Parafia i jej rola społeczna

Parafia i jej rola społeczna 

Próbując określić czym jest parafia, należy zawsze podkreślić, że mamy do czynienia z grupą ludzi. Musimy zwrócić uwagę na wspólnotowy charakter tej grupy, a zarazem dostrzec każdą osobę i jej indywidualne zdolności i predyspozycje. Parafia jest miejscem formacji w pierwszym rzędzie duchowej związanej z wiarą i jej ciągłym wzrostem. Wiara to nie jest jednak tylko duchowe przeżycie, ale konkretne życie na co dzień tym, w co się wierzy. Kompendium nauki społecznej Kościoła wskazuje, na czym polega służba w różnych obszarach życia społecznego: „Obecność świeckiego chrześcijanina na polu społecznym cechuje służba, znaki i wyraz miłości, która uwidacznia się w życiu rodzinnym, kulturalnym, pracowniczym, ekonomicznym, politycznym, zgodnie z ich specyficznym kształtem. Wierni świeccy, odpowiadając na różne wymogi poszczególnych obszarów swojego zaangażowania, świadczą o prawdziwości swojej wiary, a jednocześnie o prawdziwości nauki społecznej Kościoła, która urzeczywistnia się w pełni, gdy żyje się nią w sposób konkretny i wykorzystuje się jej wskazania dla rozwiązania problemów społecznych”.  Mówiąc o zaangażowaniu w życie społeczne wyodrębnia się cztery podstawowe płaszczyzny: służba osobie ludzkiej, służba kulturze, służba ekonomii i służba polityce. 

Służba osobie ludzkiej to przede wszystkim promowanie godności każdej osoby i troska o jej nienaruszalne prawo do życia od poczęcia do naturalnej śmierci. W szacunku dla godności osoby należy uznać religijny wymiar człowieka respektując prawo do wolności sumienia i wolności religijnej. Niezwykle istotne jest dążenie i ciągły wysiłek na rzecz swojej wewnętrznej odnowy. Tylko dzięki prawdziwemu nawróceniu serca zaczynamy się troszczyć o drugiego człowieka i miłować go jak brata. Dla prawdziwego uzdrawiania życia i struktur społecznych potrzebne jest indywidualne nawrócenie i uzdrowienie serca. Służba kulturze powinna być widoczna w postawie katolików świeckich troszczących się o kulturę społeczną i polityczną inspirowaną Ewangelią. Już Sobór Watykański II zauważył, że jedną z poważniejszych nieprawidłowości naszych czasów jest rozdźwięk pomiędzy wiarą chrześcijańską a życiem codziennym. Wszelkie przemiany struktur społecznych bazują na kulturze, która przyjmuje i nadaje rację bytu wymogom płynącym z wiary i moralności. Potrzebne jest więc ciągłe podtrzymywanie i ukazywanie dziedzictwa wartości kultury chrześcijańskiej, jej długowiecznej tradycji  i historycznego znaczenia. Proponowany konsumpcyjny styl życia nie może przyćmić tych wszystkich wartości. Kultura ma ścisły związek z rozwojem technologii i z badaniami naukowymi, które dzisiaj bardzo często stają się celem samym w sobie.

Kontekst ekonomiczny współczesnego świata jest bardzo złożony i tutaj zasady nauczania społecznego Kościoła są niezastąpionym kryterium dla wiernego świeckiego. Na pierwszym miejscu pojawia się zawsze centralna rola osoby ludzkiej,  która powinna stać się zasadą działalności gospodarczej. Sektor ekonomiczny i osoby za niego odpowiedzialne powinny wziąć pod uwagę skrajne ubóstwo materialne miliardów osób, a także niewystarczalność istniejących struktur gospodarczych, społecznych i kulturowych, wobec potrzeb autentycznego rozwoju. W dziedzinie ekonomii otwiera się szerokie pole do działania i odpowiedzialność osób mających jakikolwiek wpływ na te sferę jest bardzo wielka. W zmianach strukturalnych niezastąpioną rolę mogą odegrać zrzeszenia o inspiracji chrześcijańskiej zrzeszające robotników, przedsiębiorców i ekonomistów, działające w sferze gospodarki.

Służba polityce to służba dobru wspólnemu i realizowanie tego dobra poprzez działanie, a także poprzez dokonywane wybory. Kwestia przynależności do partii politycznych, czy poparcie udzielane jakiejś partii jest kwestią osobistą związaną z własnym sumieniem, ale nie może być to wyłącznie wybór indywidualny. Należy wziąć pod uwagę, czy w zasadniczych kwestiach jest zgodność z wiarą i wartościami chrześcijańskimi.

Te wszystkie płaszczyzny życia przedstawione w kontekście służby społeczeństwu odnoszą się do wiernych świeckich, którzy należą do konkretnych parafii. Zadaniem parafii jest formowanie wiernych do tej służby i stwarzanie jak najlepszych warunków, aby tę służbę mogli pełnić, rozpoczynając też od samej parafii. W parafii też poprzez przynależność do różnych grup kształtuje się struktury społeczeństwa. Rola więc samej parafii w życiu społecznym jest bardzo istotna i ma duże znaczenie. 

ks. Paweł Guździoł