Słowo Redaktora

W poszukiwaniu optymistycznej inspiracji do dzisiejszego edytorialu, który ukazuje się w najpiękniejsze i najważniejsze święto, jakim jest dla nas Zmartwychwstanie, postanowiłem sięgnąć do słów, które papież Franciszek napisał do młodych, z racji na przypadający zawsze w Niedzielę Palmową Światowy Dzień Młodzieży.

Właściwie to tytuł powinien brzmieć: „Kazanie do moich parafian, którym nie kazałem przychodzić na niedzielną Mszę Świętą”, ale w sumie nawet nie wiem czy ja „nie kazałem”, bo przecież władze państwowe i księża biskupi zdjęli ze mnie ten ciężar, za co bardzo im dziękuję, bo sam bym chyba nie potrafił podjąć takiej decyzji i unikałem jak mogłem tego sformułowania: „nie przychodźcie do kościoła”.

Archiwa Watykańskie, które jeszcze do niedawna miały w nazwie „Tajne” (papież Franciszek kilka miesięcy temu zmienił ich nazwę na Apostolskie Archiwum Watykańskie) pobudzają wyobraźnię wszystkich interesujących się historią. Ale dostęp do nich nie jest łatwy, ponieważ według zwyczaju dokumenty dotyczące na przykład pontyfikatu danego papieża ulegają odtajnieniu 70 lat po jego zakończeniu. Tymczasem papież Franciszek znowu nas zaskoczył i postanowił otworzyć tajne archiwa

Chciałbym dzisiaj podzielić się z Wami dwoma wydarzeniami, które wywołały szeroki uśmiech na mojej twarzy i umocniły moją pogodę ducha na ładnych kilka dni.

Jako że mamy ferie zimowe pozwolę sobie dzisiaj na rozrywkowy temat związany z popkulturą, co nie znaczy, że nie będzie całkiem poważnej pointy. Sytuacją, która ostatnio z jednej strony mnie rozbawiła, ale z drugiej dała do myślenia była niewielka burza jaka rozpętała się w mediach (podobno w mediach społecznościowych była to burza całkiem poważna) wokół dziennikarzy telewizji TVN, którzy w programie „Dzień dobry TVN” zakpili sobie z wyglądu pewnego młodzieńca.

Okres Bożego Narodzenia zakończył się Niedzielą Chrztu Pańskiego, a tydzień później, dokładnie teraz kiedy piszę te słowa, jest już II Niedziela Zwykła. Ciekawe, że nie ma I Niedzieli Zwykłej, tylko od razu druga. No i ciekawe jest też to, i nie chcę tutaj wchodzić w odwieczny spór pomiędzy zwolennikami tezy o wyższości świąt Bożego Narodzenia nad Wielkanocą, albo odwrotnie, że okres świętowania Bożego Narodzenia jest stosunkowo krótki.

Przeczytałem na portalu Szkoła Nawigatorów ciekawy tekst Jarka Jareckiego, w którym pisze on, że „zło chce nam zafundować nową religię, nowe społeczeństwo i nowego człowieka. Ma do tego środki finansowe, aparat przemocy, ma rzesze kapłanów płatnych i jeszcze więcej bezwiednych, uformowanych w bełkocie, ale nie ma czasu i dlatego spieszy się niesłychanie, dzięki czemu istnieje szansa, że ujawni swe potworne oblicze przed czasem, nim ludzi ogarnie ostateczne zwątpienie w sens oporu”.

Zapatrzyłem się dzisiaj na znamienitych kolegów po fachu. Magazyn „Time” jak zwykle o tej porze jest na ustach wszystkich, ponieważ od 1927 roku przyznaje tytuł Człowieka Roku postaciom, grupom lub ideom, które zdaniem czasopisma wywarły największy wpływ na aktualne wydarzenia na świecie. W ubiegłym roku główną nagrodę otrzymali zamordowani, więzieni i szykanowani dziennikarze.

Pośród bardzo wielu rzeczy, które składają się na całokształt mojego szczęścia, bo musicie wiedzieć, że ja się uważam za absolutnego szczęściarza, co ja w ogóle mówię, NIE UWAŻAM SIĘ, ale JESTEM absolutnym szczęściarzem, jest również i ten fakt, że dobrze sypiam.

We wrześniu tego roku byłem z moimi parafianami na pielgrzymce w Medjugorie. I jak to pewnie często się zdarza, skorzystaliśmy z okazji, aby odwiedzić kilka co bardziej urokliwych miejsc w Chorwacji. Pośród nich nie mogło oczywiście zabraknąć słynnego Dubrownika.

W bieżącym numerze zarówno ze względu na Światowy Dzień Wcześniaka, jak i temat ostatniego pierwszoczwartkowego spotkania w bazylice św. Józefa sporo piszemy o ochronie życia.

Przyznam się, że nie mogę się doczekać dokumentu końcowego Synodu Biskupów dla Amazonii, który został przyjęty 26 października przez ojców synodalnych, a papież Franciszek już wyraził zgodę na jego publikację.

Miałem dzisiaj pewne rozterki odnośnie edytorialu, na pewno się domyślacie z jakiej przyczyny, ale ostatecznie postanowiłem, że porozmawiamy sobie dzisiaj o świętości dostępnej dla każdego. W pewnym stopniu zainspirował mnie komentarz anonimowego blogera, który pojawił się w kontekście dyskusji na temat tzw. „doskonałych” zawsze obecnych w różnych herezjach, a jednocześnie zahaczał o temat wyborów, jakże dzisiaj na czasie, a dotyczył realizmu: „Ten realizm ma bardzo głębokie, duchowe wręcz korzenie.

Właśnie weszliśmy w ogłoszony przez papieża Franciszka Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny, pomyślałem więc, że może i ja dołożę swoją cegiełkę i w związku z tym podzielę się aż dwoma osobistymi świadectwami.

Już czuję gromadzące się nad moją głową czarne chmury za sam tytuł. No bo jak to? Redaktor naczelny „Opiekuna” miesza się do polityki? Każe się modlić za „Pisowców”?