Obecność Chrystusa w Eucharystii

Obecność Chrystusa w Eucharystii

Dla urzeczywistnienia zbawczego dzieła Chrystus jest zawsze obecny w swoim Kościele. W sposób szczególny obecność ta objawia się w czynnościach liturgicznych. Konstytucja o liturgii zwraca uwagę na różne formy obecności Chrystusa w liturgii.

Przede wszystkim jest On obecny w ofierze Mszy Świętej, tak w osobie celebrującego, gdyż „Ten sam, który kiedyś ofiarował siebie na krzyżu, obecnie ofiaruje się przez posługę kapłanów”, jak zwłaszcza pod postaciami eucharystycznymi. Poza tym jest obecny w swoim słowie oraz we wspólnocie Kościoła zebranej w Jego imię na modlitwie i śpiewaniu psalmów.
Jan Paweł II w Encyklice Ecclesia de Eucharistia zwraca uwagę przede wszystkim na dwie formy obecności Chrystusa w Eucharystii. Mówi o realnej i rzeczywistej obecności pod postaciami konsekrowanego Chleba i Wina oraz o obecności w osobie kapłana, który przewodniczy Mszy św. in persona Christi. Nie brakuje też odniesień do zbawczej obecności we wspólnocie wiernych. Rozróżniając różne formy obecności Chrystusa, Ojciec Święty widzi je w ścisłej łączności. Podkreśla, że „Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie”.
Paweł VI w Encyklice Mysterium fidei pisał: „Otóż tę obecność nazywamy rzeczywistą nie w sposób ekskluzywny, jakoby inne sposoby obecności nie były rzeczywistymi, lecz dla wyrażenia jej najwyższego stopnia, gdyż jest cielesna i substancjalna i wnosi z sobą obecność całego i zupełnego Chrystusa, Boga i Człowieka”. Jan Paweł II przypomina o jeszcze jednej formie obecności Chrystusa w Eucharystii. Kapłan, który przewodniczy Mszy św. czyni to in persona Christi. Apostolski charakter Eucharystii tłumaczy niezastąpioną rolę kapłana w jej sprawowaniu. Papież, odwołując się do nauczania zawartego w Konstytucji dogmatycznej o Kościele, pisze: „kapłan zaś na mocy swoich święceń jest tym, który „w osobie Chrystusa sprawuje Ofiarę eucharystyczną i składa ją Bogu w imieniu całego ludu”.
Kapłan pełni swą posługę w Eucharystii dzięki świętej władzy przyjętej w sakramencie święceń. Ten sakrament sprawia, że może on sprawować Mszę św. in persona Christi. Papież przypomina, że to stwierdzenie znane jest w Tradycji kościelnej. Ponieważ często określenie in persona Christi ograniczano do rozumienia „w imieniu” lub też „w zastępstwie”, Jan Paweł II
rozwija je i wyjaśnia tłumacząc, że oznacza ono „swoiste sakramentalne utożsamienie się z Prawdziwym i Wiecznym Kapłanem, który Sam tylko Jeden jest prawdziwym Podmiotem i Sprawcą tej swojej Ofiary - i przez nikogo właściwie nie może być w jej spełnieniu wyręczony”. W tym znaczeniu staje się czymś oczywistym, że obecność kapłana jest niezbędna dla ważnego zjednoczenia konsekracji eucharystycznej z ofiarą krzyża i Ostatnią Wieczerzą.
Podobnie, zrozumiałe staje się, że posługa kapłańska jest darem, który przewyższa zdecydowanie władzę zgromadzenia. Żadna wspólnota nie jest w stanie sama z siebie ustanowić kapłana i przekazać mu władzy święceń. Kapłan jest darem, który wspólnota otrzymuje dzięki sukcesji biskupiej pochodzącej od Apostołów. Każde zgromadzenie ludu Bożego, który gromadzi się w celu sprawowania Mszy św. potrzebuje kapłana z mocą święceń, który będzie jej przewodniczył. Tylko w takim przypadku można mówić o prawdziwej wspólnocie eucharystycznej.
Tajemnica realnej obecności Chrystusa w Eucharystii łączy w sobie wszystkie wymiary Eucharystii. Celebrując ją, człowiek staje przed samym Chrystusem. Każda Eucharystia jest „tajemnicą obecności”, dzięki której w najdoskonalszy sposób wypełnia się obietnica Jezusa, że pozostanie z nami aż do skończenia świata.

ks. Dariusz Kwiatkowski