TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 09:56
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Peregrynacja kopii obrazu Świętej Rodziny Kaliskiej

Świętojózefowa wędrówka

Diecezja kaliska utworzona została ćwierć wieku temu na mocy postanowień zawartych w bulli Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae populus, wystawionej w Rzymie, u Świętego Piotra, w dniu Zwiastowania Pańskiego, 25 marca 1992 roku.

W jej skład weszły tereny wydzielone z sześciu dotychczasowych jednostek administracyjnych Kościoła w Polsce - trzech archidiecezji (gnieźnieńskiej, poznańskiej i wrocławskiej) oraz trzech diecezji (częstochowskiej, opolskiej i włocławskiej). Dla wiernych mieszkających na tych terenach, przywiązanych do swoich hierarchów kościelnych, do historii i tradycji dotychczasowych Kościołów lokalnych, a także przyzwyczajonych do zasad funkcjonowania macierzystych urzędów diecezjalnych, rozpoczął się nowy okres. Okres skupiania się wokół nowego Pasterza, wzajemnego poznawania się i integrowania. Okres budowania nowego Kościoła - Kościoła kaliskiego, który na progu swego istnienia stanowił - jak powiedział kilka lat później jego pierwszy ordynariusz, ks. bp Stanisław Napierała - „wielość różnorodną”.

Aby z tej „wielości różnorodnej” zbudować jedną, zwartą wspólnotę diecezjalną, Biskup Kaliski postanowił zrealizować to dzieło z pomocą św. Józefa Kaliskiego, któremu zawierzył, zaraz po przybyciu do Kalisza, całą tworzącą się diecezję i swoją posługę biskupią. W tym celu podjął decyzję o przygotowaniu peregrynacji kopii obrazu Świętej Rodziny Kaliskiej do wszystkich parafii i domów zakonnych istniejących na terenie nowo powstałej diecezji.
Wykonano dwie kopie tego obrazu, z którymi Pasterz Kościoła kaliskiego, wraz z prawie ośmiuset osobową pielgrzymką dziękczynną zorganizowaną w pierwszą rocznicę utworzenia diecezji, udał się wiosną 1993 roku do Rzymu, gdzie zostały one pobłogosławione przez Jana Pawła II podczas audiencji papieskiej na dziedzińcu św. Damazego w Watykanie 20 kwietnia 1993 roku. Jedna z przywiezionych kopii ofiarowana została Ojcu Świętemu, druga zaś powróciła do Kalisza wraz z papieskim przesłaniem, że: „Święty Józef jest patronem Kościoła naszych czasów, a Jego orędownictwo jest bardzo potrzebne przeciw zagrożeniom, które pojawiają się ustawicznie. Dobrze, że wasza diecezja rozpoczyna swój program duszpasterski od rodziny, bo rodzina jest powołana do budowania królestwa Bożego poprzez udział w życiu i posłannictwie Kościoła, a Święta Rodzina jest pierwowzorem i przykładem wszystkich rodzin chrześcijańskich. Potrzeba na nowo zauważyć rodzinę, odkryć jej niezastąpioną wartość dla życia i rozwoju człowieka. Niechaj wasza Święta Rodzina wspomaga rodzinę polską w wierności codziennym obowiązkom, w przezwyciężaniu niepokojów i trudów życia, w wielkodusznym otwarciu się na potrzeby innych”.
W pierwszej kolejności św. Józef, patron Kościoła kaliskiego, w swej wędrówce po diecezji zawitał do domów zakonnych. Jego peregrynacja rozpoczęła się 20 sierpnia 1993 roku w Niedźwiadach - w podkaliskim Karmelu. Następnie dzieło wypraszania łask i błogosławieństwa Bożego podjęte przez siostry karmelitanki kontynuowały kolejne żeńskie domy zakonne, w których kopia obrazu Świętej Rodziny gościła do kwietnia 1994 roku, a później przybywała także w czasie każdej przerwy w nawiedzeniu (w okresie wakacji i podczas zimy).

Peregrynacja św. Józefa w kopii wizerunku Świętej Rodziny do parafii - poprzedzona pielgrzymkami do kaliskiego sanktuarium kapłanów i kleryków, sióstr zakonnych, małżeństw i rodzin, chorych i osób starszych, ludzi bezrobotnych oraz młodzieży - rozpoczęła się 17 kwietnia 1994 roku, w uroczystość odpustową Opieki św. Józefa. Po Mszy św. pontyfikalnej, sprawowanej pod przewodnictwem abpa Józefa Kowalczyka, Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, św. Józef wyruszył w drogę do pierwszej parafii nawiedzenia, do Złoczewa. Pierwszy dzień wędrówki św. Józefa po diecezji ks. prałat Jacek Plota, ówczesny rektor kaliskiego seminarium duchownego, wspominał po latach następująco: „pamiętam jego przyjęcie w parafii złoczewskiej. Wieczorem księża mówili mi, że są utrudzeni i zmęczeni, ale radośni. Wszyscy czuli, że kopia obrazu stała się narzędziem, którym chce się posłużyć św. Józef. Czuli obecność i działanie św. Józefa”.
Podczas peregrynacji, w okresie bezpośrednio ją poprzedzającym, w każdej parafii odbywały się misje lub rekolekcje, których tematem była rodzina z podkreśleniem roli odgrywanej w niej przez męża i ojca. Prowadzili je kapłani zakonni. Szlak wędrówki kopii obrazu Świętej Rodziny Kaliskiej - po której trafiła ona do kaplicy Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Kaliskiej - dobiegł końca poprzez dekanat ołobocki i parafie dekanatów kaliskich, a cała peregrynacja św. Józefa po diecezji zakończyła się 3 czerwca 1996 roku - w roku 200. rocznicy koronacji kaliskiego wizerunku koronami papieskimi.

Nawiedzenie kopii obrazu Patrona Kościoła powszechnego skupiało wokół siebie liczne rzesze wiernych i zbliżało do siebie duchowieństwo, bowiem księża pochodzący z sześciu różnych diecezji, z których utworzona została w 1992 roku diecezja kaliska, również musieli się poznać. Podczas peregrynacji nie tylko wzbudziło się poczucie wspólnoty integrującej diecezję, ale także zwrócono uwagę na wielką wartość rodziny – zarówno tej ludzkiej, jak i diecezjalnej, a biskup Stanisław Napierała w 2002 roku przypominając kilkuletnią wędrówkę Świętego Patrona po diecezji powiedział, że była ona: „głębokim przeżyciem i wielkim dobrem. Święty Józef zgromadził nas wokół siebie. Dziś po latach, kiedy wielu rodzinom jest ciężko przypomnijmy sobie owe więzi zawarte ze św. Józefem, by na nowo z wiarą powierzyć Mu dręczące nas biedy i problemy. Szczęśliwy, kto sobie Patrona – Józefa ma za opiekuna! Nie zginie...”.

Tekst Jerzy Aleksander Splitt

Galeria zdjęć

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!