TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 13:46
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Modlitwa i zaangażowanie społeczne w obronie życia

Modlitwa i zaangażowanie społeczne w obronie życia

Drodzy Bracia i Siostry.

Rozpoczęliśmy Adwent – czas oczekiwania i przygotowania na święta Bożego Narodzenia i na powtórne przyjście Chrystusa w chwale. Czas wzrastania w wierności wobec Chrystusa Pana, aż do wypełnienia drogi naszego życia, do pełnego zjednoczenia z Nim.

Usłyszeliśmy dziś w Ewangelii wg św. Mateusza (Mt 7,1.24 -27) pouczenie, a właściwie wezwanie Pana Jezusa: Ten, kto wypełnia wolę Ojca mojego, ten wejdzie do Królestwa Niebieskiego. 

 

I

Podobną myśl i wezwanie przynosi nam w I czytaniu prorok Izajasz: „Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności” (Iz 26,1-6).

W Adwencie  przychodzi do nas Matka Boża. Wzór wypełnienia woli Boga i prosząca nas: „Zróbcie wszystko, cokolwiek Syn mój wam powie”.  Adwentowa Matka Boża przychodzi do nas jako brzemienna – nosząca pod sercem Pana Jezusa, oczekująca narodzenia Syna (Sanktuarium MB Brzemiennej  - Metemblewo, Skępe). Przychodzi do nas Matka Życia.

Z Maryją przychodzi św. Józef, który po wyjaśnieniu Anioła, że Maryja poczęła z mocy Ducha Świętego, w pełni zaakceptował to „swoje zwiastowanie”, a w nim swoje opiekuńcze ojcostwo i mężnie je wypełniał, chroniąc Matkę i życie Syna przed grożącą mu zagładą ze strony Heroda. Matka Boża i św. Józef zostali ogarnięci Tajemnicą Boga i wiernie wypełnili Jego wolę. Są Najświętszą Rodziną. Oboje prowadzą nas w Adwencie do pochylenia się nad Bożą tajemnicą życia, nad godnością i świętością, abyśmy pełniej dostrzegli potrzebę jego obrony. To właśnie obrona życia jest wolą Bożą do wypełnienia przez każdego z nas. Przyjrzyjmy się najpierw wielkości i świętej godności ludzkiego życia. Pan Bóg stworzył człowieka – mężczyznę i kobietę - na obraz i podobieństwo swoje. Tchnął w nich ducha i pobłogosławił im. Nakazał zarazem, by przekazywali życie i podporządkowywali sobie świat. Takie powołanie otrzymuje pierwsze małżeństwo. Podobieństwo do Boga oznacza uzdolnienie do poznawania Boga, do służenia i miłowania Go. Jest to uzdolnienie dialogu z Bogiem i do życia we wspólnocie z Bogiem i ludźmi. To podobieństwo wyróżnia człowieka z całego świata stworzeń, człowiek jest inny w stosunku do wszystkich stworzeń, jest powołany do obcowania z Bogiem. Trzeba to dziś zaakcentować, bo wielu ludzi zapomina o tym, widząc siebie tylko w wymiarach biologii, psychologii, potrzeby zaspokajania potrzeb cielesnych i pracy, nie wchodząc głębiej w tajemnicę serca, nie pytając o początek i cel życia. Wtedy trudno dostrzec wartość i świętość życia, które od Boga pochodzi i do Boga należy.

Człowiek nie jest więc tylko wynikiem praw biologii, ale sam Bóg jest zaangażowany u samego poczęcia, dając mu ducha ożywiającego go jako człowieka – jako osobę. Pan Bóg przekazuje nam życie przez rodziców, ale u samego poczęcia zaangażowany jest On sam powołując do życia człowieka jako osobę. Dlatego życie człowieka jest święte, jest od Boga i do Boga należy. Nie wolno człowiekowi odbierać życia – Nie zabijaj!

Poczęty człowiek ma naturalne prawo do tego, aby się narodzić (JP II).  Ponadto pierwszy człowiek został już przez Boga odwiecznie zaplanowany w Jezusie Chrystusie i do Niego skierowany jako do swego Obrazu. Przez Wcielenie Syn Boży wchodzi w jakiś związek z każdym człowiekiem i pragnie każdego człowieka doprowadzić do udziału w swoim Bożym Synostwie. Ale już od poczęcia każdy człowiek jest ogarnięty miłością Boga i Jego Opatrznością.

Bóg wprawdzie nie zapomina o tych, którym nie dane było się narodzić. Ma swoją drogę doprowadzenia ich do Siebie, ale Jego wolą jest, aby człowiek drogą narodzin żył w rodzinie i wspólnocie ludzi, i aby drogą otwarcia się na Boga i współpracy z Nim mógł osiągnąć spełnienie swego powołania. Kiedy bowiem przez wiarę otworzy się na zbawcze działanie Boga, zostaje obdarzony darem nowego życia.

Trzeba więc bronić każdego poczętego życia. Wymowny jest tekst z Ewangelii wg. św. Jana (16,21): „Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że człowiek na świat się narodził”. Jakże to wymowna świadomość o wartości życia człowieka!

 

II

Szatan próbuje nas dziś oswoić z cywilizacją śmierci – z aborcją, z in vitro, zwłaszcza w mediach i reklamie zabijanie poczętego człowieka nazywa tak enigmatycznie i eufemistycznie aborcją, abyśmy nie widzieli w tym wielkiego problemu zabójstwa, lecz tylko wymogi cywilizacji. Jest przecież kłamcą od początku!

Musimy czuwać, dlatego że pojawiają się ludzie i to wydawałoby się autorytety w życiu społecznym, którzy już oswoili się z kulturą śmierci i chcą zachować wobec niej postawę „poprawności”, twierdzą, że są wierzącymi, ale są za aborcją – choć pod pewnymi warunkami – i są za in vitro, a przecież aborcja to zabójstwo poczętego człowieka, a w in vitro jest ono zwielokrotnione. 

Tak myślący już nie są ludźmi wierzącymi razem z Kościołem. W dyskusjach publicznych często nie liczy się naturalne prawo do życia, ani prawo Boże nie zabijaj i bezwzględna wartość, i świętość życia, ale względy praktyczne, wygoda, źle pojęta wolność, a także zamknięcie się na to, co mówią uczeni o początku ludzkiego życia. Słyszy się też wypowiedzi: aborcja to właściwie zło, ale jeżeli kobieta nie chce rodzić, albo była zgwałcona, to co miała zrobić?

Można zrozumieć różne pokusy przeciw życiu wynikające ze stanu psychicznego i różnych powikłań, ale nic nie może usprawiedliwić zabójstwa.

W sytuacji zamętu w sumieniach wielu ludzi, papież Benedykt XVI mocno dziś akcentuje potrzebę stałej konfrontacji naszych sumień z nauką Kościoła. 

Życia trzeba więc bronić! Pierwszym zadaniem jest modlitwa. Modlitwa nieustannej prośby o poruszenie sumień i odmianę serc, o atmosferę przyjazną życiu i rodzinie. Taka modlitwa ma swój głęboki sens, bo to Bóg jest Panem i miłośnikiem życia. Panem historii ludzkich serc. Trzeba prosić, aby w swej Opatrzności budził sumienia i powoływał ludzi, którzy inspirowaliby społeczeństwo do obrony rodziny i poczętego życia.

W pierwsze czwartki miesiąca sprowadzamy takich właśnie ludzi, aby mogli przemawiać do bardzo szerokiego grona ludzi. Pierwsze czwartki miesiąca mają szczególny udział w modlitwie za rodziny i w obronie życia oraz szczególną rolę inspiracji społeczeństwa. Łączy się bowiem z nami – dzięki Radiu Maryja, Telewizji TRWAM i Radiu Rodzina, a także droga internetową – tak wielka rzesza Polaków w kraju i za granicą. Ale w tej modlitwie powinniśmy trwać i wielu ludzi w niej trwało i trwa. Niech pierwsze czwartki nie będą wydarzeniem pojedynczym, ani wyizolowanym. Są one raczej szczególnym objawem stałej modlitwy wielu ludzi zatroskanych w sprawy rodziny. Tacy właśnie tu przyjeżdżają i tacy głównie nas słuchają i oglądają. Ta modlitwa i te intencje zespalają ich w jakąś wspólnotę modlitewną, którą można by nazwać Apostolstwem Rodziny i Życia. W nurcie tych intencji i tej troski już dawniej powstało i stale powstaje wiele tekstów modlitewnych – m.in. modlitwa bł. Jana Pawła II za rodziny. Wielu wiernych odmawia te modlitwy indywidualnie lub w grupach. W niektórych parafiach są organizowane nabożeństwa i zbierane ofiary na fundusz obrony życia. Warto zauważyć też, że szczególną modlitwą w obronie życia jest rozszerzająca się praktyka „duchowej adopcji” poczętych, a zagrożonych aborcją dzieci. Drugim bardzo ważnym zadaniem w obronie życia jest budzenie świadomości i upowszechnianie wiedzy w sprawach związanych z obroną życia.

Należy budzić świadomość, że życie człowieka rozpoczyna się w poczęciu. Każdy z ludzi narodzonych i żyjących był kiedyś embrionem. Uczeni mówią, że nie ma innego momentu rozwoju, w którym poczęte życie stawałoby się człowiekiem. Na szczęście ta świadomość się pogłębia. Coraz więcej wiadomo o życiu prenatalnym, a więc o życiu w łonie matki. Coraz więcej wiadomo o dramatycznych skutkach aborcji, zwłaszcza dla kobiet. Więcej się mówi o odpowiedzialności ojców za poczęte życie. Młode pokolenie w swej większości – jak wykazują niektóre badania ankietowe – jest przeciw aborcji, bardziej jest świadome, że specjalne pigułki antykoncepcyjne są utajoną aborcją. Uważa też, że pierwszą wśród wartości życiowych jest udane życie rodzinne. 

Ważnym elementem w obronie życia jest nowa dziedzina medycyny zwana naprotechnologią. Trzeba ją nagłaśniać. Jest to leczenie niepłodności. Ma ona statystycznie większą owocność urodzin, niż to osiąga się w in vitro, które zarazem  jest wielokrotną aborcją, a jak mówią najnowsze badania in vitro znaczenie zagraża zdrowiu matki i obciąża genetycznie dziecko. Coraz bardziej zna i akceptuje naturalną metodę regulacji poczęć dziecka. Ponadto sama procedura in vitro jest grzeszna, bo człowiek ma się poczynać drogą naturalną w łonie matki. Media komercyjne blokują publikowanie takich wiadomości, służą cywilizacji śmierci, za nimi stoją także interesy finansowe. W tej sytuacji niezastąpioną rolę w przekazywaniu treści właśnie omawianych spełnia Radio Maryja i Telewizja TRWAM, szczególnie programy wieczorne we wtorki, rozmowy niedokończone i inne, u nas Radio Rodzina. 

Trzecim ważnym czynnikiem obrony życia jest zaangażowanie społeczne na rzecz życia, aktywne uczestniczenie w ruchach obrony życia  - Pro Life, u nas Pro Familia. Łączy się z tym także czujność i aktywność na rzecz poprawienia prawodawstwa broniącego życia. Nie tak dawna inicjatywa społeczna  - listy podpisów – na rzecz uchwalenia nowego prawa całkowicie zakazującego aborcję była bliska zwycięstwa. Aktualnie ta inicjatywa znów wraca, trzeba być gotowym do współpracy.

Trzeba też organizować różnorodną pomoc dla kobiet, matek, które poczęły, ale wahają się czy urodzić. Potrzebna jest im właściwa pomoc duchowa w podjęciu decyzji przyjęcia życia, wskazanie na możliwość oddania dziecka do adopcji, podanie telefonu zaufania, wskazanie parafialnego Poradnictwa Rodzinnego. Kiedy wskazania są motywowane trudnościami materialnymi, potrzebna jest taka właśnie konkretna pomoc i podanie adresów Domu Samotnej Matki (u nas Domu Ochrony Poczętego Życia w Odolanowie, prowadzonego przez Siostry Jezusa Miłosiernego). U nas takie zadania stają przed zespołami parafialnymi i Centrum Pro Familia.

Wsparcia duchowego i materialnego wymagają często rodziny, w których pojawiło się kolejne nieplanowane dziecko. Rodzą się momenty wahania, obawy o utrzymanie rodziny. I tu ważne jest wsparcie duchowe i pomoc materialna. Ważne jest też świadomość istnienia tzw. „Okien życia” (u nas u sióstr nazaretanek – przy ul. Harceskiej 1), by matki po urodzeniu nie porzucały dziecka narażając je na śmierć, lecz oddały w dobre ręce. 

Dobrze by było, gdyby w świadomości społecznej wiadomości o tego rodzaju różnych pomocach były upowszechnione.

 

Drodzy Bracia i Siostry.

Przeżywamy Adwent z Matką Bożą i św. Józefem. Zbliża się Boże Narodzenie. Te święta wnoszą ze sobą radość z ojcostwa i macierzyństwa, radość z życia rodzinnego. Nie wszyscy w taki sposób będą je przeżywać. Módlmy się więc za rodziny przeżywające trudności, za matki oczekujące potomstwa, za samotne matki, módlmy się o ocalenie poczętego życia, za rodziców utraconego dziecka, za matki, które przeżywają bolesny syndrom poaborcyjny. Módlmy się za małżonków pragnących potomstwa, za rodziny adoptujące dzieci, za dzieci w domach dziecka, za rodziny zastępcze i domy rodzinne i za wszystkich, którzy na różnych stopniach decydują i pracują w Opiece Społecznej. Niech nasze serca rozszerzą się ku wszystkim, którzy powinni się urodzić – zwłaszcza w obliczu Bożego Narodzenia - za wszystkich którzy się urodzili, ale nie mają normalnego życia rodzinnego. Niech na nich wszystkich spadnie ciepły promień życia i nadziei od Narodzonego w Stajence Betlejemskiej, od Maryi i Józefa od św. Rodziny, bo wszyscy jesteśmy Braćmi Chrystusa Pana, należymy do Chrystusowej Rodziny.

Homilia bpa Teofila Wilskiego wygłoszona w sanktuarium św. Józefa w Kaliszu


 

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!