Felietony

Listopad to czas, który w pewien sposób zmusza nas do „pamięci”. Najpierw, biorąc pod uwagę chronologię świąt, jest to pamięć o najbliższych, którzy odeszli, a następnie o tych, którzy własną krwią wywalczyli wolność naszej ojczyźnie. Są też rodziny, które mają to niezwykłe szczęście, że pierwsi i drudzy to te same osoby.

Tytułowy cmentarz stanowi nieodłączną część każdego miasta i wioski. Funkcjonując w przestrzeni publicznej, nie ma właściwie takiej możliwości, aby człowiek przeoczył to miejsce. Nawet jeśli ktoś odwraca głowę, chce wyprzeć to słowo ze swojego umysłu, deklaruje niechęć do wszystkiego co przypomina mu o śmierci, nie zmieni rzeczywistości – cmentarze były, są i będą ważne dla społeczeństwa.

Wybierając strój, uczesanie i dodatki chcemy wyrazić swoje wnętrze, dążymy bowiem do harmonii między tym o czym myślimy, w co wierzymy, jaki światopogląd wyznajemy a tym jak się prezentujemy innym ludziom na zewnątrz.

Wakacje odeszły już w zapomnienie i wielu już wypatruje kilku dni wolnych. Chociaż studenci i ci, którzy mogą cieszyć się urlopem poza sezonem jeszcze we wrześniu korzystali z zasłużonego odpoczynku. Jest to coś, na co warto się decydować, jeśli mamy taką możliwość.

Internet jest przestrzenią, gdzie odnajdziemy wiele pomocnych ścieżek w różnych sferach życia. Jest narzędziem pomocy w pracy, szkole, w życiu prywatnym. A co, jeśli stanie się narzędziem do nękania?

Większość z nas, kończąc krótszą lub dłuższą podróż, wraca do domu ze słowami na ustach: „wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej”. Powrót do domu jest przykładem powrotu pożądanego, chcianego, kontynuującego nasze bycie w miejscu, które jest naszym miejscem.

Pierwsze powstawały już w starożytności, kilka wieków przed naszą erą, w różnych zakątkach świata. Potem było już tylko lepiej. Tworzono ich coraz więcej, miały też odmienny charakter - uniwersyteckie, królewskie, miejskie. 

„Rok Kościelniaków” w Kaliszu obfituje w rozmaite inicjatywy naukowe, artystyczne, edukacyjne i popularyzatorskie.

Niestety tytuł tej rubryki zobowiązuje i nie można udawać, że nie pojawił się film „Zielona granica”, nawet jeśli się go nie oglądało.

Pójście do urn wyborczych kojarzy się młodym z wieloma nierozwiązywalnymi dylematami. Czy to znaczy, że jedyne, co można zrobić to w ogóle zrezygnować z udziału w głosowaniu?

Choć emerytura przed młodzieżą jest w perspektywie wielu, wielu lat (nastolatkom wydaje się, że nim nadejdzie, minie wiele lat świetlnych), to pewne nawyki i sposób życia już dziś powinny zostać wdrożone, by cieszyć się długim życiem w zdrowiu.

Różni są ludzie, różne są czasy, różne sytuacje. Mimo różnic, które między nami występują, jest rzeczywistość łącząca nas wszystkich; odruch tak banalny, że niejednokrotnie nie przykładamy do niego wagi, nie mówiąc już o doszukiwaniu się w nim jakiejkolwiek metafizyki.

Tym razem algorytm Facebooka wybrał dla mnie pewien materiał z amerykańskiego czy brytyjskiego wydania  „Mam talent!”, a może po prostu ktoś z moich znajomych go polubił lub udostępnił. Tak czy inaczej, mając wolną chwilę, postanowiłam obejrzeć i... upłakałam się jak bóbr (ze wzruszenia).

Trudno wyczerpać temat emocji w jednym tekście, bo jeśli już wiadomo, dlaczego jest tak źle, to czy można zrobić cokolwiek, by było lepiej? Czy trzeba przez kilka lat cierpieć męki emocjonalnej burzy z gradobiciem? Czy mamy na to jakikolwiek wpływ?

Spektakl „Przed sklepem jubilera” przygotowany przez młodzież z Liceum im. Hugona Kołłątaja w Krotoszynie uzmysłowił mi, że my dorośli nie doceniamy dojrzałości młodych ludzi. Sztuka została wystawiona w obecności ponad 500 gości i wprawiła wszystkich w zadumę.