Słowo Redaktora

Miałem dzisiaj pewne rozterki odnośnie edytorialu, na pewno się domyślacie z jakiej przyczyny, ale ostatecznie postanowiłem, że porozmawiamy sobie dzisiaj o świętości dostępnej dla każdego. W pewnym stopniu zainspirował mnie komentarz anonimowego blogera, który pojawił się w kontekście dyskusji na temat tzw. „doskonałych” zawsze obecnych w różnych herezjach, a jednocześnie zahaczał o temat wyborów, jakże dzisiaj na czasie, a dotyczył realizmu: „Ten realizm ma bardzo głębokie, duchowe wręcz korzenie.

Właśnie weszliśmy w ogłoszony przez papieża Franciszka Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny, pomyślałem więc, że może i ja dołożę swoją cegiełkę i w związku z tym podzielę się aż dwoma osobistymi świadectwami.

Już czuję gromadzące się nad moją głową czarne chmury za sam tytuł. No bo jak to? Redaktor naczelny „Opiekuna” miesza się do polityki? Każe się modlić za „Pisowców”?

Właśnie przeżyliśmy kolejną okrągłą, już osiemdziesiątą rocznicę wybuchu II wojny światowej, a konkretnie napaści Niemiec na Polskę.

No więc doszedłem do Matki piechotą! Chwała Panu! Nie powiem, że była to „bułka z masłem”, najwyraźniej było sporo do odpokutowania i stopy doskwierały na różne sposoby, ale pozostałe elementy ciała spisały się całkiem, całkiem.

 Kiedy będziecie czytać te słowa, ja będę dziarsko maszerował na Jasną Górę. Przynajmniej taką mam nadzieję, chociaż w tym sezonie próbowałem już dziarsko zajechać rowerem do Lichenia i po jakichś 50 kilometrach... wysiadłem, a właściwie przesiadłem się do samochodu.

50 lat temu człowiek stanął na Księżycu. Jak czytamy w różnych wspomnieniach „lunonauci”, bo tak wówczas nazwano tych szczególnych kosmonautów, prawie dwie godziny chodzili po jego powierzchni, robili zdjęcia i pobrali próbki gruntu do badań.

Nie ukrywam, że od wielu tygodni zastanawiam się nad adekwatną odpowiedzią na „demaskatorski”, film naszych „polskich braci Cohen”. Podzieliłem się też z Wami refleksją, że nie do końca podoba mi się sposób, w jaki odpowiada nań część ludzi Kościoła, a już zupełnie mi się nie podoba postrzeganie intencji autorów.

Z komunikatu Watykańskiej Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia poznaliśmy tematy jakie papież Franciszek wybrał na trzy najbliższe obchody Światowych Dni Młodzieży.

Na początek przyznam, że trochę mnie rozbawiła wyczytana gdzieś informacja, że amerykańscy biskupi wydali zbiór tekstów papieża Franciszka na temat diabła i zachęcają do zgłębiania tej części nauczania papieskiego. Jeden z biskupów, bp Michael Burbidge, wyjaśnił, że „Franciszek uczy nas jak korzystać z przemożnej broni przeciw szatanowi, takiej jak Słowo Boże, adoracja Najświętszego Sakramentu, post, modlitwa, uciekanie się pod wstawiennictwo Maryi poprzez różaniec (…)

Bardzo mi się spodobał komentarz Franciszka Kucharczyka z Gościa Niedzielnego. Zanim go Wam jednak zacytuję, przypomnę, że dzisiejsza Ewangelia, którą odczytałem podczas Mszy Świętej jaką sprawowaliśmy wspólnie z 14 innymi kapłanami ...

Chciałbym dzisiaj napisać trochę o kamieniach. Jak zwykle inspiracja przychodzi od papieża Franciszka, który podczas Wigilii Paschalnej mówił w homilii o tym, że Wielkanoc jest świętem usuwania kamieni.

Pamiętam, jak byłem młodym ministrantem i dość wcześnie zacząłem czytać Słowo Boże w kościele podczas liturgii, jakie było moje zdziwienie, kiedy odkryłem, że Listy św. Pawła, były skierowane do mieszkańców jakichś konkretnych miast.

W tej rubryce niejednokrotnie był poruszany problem pedofilii i również dzisiaj ten temat musi powrócić. Najpierw chcę jeszcze raz powtórzyć moją opinię, że w tej kwestii nie może być żadnej tolerancji. I że najważniejsze jest dobro dzieci.

Ponieważ w naszym chrześcijańskim życiu nie ma przypadków, więc zupełnie nie przypadkiem natknąłem się w tych dniach na wskazania Orygenesa dotyczące różnych sposobów oczyszczania się z grzechów.