Oddali klucze Jezusowi

W piękne sobotnie przedpołudnie setki dzieci z całej diecezji, pod przewodnictwem swoich opiekunów i animatorów, zgromadziły się w Nowych Skalmierzycach.

Klucz do tajemnicy miejsca

Ks kanonik Edward Wawrzyniak, który był gospodarzem spotkania w Nowych Skalmierzycach wyjaśnił, że jest to jedyna parafia w diecezji, która ma tytuł Bożego Ciała.

- Ma to związek z historycznym wydarzeniem z 1870 roku i całe zgromadzenie właśnie temu będzie poświęcone, Eucharystii. Całe wnętrze naszego kościoła, symbolika, malowidła, witraże to wszystko ma wydźwięk eucharystyczny – tłumaczył Ksiądz Kanonik. Jak się później okazało nie skończyło się tylko na tłumaczeniu, ponieważ po zawiązaniu wspólnoty, które polegało na wypełnieniu świątyni śpiewem z ponad 400 młodych gardeł, młodzież zaprezentowała bardzo ciekawy „odcinek” telewizyjnego programu dla dzieci „Ziarno”, którego „gościem” był, a jakże, ks. kanonik Edward. Nawiasem mówiąc młodzieniec, który grał skalmierzyckiego proboszcza był tak przekonujący, że wraz z kolegą księdzem myśleliśmy, że to prawdziwy ksiądz i zastanawialiśmy się, w której parafii pracuje. W ramach „Ziarna” mogliśmy przenieść się w czasie i zobaczyć cały cud, który miał miejsce w 1870 roku, kiedy to skradzione Hostie odnalazły się w okolicznościach mających znamiona nadnaturalności. 

Klucze do naszych serc

Większość dzieci przybyła na spotkanie wyposażona w przeróżnej formy i wielkości, niektóre potężne, klucze. Ksiądz Piotr Kowalek, który jest diecezjalnym duszpasterzem ERM tak wytłumaczył sens tego symbolu.

– Na naszym spotkaniu przed Świętem Chrystusa Króla rozważaliśmy co to znaczy budować dom swego życia na Chrystusie. A dzisiaj chcemy iść dalej. Do domu jest potrzebny klucz, aby wejść przez drzwi. I tutaj chcemy symbolicznie oddać Chrystusowi klucze od naszych serc. Chcemy to zrobić w tym ważnym miejscu, gdzie zdarzył się cud eucharystyczny odnalezienia skradzionych Hostii. Dlatego jest tutaj kościół Bożego Ciała i będziemy się zastanawiać, co to znaczy Boże Ciało i odkrywać, że Jezus obecny jest w białym chlebie, który przemienia w swoje Ciało – wyjaśnił ksiądz Piotr. Jeszcze przed przybyciem księdza biskupa Stanisława Napierały, który podzielił się z dziećmi swoimi refleksjami na temat Bożego Ciała, przewodniczył procesji i Eucharystii, wybrane zostały najciekawsze klucze a ich wykonawcy nagrodzeni.

My jesteśmy kluczami

W homilii podczas Eucharystii, która była centralnym punktem spotkania, ksiądz biskup Stanisław Napierała „odszyfrował” wszystkie podstawowe wymiary tego diecezjalnego spotkania. Opowiedział raz jeszcze o miejscowym cudzie eucharystycznym stawiając go obok, innych bardziej znanych cudownych wydarzeń związanych z Eucharystią, w historii Kościoła w Polsce i na świecie. Następnie, biorąc do ręki jeden z przygotowanych przez dzieci kluczy, wyjaśnił jego sens poszerzając wspomnianą już interpretację księdza Piotra i nazywając również każde z obecnych dzieci kluczem do Chrystusa, wiary i Kościoła. I wreszcie Pasterz wyjaśnił samą ideę Eucharystycznego Ruchu Młodych.

– Kochane dzieci, wy jesteście przez Jezusa Eucharystycznego delikatnie zaproszone, abyście z Nim były, abyście z nim czuwały, abyście wy, kochane dzieci, stając przed Panem Jezusem w cudzie Eucharystii modliły się za innych, którzy o Panu Jezusie zapominają, żyją jakby Go nie było. Może to są nawet wasi bliscy. Żebyście wy Panu Jezusowi o waszych sprawach mówiły, bo wy też macie swoje sprawy i do kogóż pójdziecie? Wy jesteście taką strażą przyboczną Pana Jezusa, wybraną i powołaną. On chce każdego z was mieć blisko siebie. To jest właśnie Eucharystyczny Ruch Młodych – konkludował Pasterz Kaliski.

Po Eucharystii był jeszcze czas na posiłek i oczywiście w tych dniach na terenie Polski nie mogło zabraknąć meczu piłkarskiego. Spotkanie Dzieci contra Animatorzy nie skończyło się goleadą, może dlatego, że bramki były malutkie, sprawiedliwy remis 1:1 sprawił, że nikt nie czuł się przegrany. Bo też i nie powinien. W takich spotkaniach wokół Eucharystii nigdy nie ma przegranych. Zauważyłem, że jedna z dziewczynek była ubrana w koszulkę z napisem „2012 – koniec świata”. Cóż, jeśli nasze dzieci będą tak blisko Chrystusa, to żaden koniec świata nam nie straszny. 

Tekst i foto ks. Andrzej Antoni Klimek