Płaszcz Królowej Jadwigi
Dziś, w serii naszych opowieści o cudach w historii Polski, opowiemy sobie o niezwykłym wydarzeniu, w którym uczestniczyła nasza wielka, święta monarchini. W Krakowie trwała procesja Bożego Ciała, w której uczestniczyła królowa Jadwiga. Miała na sobie wspaniały płaszcz. Nagle skupienie towarzyszące modlitwie przerwał głośny lament i gwar zamieszania dobiegający znad Wisły, przy brzegu której procesja właśnie przechodziła. Królowa natychmiast chciała się dowiedzieć, kto i dlaczego zakłóca tak uroczystą procesję. Jej słudzy pobiegli na brzeg Wisły, by zobaczyć co się stało. Gdy wrócili szepnęli Jadwidze na ucho, że mały chłopiec, syn jednego z krakowskich kotlarzy, wpadł do rzeki i ponieważ nikt nie rzucił mu się na czas na ratunek, utonął. Ciało dziecka wyciągnięto z wody i matka, która również szła w procesji, tak rozpaczliwie opłakuje jego śmierć. Serce monarchini ścisnęło się z żalu. Wymknęła się z procesji i ruszyła ku rozpaczającej nad martwym synkiem kotlarzowej. Mokry, martwy chłopczyk leżał na trawie. Królowa objęła jego matkę, a potem lekko odsunęła ją od syna i przykryła jego ciałko swym pięknym, królewskim płaszczem. Już chciała powiedzieć zrozpaczonej żonie kotlarza, żeby nie traciła nadziei, bo jej dziecko żyje jako aniołek w niebie i na pewno cierpi widząc swą lamentującą mamę, gdy zauważyła, że tkanina jej kosztownego płaszcza zaczęła się dziwnie poruszać. Chwyciła więc prawą dłonią jego róg, uniosła do góry i zobaczyła, że chłopiec otworzył oczy i pokasłując, siada na trawie. Gawiedź otaczająca dziecko, królową i kotlarza z żoną zaczęła krzyczeć, że dziecko dzięki Bożej łasce zostało wskrzeszone. Zdumiona i uradowana Jadwiga zaś, oddała swój kosztowny płaszcz małemu szczęściarzowi. Później przez długie lata przechowywano tę szatę w cechu krakowskich kotlarzy. A na pamiątkę tamtego zdarzenia przykrywano płaszczem trumny podczas pogrzebów.
Aleksandra Polewska
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!