Święci i błogosławieni

Sięgając po z pozoru anachroniczną koncepcję Prymas Polski ks. kard. Stefan Wyszyński z ogromną przenikliwością odczytał prawidłowości narodowych dziejów i w sposób zaskakujący przewidział przyszłość. Przedmurze to jeden z przejawów istotnie proroczego zmysłu Sługi Bożego.

Gorący kult Krzyża Świętego charakteryzował wielu świętych, co odbijało się w ich refleksjach o jego znaczeniu w życiu chrześcijanina. Ich duchowość była naznaczona cierpieniem, które złączone z krzyżem Chrystusa, było dla nich źródłem prawdziwej radości.

Stefan Grelewski urodził 3 lipca 1898 roku w Dwikozach koło Sandomierza. Jego rodzicami byli Michał i Eufrozyma z Jarzynów. Edukację na szczeblu podstawowym otrzymał w Górach Wysokich, Sandomierzu i Janowie Lubelskim, zaś szkołę średnią ukończył w Lubartowie.

Józef Stanek urodził się 4 grudnia 1916 roku w Łapszach Niżnych na Spiszu w archidiecezji krakowskiej jako dziecko Józefa i Agnieszki z domu Nowak. Wychowywał się w rodzinie religijnej i patriotycznej, gdzie otrzymał solidne fundamenty wiary.

Jako osoba odpowiedzialna za Kościół w Polsce Prymas zrobił wszystko, aby realizacja posoborowej
reformy liturgicznej przebiegła w sposób możliwie łagodny, aby okazała się kontynuacją, a nie zerwaniem z dziedzictwem katolickiej wiary i kultu.

Józef Kurzawa urodził się 6 stycznia 1910 roku w Świerczynie (diecezja kujawsko-kaliska), w rodzinie Jana i Józefy z domu Archańskiej. W 1930 roku ukończył gimnazjum humanistyczne im. Adama Asnyka w Kaliszu. Wspominając dom rodzinny jego brat Bolesław − także kapłan – podkreślał, że: „wszystkie przeżycia rodzinne spinała w jedną całość klamra wiary”.

Prymas Tysiąclecia nie miał wątpliwości, że wiele żądań i postulatów formułowanych także pod jego
adresem w okresie po zakończeniu Soboru, opierało się na fałszywej diagnozie sytuacji Kościoła  i było drogą donikąd. W chaosie reformatorskich wniosków, odległych nieraz od rzeczywistego
nauczania Soboru, przypominał, że prawdziwa odnowa polega na znalezieniu komunii z obecnym w Kościele Chrystusem.

Dominik Jędrzejowski urodził się 4 sierpnia 1886 roku w Kowalu (diecezja kujawsko-kaliska). Rodzicami jego byli Andrzej i Katarzyna z Zakrzewskich.

Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński za św. Ignacym z Antiochii doszedł do zrozumienia, że i on sam winien stawać się pszenicznym pokarmem dla swych prześladowców. Tak pojmował pełny i ostateczny sens kapłaństwa.

W Kościele katolickim jest wiele świętych i błogosławionych dzieci, które mimo swojego młodego wieku były na ziemi wzorem miłości do Chrystusa, mężnie znosiły cierpienia często ofiarując je w intencjach grzeszników. Do grona świętych zapewne dołączy ośmioletnia Anna-Gabrielle z Francji. Diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego zostanie otwarty 12 września we francuskiej diecezji Fréjus-Toulon, na terenie której mieszkała dziewczynka.

W nowym cyklu rozpoczętym w poprzednim numerze, będę przybliżał sylwetki księży zamęczonych podczas II wojny światowej w niemieckich obozach koncentracyjnych i innych miejscach kaźni, którzy potem wyniesieni zostali do chwały błogosławionych. Znajdą się w nim także księża, którym dane było doczekać się wyzwolenia KL Dachau 29 kwietnia 1945 roku, i którzy później starali się jak najlepiej pracować dla „chwały Pana Boga”.

W Prudniku Śląskim Prymas raz jeszcze oddał Chrystusowi prawo do rozporządzania własną osobą i życiem. Za św. Ignacym z Antiochii doszedł do zrozumienia, że i on sam winien stawać się pszenicznym pokarmem dla swych prześladowców. Tak pojmował pełny i ostateczny sens kapłaństwa. Biskupstwo i kardynalstwo to dla niego męstwo świadectwa, postępowanie
w blasku purpury Krwi Zbawiciela.

Przypadająca 13 czerwca 21. rocznica beatyfikacji 108 męczenników z lat II wojny światowej skłania do przypomnienia, że do chwały błogosławionych wyniesiono wówczas trzech biskupów, 52 kapłanów diecezjalnych, 26 zakonników, osiem sióstr i dziewięć osób świeckich.

Pytany o papiez?a Polaka obecny Ojciec Święty jednoznacznie wypowiada sie? o nim jako wielkim człowieku. Co jeszcze pochodzący z Argentyny Franciszek myśli o swoim poprzedniku, dowiadujemy się z książki, która jest zapisem jego rozmowy z ks. Luigi Epicoco.
Papież ujawnia w niej ro?wniez? szczego?ły ze swojego z?ycia.

Ks. kard. Stefan Wyszyński miał duszę kapłańską. Kapłaństwo było jego zasadniczą, najgłębszą tożsamością. Stało się kiedyś przedmiotem jego świadomego wyboru, życiowej decyzji, ale stanowiło nade wszystko daną mu przez Boga łaskę.