Poznajemy prawo diecezjalne 2(306)

Poznajemy prawo diecezjalne

528. Sakrament małżeństwa winien być sprawowany w parafii, w której przynajmniej jedno z nupturientów posiada stałe, tymczasowe lub miesięczne zamieszkanie.

W poprzednim odcinku synodalnych informacji można było przeczytać o przygotowaniach do małżeństwa. Tym razem ciąg dalszy czyli trochę o narzeczonych (w języku używanym w dokumentach synodalnych nazywani są nupturientami) i sakramencie małżeństwa. Zapowiedzi przedślubne powinny być podane w ogłoszeniach duszpasterskich lub wywieszone na tablicy ogłoszeń przez 2 niedziele lub święta nakazane w parafiach zamieszkania narzeczonych oraz w parafach ostatnich sześciu miesięcy zamieszkania każdego z nich. Sakrament małżeństwa winien być sprawowany w parafii, w której przynajmniej jedno z narzeczonych posiada stałe, tymczasowe lub miesięczne zamieszkanie. Jeśli małżeństwo ma być zawarte w innej parafii, wówczas proboszcz, który przeprowadził kanoniczne badanie, winien skierować licencję do proboszcza parafii, na terenie której ma być zawarte małżeństwo. Synod zachęca, aby zgodnie z tradycją, sakrament małżeństwa zawierać w parafii narzeczonej.
Synod zaleca, aby sakrament małżeństwa między katolikami był sprawowany podczas Mszy Świętej. Nowożeńcom można udzielić Komunii św. pod dwiema postaciami. Kiedy jedno z narzeczonych nie jest katolikiem, liturgię należy sprawować poza Mszą św., chyba że uzyskano pozwolenie Biskupa diecezjalnego. Warto wiedzieć, że ksiądz asystuje przy udzielaniu sakramentu małżeństwa. Upoważnionym do asystowania przy zawieraniu sakramentu małżeństwa jest proboszcz, administrator parafii oraz miejscowy wikariusz. Przy zawieraniu małżeństwa konkordatowego (czyli tylko w Kościele, bez ceremonii ślubnej w USC) Zaświadczenie o zawarciu małżeństwa winny podpisać strony i świadkowie bezpośrednio przed rozpoczęciem lub po zakończeniu liturgii. Synod zobowiązuje proboszcza parafii, w której zostało zawarte małżeństwo konkordatowe, do dostarczenia, najpóźniej w terminie pięciu dni, dokumentu o zawarciu małżeństwa do właściwego USC. Fakt małżeństwa należy odnotować w księdze ślubów parafii, na której terenie zostało ono zawarte. Normy podane wyżej dotyczą także narzeczonych mieszkających na stałe lub tymczasowo poza granicami Polski. Synod prosi duszpasterzy, by informowali wiernych udających się do pracy za granicę o istnieniu tam polskich placówek duszpasterskich, gdzie znajdą pomoc w załatwianiu wielu spraw związanych z przygotowaniem do małżeństwa. Przybywającym zaś do kraju i zgłaszającym się, by zawrzeć związek sakramentalny, niech okażą jak najdalej posuniętą życzliwość i pomoc.
Synod zachęca do organizowania wesel bezalkoholowych. W takim przypadku Biskup diecezjalny, po powiadomieniu go, udzieli nowożeńcom specjalnego błogosławieństwa. Synod zachęca także do religijnego obchodu rocznic ślubu z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich i uroczystym błogosławieństwem kapłańskim. Dla złotych jubilatów można prosić również o błogosławieństwo biskupie.

Oprac.  Red.