIA

Relacja prezbitera do biskupa

i biskupa do prezbitera

Nauczanie soborowe oraz teksty liturgiczne podkreślają ścisły związek prezbitera z biskupem. We Wprowadzeniu do obrzędów święceń prezbiterów znajdujemy proste stwierdzenie, że szafarzem święceń jest biskup, oraz, że wypada, aby święceń diakona na prezbitera dokonał biskup diecezjalny. W tym miejscu powstaje pytanie o naturę relacji prezbitera do biskupa i biskupa do prezbitera. Jaka jest teologia tych relacji?
Prezbiterzy, choć nie posiadają pełni kapłaństwa i w wykonywaniu swej władzy zależni są od biskupów, to jednak są z nimi związani godnością kapłańską otrzymaną przez przyjęcie sakramentu święceń. Poza tym, prezbiterzy uczestniczą w kapłaństwie i posłannictwie biskupa. Nazwani są nieodzownymi współpracownikami stanu biskupiego i razem z biskupem tworzą jedno prezbiterium, oddane wypełnianiu różnych zadań. Konstytucja Lumen Gentium dodaje jeszcze, że w poszczególnych, lokalnych zgromadzeniach wiernych czynią oni obecnym w pewnym sensie samego biskupa, z którym jednoczą się ufnie i wielkodusznie i jego obowiązki biorą w części na siebie i troskliwie na co dzień je wykonują.
Podobnie w homilii podkreśla się dwa razy, że prezbiterzy są współpracownikami biskupów, złączeni z nimi w urzędzie posługiwania kapłańskiego i wezwani do służenia ludowi Bożemu. Również w składanych przyrzeczeniach jest mowa, że prezbiter ma pełnić urząd posługiwania kapłańskiego jako gorliwy współpracownik biskupów w kierowaniu ludem Bożym. W łączności z biskupem będzie także wypraszał miłosierdzie dla powierzonego mu ludu, modląc się nieustannie według nakazu Chrystusa. W tym kontekście czymś naturalnym i zrozumiałym jest złożenie przyrzeczenia czci i posłuszeństwa wobec biskupa. Temat ten podejmuje również modlitwa ordynacyjna. Prezbiterzy jako pomocnicy i współpracownicy biskupa współdziałają z nim w głoszeniu słowa Bożego, w jego owocowaniu, w udzielaniu sakramentów (wymienia się przede wszystkim Eucharystię, a także chrzest, pokutę i namaszczenie chorych), w modlitwie za powierzony lud.
W modlitwie ordynacyjnej nie mówi się o uczestnictwie prezbiterów w kapłaństwie biskupa. W najważniejszej części tej modlitwy jest prośba skierowana do Boga, Ojca wszechmogącego, aby tym sługom udzielił godności prezbiteratu i aby wiernie pełnili przyjęty od Boga samego urząd posługiwania kapłańskiego drugiego stopnia. Zatem ministerium prezbiteratu jest darem, którego jedynym źródłem jest Bóg. Zresztą w całej modlitwie podkreśla się działanie Boga: On jest tym, który obdarza ludzi godnością i hojnie rozdziela dary łaski, On sam dla kształtowania kapłańskiego ludu ustanawia różne stopnie sług Jezusa Chrystusa.
Wstępy teologiczne również podkreślają, że przez święcenia udzielany jest prezbiterom sakrament, w którym dzięki namaszczeniu Ducha Świętego zostają naznaczeni szczególnym znamieniem i tak upodabniają się do Chrystusa Kapłana, aby mogli działać w zastępstwie Chrystusa - Głowy. Przyjmując sakrament święceń prezbiterzy, zgodnie ze swoim stopniem posługi, uczestniczą w posłannictwie Chrystusa. A zatem także tutaj widzimy najpierw inicjatywę Boga. Konstytucja dogmatyczna o Kościele dedykuje 28 numer temu zagadnieniu. Stwierdza się najpierw, że każdy urząd kościelny ustanowiony jest przez Boga samego, a potem, że prezbiterzy uczestniczą na swoim stopniu święceń w urzędzie jedynego Pośrednika, Chrystusa. W końcu, kapłani, pilni współpracownicy stanu biskupiego stanowią, wraz ze swoim biskupem, jedno grono kapłańskie, poświęcające się różnym powinnościom.
Nie ulega żadnym wątpliwościom, że wszystkie ministeria pochodzą od Boga i są jego bezinteresownym darem, danym dla budowania wspólnoty Kościoła. Przez sakrament święceń prezbiteratu biskupi otrzymują od Boga braci i współpracowników w pełnieniu misji apostolskiej. Natomiast prezbiterzy przez przyjęcie tego sakramentu otrzymują od Boga biskupa, który jest im dany jako pasterz i ojciec. Tym, który ich łączy jest Jezus Chrystus i Duch Święty, który czyni ich współpracownikami. Uczestnictwo w jednym kapłaństwie Chrystusa, choć na różnych stopniach zakłada ścisłą więź i wspólnotę między biskupem i prezbiterami. Nie na darmo Sobór mówi, że tworzą wspólnie jedno prezbiterium.

ks. Dariusz Kwiatkowski

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!