Księga Rodzaju (43) - Okiem Świętego Józefa

Okiem Świętego Józefa
Księga Rodzaju (43)

Józefowe opowieści
Rymem, wprost z biblijnych treści
Jezus znał je od kołyski
Posłuchajcie zatem wszyscy.

Jednak w wielkiej był rozterce
Lecz gdy przyszli już na miejsce,
Które Pan Bóg przygotował,
Szybko ołtarz wybudował.
Przestrzegając nakaz Boży
Na ołtarzu drzewo złożył
Oraz mocno związanego,
Syna swego jedynego.
Kiedy nóż już w ręku trzymał,
Żeby zabić swego syna,
Anioł krzyknął niespodzianie:
- Abrahamie! Abrahamie!
- Oto jestem! W mig zawołał.
- Abrahamie! Nóż swój schowaj!
Nie czyń krzywdy już synowi!
Widzę, że się Boga boisz!
Syna Mu nie odmówiłeś
Więc na wdzięczność zasłużyłeś.
Wtedy spojrzał na zarośla
A tam… baran się zaplątał.
Jego Bogu ofiarował
A syn życie swe zachował.
Anioł więc zawołał zaraz:
- Ja przysięgam tu na Pana
I w imieniu Jego mówię:
Tobą się naprawdę chlubię,
Tobie będę błogosławił,
Bo ty jesteś człowiek prawy!
Nie szczędziłeś syna dla Mnie
I dlatego właśnie sprawię,
Że potomstwo całe twoje
Będzie w liczbie wręcz ogromne.
Liczne jak na niebie gwiazdy
I jak ziarnka piasku z plaży.
Twoi dzielni potomkowie,
Nieprzyjaciół swych, warownie,
Z Mą pomocą opanują.
Czemu na to zasługują?
Bo ty, to co rozkazałem,
Bez szemrania… wykonałeś.

Romcio Tomcio