TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 06:48
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Ingres ks. biskupa Edwarda Janiaka

Ingres ks. biskupa Edwarda Janiaka

ingres

12 września 2012 roku, w liturgiczne wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi, które przypadło w środę, w dniu tygodnia szczególnie dedykowanym Świętemu Józefowi, dokonał się uroczysty Ingres księdza biskupa Edwarda Janiaka do katedry kaliskiej. Uroczystości rozpoczęły się o godz. 16.00 w bazylice – sanktuarium św. Józefa, gdzie nowy Biskup zawierzył swoje posługiwanie i całą diecezję wstawiennictwu Świętego Patrona. Kolejna część ceremonii miała miejsce w katedrze św. Mikołaja, u bram której biskupa Edwarda przywitał prepozyt Kapituły Katedralnej ks. prałat Andrzej Gaweł. Poniżej prezentujemy obszerną dokumentację całej ceremonii.

Akt zawierzenia

Święty Józefie, Dziewiczy Oblubieńcze Maryi, Patronie miasta Kalisza i naszej diecezji. Przychodzimy dziś do Ciebie, aby Twojej przemożnej opiece zawierzyć cały Kościół Kaliski. Nasz Wielki Patronie: w Tobie szukamy opieki i sił w pokonywaniu codziennych trudności.

Święty Józefie, patronie Kościoła Świętego, miej w Swej opiece mnie, którego Bóg wezwał do pełnienia posługi biskupiej w diecezji kaliskiej, jej duchowieństwo, zachowaj wszystkich w prawdziwej wierze i jedności.

Oddaję pod Twoją opiekę wszystkie rodziny. Upraszaj im wzajemną miłość i pokój, pomagaj w wychowaniu dzieci, wspieraj w codziennych troskach i kłopotach i spraw, aby rodzina była miejscem, gdzie chroni się życie i troszczy o katolickie wychowanie kolejnych pokoleń Polaków.

Święty Józefie, Patronie samotnych i opuszczonych, oddaję pod Twoją opiekę wszystkich ludzi bezrobotnych, bezdomnych, chorych i cierpiących, tych którym najtrudniej dzisiaj żyć. Święty Józefie uwrażliwiaj nas na ludzką biedę i spraw, abyśmy nie przechodzili obojętnie obok tych, którzy czekają na naszą pomoc.

Prosimy Cię Święty Józefie, spraw abyśmy wpatrując się w świętość Twojego życia umieli w duchu posłuszeństwa rozeznać i wypełniać wolę Bożą, kierując nasze starania i wysiłki ku większej Chwale Boga, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Święty Józefie patronie naszej diecezji – módl się za nami.

 

Prowadź na głębię

Wprowadzenie dokonane przez ks. biskupa Stanisława Napierałę

I

Dziś, kiedy wspominamy Najświętsze Imię Maryi i w dniu, w którym pośród tygodnia czcimy Świętego Józefa, nowy Pasterz Diecezji Kaliskiej, Ksiądz Biskup Edward Janiak, obejmuje swój urząd. To dzień pamiętny. To ważne wydarzenie w życiu i w historii młodego Kościoła diecezji kaliskiej.

Wagę i znaczenie tego wydarzenia wyraża i podkreśla nasze eklezjalne zgromadzenie. Witam i pozdrawiam wszystkich tu obecnych.

W duchu wiary i z głębokim szacunkiem witam reprezentującego osobę Ojca Świętego Księdza Arcybiskupa Celestino Migliore, Nuncjusza Apostolskiego w Polsce.

Z miłością i czcią witam Braci w Biskupstwie - Księży Kardynałów, Arcybiskupów i Biskupów – imiennie wcześniej wymienionych. 

Z radością i wielkim szacunkiem pozdrawiam Szanowną Panią - Matkę Księdza Biskupa Edwarda, jego Brata - Kapłana, Siostrę, krewnych, przyjaciół, gości.

Z uczuciem braterskiej bliskości pozdrawiam Was, Drodzy Księża Prezbiterium Kaliskiego z Księdzem Biskupem Teofilem, jak również Was, Dostojni Księża z innych diecezji, zwłaszcza z archidiecezji wrocławskiej.

Gorąco pozdrawiam wspólnotę naszego Seminarium Duchownego z Księdzem Rektorem.

Serdecznie witam osoby życia konsekrowanego, Braci Kapłanów i Siostry zakonne.

Z należnym szacunkiem witam szanownych Państwa - przedstawicieli Władz państwowych, wojewódzkich, samorządowych z Władzami miasta Kalisza - stolicy diecezji.

Witam Szanownych Państwa Parlamentarzystów,

Z radością pozdrawiam przedstawicieli uczelni akademickich naszego miasta.

Pozdrawiam przedstawicieli szkół, rzemiosła, grup duszpasterskich, społecznych, zawodowych.

Pozdrawiam poczty sztandarowe, Bractwo Świętego Józefa, Kaliskie Bractwo Kurkowe, chórzystów, orkiestrę.

Całym sercem pozdrawiam was, Bracia i Siostry, ludu Boży diecezji kaliskiej, dla którego dane mi było przez ponad dwadzieścia lat być Biskupem - Waszym Biskupem.

 

II

Wielbię Boga, który jest i kocha nas. Dziękuję Mu za wielkie rzeczy, które nam uczynił. Na wieki będę Go wielbił i Mu dziękował.

Ekscelencjo, Księże Arcybiskupie, Nuncjuszu Apostolski! Pokornie proszę o przekazanie Ojcu Świętemu słów mojej synowskiej miłości, pełnego oddania, czci i wdzięczności.

Umysłem i sercem dziękuję wszystkim i każdemu z osobna. Dziękuję Tobie, Dostojny Biskupie Teofilu; Wam Bracia Kapłani - diecezjalni i zakonni; Wam Siostry - osoby konsekrowane; Wam Drodzy Wierni diecezji kaliskiej. Dziękuję za wspólne budowanie początków diecezji, za wspólne utrudzenie, za wspólne radości i smutki.

Dziękuję Kurii Diecezjalnej. Sądowi Biskupiemu, instytucjom centralnym.

W poczuciu sprawiedliwości i z potrzeby serca pragnę wyrazić wdzięczność Władzom cywilnym wszelkich szczebli na terenie Kalisza i diecezji, które w minionych latach spotkałem, jako Biskup diecezjalny. Dziękuję za współpracę, która upływała nam we wzajemnym szacunku, z poszanowaniem autonomii właściwej każdej stronie, w duchu służby dla wspólnego dobra.

Dziękuję wszystkim instytucjom świeckim.

Dziękuję mediom, naszemu Radiu „Rodzina” i diecezjalnemu dwutygodnikowi „Opiekun”. 

Dziękuję mediom świeckim, w których zawsze czułem obecność tylu ludzi prawych, poszukujących prawdy, i pragnących służyć prawdzie.

Osobno, gorąco dziękuję Radiu Maryja i Telewizji Trwam. Dziękuję Ojcu Dyrektorowi Tadeuszowi za znaczący wkład tych mediów w dzieło ewangelizacji diecezji kaliskiej.

 

III

Drogi Księże Biskupie Edwardzie! Weź ster nawy Kościoła Kaliskiego w swoje ręce i prowadź go. Duc in altum! Na głębię, Księże Biskupie, na głębię! 

Niech Cię prowadzi Duch Święty! Niech Ci towarzyszy Ta, której imię jest Maryja, Matka Boga i nasza Matka, oraz Jej małżonek Święty Józef, patron diecezji, ukochany nasz Święty Józef.

ks. bp senior Stanisław Napierała

 

Benedykt, Biskup, Sługa Sług Bożych

Czcigodnemu Bratu Edwardowi Janiakowi, dotychczasowemu biskupowi tytularnemu Scilio, a także biskupowi pomocniczemu archidiecezji wrocławskiej, wybranemu na Biskupa Diecezjalnego Kościoła Kaliskiego przesyła pozdrowienie i Apostolskie Błogosławieństwo.

Kalisz to miasto słynące zarówno ze starożytnej historii, jak i mocnej wiary tych, którzy dali wspaniały przykład umiłowania Chrystusa i Jego Kościoła. Dlatego bardzo sprawiedliwie i słusznie błogosławiony Jan Paweł II, niezapomnianej pamięci Nasz Poprzednik, przed dwudziestu latami ponownie erygował diecezję kaliską. Obecnie My Sami, zatroskani o dobro duchowe wiernych diecezji kaliskiej, po zrzeczeniu się Czcigodnego Brata Stanisława Napierały urzędu Biskupa Diecezjalnego, pragniemy przydzielić dla tej umiłowanej Trzody Ciebie, jako nowego pobożnego Pasterza.

Czcigodny Bracie, Ty, który wśród wiernych Wrocławian sprawowałeś sumiennie swoje obowiązki jako Biskup Pomocniczy, głosząc gorliwie i wiernie Ewangelię Chrystusa, wydajesz się Nam godnym i zdolnym do objęcia tego nowego urzędu. Dlatego w porozumieniu z Kongregacją ds. Biskupów, na mocy Naszej władzy Apostolskiej zwalniamy Ciebie z dotychczasowych więzów Biskupa tytularnego z Kościołem Scilio i z obowiązków Biskupa Pomocniczego Metropolitalnej Wspólnoty Wrocławskiej, i ustanawiamy Ciebie Biskupem Diecezjalnym DIECEZJI KALISKIEJ, przekazując Tobie uprawnienia, przywileje i obowiązki, które nakłada na Ciebie prawo kanoniczne.

Pragniemy, abyś poinformował i pouczył o Naszym dekrecie i postanowieniu, tak duchownych, jak i wiernych Twojej Wspólnoty Kościelnej - diecezji kaliskiej, aby wszyscy poznali przydzielonego im nowego duchowego Przewodnika i wspierali Go swoimi modlitwami.

Tymczasem zachęcamy Ciebie, Czcigodny Bracie, oraz wszystkich wiernych powierzonych Twojej opiece pasterskiej, aby wszyscy w życiu codziennym pilnie wypełniali wolę Bożą, a za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, i świętego Józefa, Jej Przeczystego Oblubieńca, usilnie przestrzegali zbawiennych przykazań Chrystusa.

Dan w Rzymie, u świętego Piotra, w dniu dwudziestym pierwszym, miesiąca lipca 2012 roku, w ósmym roku Naszego Pontyfikatu.

Benedykt XVI Papież

Umiłowani w Chrystusie Panu!

I

W religijnym skupieniu, z należną czcią, przekroczyłem przed chwilą próg katedry kaliskiej, by z woli Boga Wszechmogącego i z polecenia Stolicy Apostolskiej, pełnić wśród Was posługę biskupa diecezjalnego. 

Na wstępie pragnę Was pozdrowić dobrze znanymi słowami: „Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi”. Jako Wasz biskup – kontynuując pasterską posługę znakomitego poprzednika, Księdza Biskupa Stanisława i jego współpracownika Biskupa Teofila - będę Wam przypominał o tym, że Bóg jest Miłością, że kocha każdego człowieka, również słabego, bo nie chce jego śmierci, ale aby się nawrócił i żył (Ez 33, 11). Będę Wam również głosił, że łaską Pana naszego Jezusa Chrystusa, zostaliśmy odkupieni, w sposób zupełnie darmowy i niezasłużony z naszej strony, że wiara, którą wyznajemy i żyjemy, jest darem Bożym. I wreszcie będę Was nauczał, że dar jedności jest fundamentalnym spoiwem wspólnoty wiernych, że pochodzi on od Ducha Świętego, który jest zasadą jedności Kościoła. Tych trzech darów: miłości, łaskijedności – życzę wszystkim na początku mojej posługi biskupiej w diecezji kaliskiej.

Przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej, której wspomnienie Imienia dzisiaj obchodzimy, i św. Józefa, Patrona naszej diecezji, proszę Ojca Wszechrzeczy i Was usilnie proszę, byście swoimi modlitwami wsparli moją posługę, bym godnie wypełnił misję sługi Boga i apostoła Jezusa Chrystusa. Bym – jako Wasz Biskup i Brat – wzywał do wiary i do poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności, która opiera się na nadziei życia wiecznego. W świetle tych słów widzę moje nowe zadanie w Kościele Kaliskim: prowadzić do wiary wszystkich, którzy zostali poddani mojej duszpasterskiej służbie; zachęcać do poznawania prawdy, która rozbłysła w słowie Objawienia Bożego, a pełnię światła znajduje w Jezusie Chrystusie. 

 

II

 Wielu z tutaj obecnych wie, że moi przodkowie wywodzą się z Ziemi Kaliskiej, urodzili się bowiem w dekanacie złoczewskim, tu poznali wiarę i chrześcijańską tradycję, i ja w tych tradycjach zostałem wychowany. Urodziłem się na Dolnym Śląsku w parafii Malczyce, szkołę średnią ukończyłem w Sobieszowie. Studiowałem w Poznaniu na Akademii Rolniczej - Wydziale Leśnym, a we wrocławskich uczelniach: Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym i w Papieskim Wydziale Teologicznym otrzymałem formację intelektualną i duchową do kapłaństwa, które przyjąłem w dniu 19 maja 1979 r. Przez Jana Pawła II
dnia 26 października 1996 roku zostałem ustanowiony biskupem pomocniczym we Wrocławiu, a w święto św. Andrzeja Apostoła przyjąłem święcenia biskupie. Przez 16. lat jako biskup pomocniczy służyłem Świętemu Kościołowi Wrocławskiemu. Miałem dwóch Arcybiskupów Ordynariuszy: Jego Eminencji Księdza Henryka Kardynała Gulbinowicza oraz Arcybiskupa Mariana Gołębiewskiego.

Dzisiaj stoję przed Wami, jako Wasz brat Edward, by na polecenie Chrystusa usługiwać: Wam, Drodzy Bracia Kapłani Diecezjalni i Zakonni, i Tobie, Święty ludu Boży. Obejmując diecezję kaliską, zaślubiam Cię Święty Kościele Kaliski nie sobie, lecz Chrystusowi Panu, abyś był na wieki stateczny we wierze, mocny nadzieją i niezachwiany w miłości ku Bogu i Braciom. Za Apostołem Narodów przyrzekam, że – mocą otrzymaną od Chrystusa – będę strzegł depozytu wiary świętej, ufny w pomoc tego, Który w swej Arcykapłańskiej modlitwie, przy ustanowieniu Eucharystii, modlił się za wszystkich do Ojca Niebieskiego: „Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty Ojcze we Mnie, a ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w nas, aby świat uwierzył, żeś Ty mnie posłał” (J 17, 21).

W uczciwości mojego serca, pragnę Wam, Bracia Kapłani i Wierni, wyznać, że tylko dzięki dobroci Boga i łaskawości Stolicy Apostolskiej zostałem przed szesnastu laty wyświęcony na biskupa. Niczego nie zawdzięczam sobie, wszystko otrzymałem od Boga, który mnie wybrał i powołał do swojej służby. Posłyszałem w mojej duszy krótki, zdecydowany głos Chrystusa Pana: „Pójdź za mną”. Tak samo, jak ongiś powiedział Pan do młodego Jana Apostoła, do św. Piotra i do wszystkich kapłanów i sióstr zakonnych, i alumnów na przestrzeni ponad dwóch tysięcy lat. 

 

III

Obecnie Bóg Wszechmogący, wolą Ojca Święto Benedykta XVI, zlecił mi urząd posługiwania biskupiego wśród ludu Bożego pięknej diecezji kaliskiej. Podejmując to zadanie, pragnę w pierwszym rzędzie – wobec Nuncjusza Apostolskiego, Przedstawicieli Episkopatu Polski, Duchowieństwa i Wiernych – złożyć głębokie wyrazy uznania Księdzu Biskupowi Stanisławowi Napierale, Organizatorowi diecezji kaliskiej i pierwszemu jej Ordynariuszowi. Znam ten wielokierunkowy trud i wysiłek, jakim znaczył Wasza Ekscelencja każdy dzień swojej biskupiej służby ludowi Bożemu na przestrzeni całego ostatniego 20-lecia. Mam na myśli zarówno organizację struktur nowej diecezji, jak również budowę instytucji koniecznych dla funkcjonowania Kościoła Diecezjalnego, a nade wszystko integrację różnych tradycji, wnoszonych we wspólnotę diecezjalną przez równie cenne części pochodzące z sześciu diecezji. 

Braterskie słowa uznania kieruję również do Księdza Biskupa Teofila Wilskiego za Jego ofiarną pomoc Biskupowi Diecezjalnemu i roztropne zatroskanie o wszelkie odcinki życia duszpasterskiego.

Słowa miłości i szacunku kieruję dziś także do całego Duchowieństwa wszystkich stopni. To Wy, Kapłani, stanowiliście i stanowicie prawdziwą aciem bene ordinatam, na którą Wasz Biskup mógł zawsze liczyć. Zaszczyt to dla mnie, że będę wspólnie z Wami trudził się nad glebą serc ludzkich i wsiewał w nie zdrowe ziarno ewangelicznej nauki. Szczęśliwy jestem, że wraz z Duchowieństwem Diecezjalnym i Zakonnym, z wielką rzeszą zapracowanych Sióstr Zakonnych oraz Katechetek i Katechetów Świeckich, będziemy nie tylko strzegli wieczystych lamp przed Najświętszą Eucharystią, lecz także niestrudzenie zapalać będziemy przed dziatwą i młodzieżą wspaniałe ideały Chrystusa i Kościoła naszych czasów.

 

IV

  Z radością i nadzieją myślę o Was, spracowani Współbracia w Chrystusowym Kapłaństwie. Pozwolił Wam Bóg poznać, jak w latach minionych, mimo uzyskanej wolności, ruinie uległo wiele serc i sumień ludzkich. Rozumiecie z pewnością, że ten największy skarb dla Boga i Narodu, jakim jest człowiek, trzeba ratować dzisiaj przez nową ewangelizację.

Bracia w kapłaństwie, szczególnie Wy młodzi, modlę się, by hart Waszych kapłańskich serc i siła Waszej osobistej świętości była na miarę oczekiwań naszych czasów. Wierzę, że tak jest. Wierzę też, że staniecie ze swoim Biskupem do dalszej rzetelnej pracy, że ją podejmiecie z nie mniejszym zapałem, niż to dotąd czynicie.

Zwracam się także do Was, Młodzieży Seminaryjna, nadziejo na radosną przyszłość naszej Diecezji. Najpierw chylę głowę przed Waszymi rodzicami, którzy Was wychowali oraz kieruję pod ich adresem słowa uznania. Uważnie Bracia Alumni wpatrujcie się w starsze pokolenia kapłańskie. Otaczajcie je szacunkiem i życzliwością. Uczcie się od nich wytrwałej pracy i wiernej służby Bogu i człowiekowi. Pod okiem swoich znanych Profesorów i Wychowawców rzetelnie formujcie swoje charaktery pod kątem służby kapłańskiej. Z optymizmem patrzcie w przyszłość, gdyż współczesny człowiek potrzebuje Was bardziej, niż kiedykolwiek w przeszłości. Potrzebuje on Waszych ofiarnych serc, mądrych Bogiem umysłów i świętego życia.

 

A teraz wyciągam moje dłonie ku Wam wszystkim, kochany ludu Boży Ziemi Kaliskiej i kieruję do Was słowa szczególnej zachęty. 

Rodzice stańcie odważnie na straży czystości obyczajów i wiary świętej w rodzinach Waszych. Trud wychowania nowych pokoleń w wierze i miłości ku Bogu, bliźnim i Ojczyźnie, dźwigajcie radośnie. Przecież to sam Bóg podzielił się z Wami twórczą mocą i postawił przed Wami zadanie powoływania do życia nowych pokoleń w Polskim Narodzie. To prawda, że czeka Was niełatwy trud; że trzeba często niemal spalać się na ołtarzu rodzinnych potrzeb. Pamiętajmy jednak, bez ofiarnej miłości rodziców nie da się wychować prawdziwych wyznawców Chrystusa i wzorowych obywateli Ojczyzny. Niech o każdym z Was, Ojcze i Matko, powiedzą Wasze dzieci: gdzie był mój ojciec, gdzie pojawiła się moja matka, tam zawsze było jasno, radośnie i ciepło.

Młodzieży umiłowana, do Was kieruję słowa radosnych pozdrowień. Tak bardzo ubogacacie swoją obecnością miasta i wioski naszej diecezji. Mam nadzieję, że w sposób dojrzały realizujecie stawiane Wam zadania. Przypominał Wam je wielokrotnie bł. Jan Paweł II apelując, byście zrozumieli, że godność Polaka - chrześcijanina wymaga od Was dzisiaj, może wyraźniej niż kiedy indziej, dynamiki w dobrym, wierności szlachetnym ideałom oraz wiernej, codziennej służby Bogu i Narodowi.

 

VI

  Zwracam się też bardzo serdecznie do ludzi nauki, ale także do pracowników fizycznych. Do tych, którzy trudzą się piórem, jak też i do tych, którzy pracują na roli; ogrodnicy, leśnicy – ludzie fizycznej pracy. W urzędzie, czy w warsztacie. Do wszystkich, którzy ofiarną pracą pomnażają dobra duchowe i materialne Kaliskiej Ziemi. Pozdrawiam gorąco pełnych twórczej siły, jak i tych, którzy korzystają już z zasłużonego odpoczynku. Wszystkich Was, Umiłowani w Panu, zapraszam pokornym gestem do wspólnej, twórczej pracy nad dalszym rozwojem naszej młodej wiekiem diecezji. Zaręczam, że nikomu, kto jest człowiekiem dobrej woli, zajęć dla dobra Kościoła Kaliskiego nie zabraknie. W służbie Kościołowi nie ma bezrobotnych, nie ma ludzi niepotrzebnych, nie ma emerytów. Zmieniają się tylko role, wszyscy jesteśmy Panu Bogu potrzebni, tak wiele bowiem zależy od naszej modlitwy. Wszyscy jesteśmy drodzy i bliscy - „domownicy wiary”.

 

Umiłowani w Panu,

Z drżeniem serca podejmuję to nowe zadanie. Dlatego zawierzam moją pasterską służbę Najwyższemu Kapłanowi Nowego Przymierza – Jezusowi Chrystusowi, który dokonuje wyboru spośród ludzi i posyła na swoje żniwo. Wyrażam moją gotowość do służby w tej diecezji na większą chwałę Boga Wszechmogącego i Kościoła Świętego, licząc na orędownictwo i wsparcie Opiekuna Kościoła – św. Józefa.

Moje zawołanie biskupie – dewiza – brzmi: „Oportet servire – trzeba, abym służył”.  W tym duchu staję dziś przed Wami, i takim pragnę pozostać do końca jako Wasz  Biskup. Amen.

ks. bp Edward Janiak


Podziękowanie

Moją głęboką wdzięczność wyrażam Ojcu Świętemu Benedyktowi XVI, który jako najwyższy Pasterz Kościoła Katolickiego mnie tutaj posłał, by siać ziarno Ewangelii na Ziemi Kaliskiej. Dziękuję z całego serca J.E. Księdzu Arcybiskupowi Celestino Migliore, który – jako Nuncjusz Apostolski w Polsce – przekazał mi pastorał – symbol władzy biskupiej w tym Kościele i jest urzędowym świadkiem ze strony Stolicy Apostolskiej dzisiejszej uroczystości ingresowej. Proszę przekazać Ojcu Świętemu wyrazy mojego synowskiego oddania i przywiązania do osoby Namiestnika Chrystusowego. Dziękuję najserdeczniej Księżom Kardynałom, Arcybiskupom i Biskupom – moim braciom w biskupstwie – za obecność, modlitwę i wszelką życzliwość. Szczególnie Biskupowi Stanisławowi – Seniorowi za Komunikat do diecezji po ogłoszeniu mnie biskupem. Dziękuję wszystkim Kapłanom, Osobom życia konsekrowanego, wszystkim delegacjom, bez wyjątku wszystkim Uczestnikom tej uroczystości. 

Dziękuję tym, którzy się natrudzili, by tę uroczystość tak pięknie przygotować, orkiestrze honorowej Wojska Polskiego z Poznania, chórowi, który nam towarzyszył. Są obecni Panowie Prezydenci Miast Kalisza i Wrocławia – dziękuję za wypowiedziane słowa życzeń. Są tu obecni moi Przyjaciele duchowni i świeccy z Wrocławia, ale też z różnych krajów: Niemiec, Kanady, Italii; Konsulowie, Posłowie, Przedstawiciele grup modlitewnych, Koledzy z Technikum Przemysłu Leśnego, Koledzy kursowi, Kapelani leśników i przewodników turystycznych, Przedstawiciele Schroniska Brata Alberta, Civitas Christiana, Neokatechumenatu – wszystkim serdecznie dziękuję.

Nie mogę nie zauważyć Przedstawicieli mediów, a szczególnie TV Trwam i Radia Maryja; dzięki Wam, kto tylko zechciał - w kraju i poza jego granicami - mógł z nami łączyć się duchowo. Ojcze Dyrektorze – Bóg zapłać.

 

Liturgia

W Świętej Liturgii Kościoła każdy obrzęd ma swoje głębokie znaczenie. Również poszczególne gesty związane z objęciem urzędu Biskupa  Diecezjalnego w jego kościele katedralnym wyrażają konkretne treści. Prezentujemy poniżej liturgiczny komentarz do poszczególnych etapów ceremonii Ingresu.

Procesja wprowadzająca

Wchodząc w sposób uroczysty pierwszy raz do katedry Biskup Nominat w drzwiach swego kościoła biskupiego został powitany przez prepozyta Kapituły Katedralnej ks. prałata Andrzeja Gawła, który podał Ks. Biskupowi krzyż do ucałowania i kropidło. Ks. Biskup uczynił znak krzyża i pokropił wodą świeconą zgromadzonych.

Słowa powitania i pozdrowienia wypowiedział Administrator diecezji Ksiądz Biskup Stanisław Napierała. 

Odczytanie Bulli nominacyjnej

Biskup Nominat otrzymał swój urząd z polecenia i w jedności z Biskupem Rzymu. Pierwszym znakiem objęcia diecezji było odczytanie Bulli nominacyjnej Ojca Świętego Benedykta XVI. Pismo nominacyjne odczytał Nuncjusz Apostolski w Polsce, ks. abp Celestino Migliore.

Na znak łączności z Ojcem Świętym Nuncjusz Apostolski przekazał pismo nominacyjne nowomianowanemu Biskupowi Kaliskiemu. W duchu wdzięczności Bogu za nowego Pasterza diecezji wspólnym śpiewem oddano cześć Trójcy Przenajświętszej.

Przekazanie pastorału

Administrator diecezji ks. bp Stanisław Napierała przekazał pastorał, symbol władzy pasterskiej w Kościele Kaliskim w ręce ks. abp Celestino Migliore, Nuncjusza Apostolskiego w Polsce. Ks. Abp Nuncjusz przekazał go w ręce nowego Biskupa Kaliskiego, ks. bp. Edwarda Janiaka. Pastorał jest znakiem pełnienia przez biskupa zadania pasterza, który prowadzi powierzony jemu lud Boży i wskazuje drogę. 

Wprowadzenie na katedrę

Kolejnym znakiem objęcia urzędu biskupa diecezjalnego było zajęcie miejsca na katedrze biskupiej. Katedra jest miejscem, z którego biskup naucza, głosząc słowo Boże, uświęca lud Boży przewodnicząc liturgii oraz z niej pełni urząd pasterza troszcząc się o wzrost wiary całego ludu Bożego. Obecność katedry biskupiej w kościele katedralnym stanowi centrum jedności wspólnoty wiernych ze swym biskupem. Nuncjusz Apostolski zaprosił nowego Biskupa Kaliskiego do zajęcia miejsca na katedrze.

Homagium

Obrzędy związane z objęciem urzędu Biskupa diecezjalnego zakończyło homagium, czyli znak czci, szacunku  i posłuszeństwa, który nowemu Biskupowi Kaliskiemu złożyli jako pierwsi przedstawiciele prezbiterium Kościoła Kaliskiego: najstarszy kapłan naszej diecezji, rektor Wyższego Seminarium Duchownego oraz neoprezbiter, następnie siostry - przedstawicielki osób życia konsekrowanego. Wiernych świeckich reprezentowali: Prezes Diecezjalnej Akcji Katolickiej, katecheta oraz studentka – przedstawicielka młodzieży. Jako ostatnia do Ks. Biskupa podeszła rodzina reprezentująca wszystkie rodziny naszej diecezji.

Eucharystia

Obrzędy przyjęcia nowego Biskupa w jego kościele katedralnym zmierzają do tego, co stanowi szczyt i źródło życia całego Kościoła, a czego pierwszym szafarzem i stróżem w diecezji jest biskup – do Eucharystii. Biskup kaliski Edward Janiak, który objął swój urząd, przewodniczył Mszy św., której celebrację rozpoczęto od hymnu wychwalającego Boga Ojca i Jego Syna Jezusa Chrystusa. 

Błogosławieństwo

Na zakończenie Mszy Świętej Biskup Edward Janiak, pasterz Kościoła Kaliskiego udzielił swego pierwszego pasterskiego błogosławieństwa w katedrze, Matce kościołów naszej diecezji. Tym błogosławieństwem objął zebranych, uczestniczących w uroczystości za pośrednictwem przekazu radiowo-telewizyjnego oraz całą diecezję. Z udziałem w uroczystości ingresu i przyjęciem błogosławieństwa związany był dar odpustu zupełnego.

Komentarze przygotowane 

przez ks. Marcina Papuzińskiego

Zaproszeni goście

Kardynałowie, arcybiskupi i biskupi uczestniczący w ingresie: ks. kardynał Józef Glemp z Warszawy; ks. kardynał Henryk Gulbinowicz z Wrocławia; ks. abp Celestino Migliore, Nuncjusz Apostolski w Polsce; ks. abp Józef Kowalczyk, metropolita gnieźnieński, Prymas Polski; ks. abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański; ks. abp Marian Gołębiewski, metropolita wrocławski; ks. abp Wojciech Zięba, metropolita warmiński; ks. abp Sławoj Leszek Głódź, metropolita gdański; ks. abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski; ks. abp Marek Jędraszewski, metropolita łódzki; ks. abp Henryk Muszyński z Gniezna; ks. abp Juliusz Paetz z Poznania; ks. bp Kazimierz Ryczan – biskup kielecki; ks. bp Tadeusz Rakoczy – biskup bielsko-żywiecki; ks. bp Krzysztof Nitkiewicz – biskup sandomierski; ks. bp Andrzej Dziuba – biskup łowicki; ks. bp Wiesław Mering – biskup włocławski; ks. bp Stefan Regmunt – biskup zielonogórsko-gorzowski; ks. bp Jan Tyrawa – biskup bydgoski; ks. bp Ignacy Dec – biskup świdnicki; ks. bp Józef Guzdek – biskup polowy Wojska Polskiego; ks. bp Antoni Dziemianko – biskup piński; ks. bp Wojciech Polak – sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski. Biskupi pomocniczy: ks. bp Tadeusz Pikus z Warszawy, ks. bp Andrzej Siemieniewski z Wrocławia; ks. bp Marian Kruszyłowicz ze Szczecina; ks. bp Zdzisław Fortuniak z Poznania; ks. bp Grzegorz Balcerek z Poznania; ks. bp Stanisław Gębicki z Włocławka; ks. bp Jan Wątroba z Częstochowy; ks. bp Marek Mendyk z Legnicy; ks. bp Bogdan Wojtuś z Gniezna; ks. bp Paweł Stobrawa z Opola; ks. bp Jacek Jezierski z Olsztyna; ks. bp Krzysztof Zadarko z Koszalina; ks. bp Adam Bałabuch ze Świdnicy. Biskupi seniorzy: ks. bp Alojzy Orszulik z Łowicza; ks. bp Adam Dyczkowski z Zielonej Góry; ks. bp Stanisław Stefanek z Łomży; ks. bp Jan Wieczorek z Gliwic; ks. bp Tadeusz Werno z Koszalina; ks. bp Ryszard Karpiński z Lublina; ks. bp Stanisław Napierała - administrator apostolski diecezji kaliskiej; ks. bp senior Teofil Wilski, a także kapłani, klerycy, osoby konsekrowane, rodzina Księdza Biskupa oraz przedstawiciele: władz miejskich, powiatowych, wojewódzkich, państwowych, parlamentarzystów, stowarzyszeń i ruchów kościelnych.

 

Słowo Arcybiskupa Józefa Kowalczyka

Drogi Księże Biskupie Kaliski – Edwardzie!

Uczestniczymy w doniosłym wydarzeniu eklezjalnym, jakim jest powierzenie Tobie posługi biskupa kaliskiego i przejęcia misji drugiego w sukcesji apostolskiej pasterza tego Kościoła partykularnego.

Przejmujesz bogate dziedzictwo duchowe i materialne diecezji utworzonej przez Ojca Świętego Jana Pawła II Bullą Totus tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 roku, a zorganizowanej od podstaw przez gorliwego pierwszego jej pasterza bpa Stanisława Napierałę i jego bpa pomocniczego Teofila Wilskiego.

Przychodzisz tu z Kościoła wrocławskiego, którego pewna część terytorialna i ludnościowa znajduje się teraz w strukturach diecezji kaliskiej. W archidiecezji wrocławskiej wzrastając w swoim człowieczeństwie odkryłeś powołanie kapłańskie, które jest darem i tajemnicą. Tam też powierzona Ci została posługa biskupa pomocniczego przez Jana Pawła II w 1996 roku, którą pełniłeś z całym oddaniem przez 16 lat do dnia 21 lipca br., kiedy to Benedykt XVI powierzył Ci pasterską odpowiedzialność za Kościół kaliski.

Drogi Biskupie Edwardzie!

Jesteś pasterzem ludu Bożego diecezji, której patronuje św. Józef doznający szczególnej czci w kaliskim sanktuarium. Ten troskliwy opiekun Świętej Rodziny i Kościoła powszechnego, którego bliskość i opiekę zawsze odczuwałeś - jak wyznałeś publicznie po ogłoszeniu nominacji - niech Ci będzie wsparciem i obroną w realizowaniu powołania pasterza diecezji kaliskiej zgodnie z Twoim zawołaniem OPORTET SERVIRE (trzeba, abym służył). Tę posługę ludowi Bożemu poprzez głoszenie prawdy ewangelicznej i pamięć o ubogich uznałeś za główne zadanie swojej posługi biskupiej.

Dziś w dniu uroczystego ingresu polecam Cię Matce Kościoła, kapłanów i Matce ludu Bożego, aby była dla Ciebie i wszystkich, którzy tę diecezję stanowią, przewodniczką w pielgrzymce wiary, nadziei i miłości do domu Ojca. Amen.

Prymas Polski, metropolita gnieźnieński arcybiskup Józef Kowalczyk

 

Słowo Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego

W imieniu archidiecezji poznańskiej pragnę jak najserdeczniej podziękować księdzu biskupowi seniorowi Stanisławowi Napierale za lata owocnej pracy w archidiecezji poznańskiej i diecezji kaliskiej. Najpierw za jego pracę na urzędzie rektora Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Za wykłady na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Za - trwającą od 1980 do 1992 roku - pracę biskupa pomocniczego archidiecezji poznańskiej.

Każde działanie biskupa w zakresie sprawowania jego posługi pasterskiej jest zawsze działaniem w Kolegium, ponieważ jest wypełniane z zachowaniem komunii ze wszystkimi innymi biskupami i z Głową Kolegium, aby tym lepiej i skuteczniej można się było przyczynić do wzrostu wiary i zachowania dyscypliny w różnych Kościołach, zależnie od okoliczności czasu. Dlatego też - od samego też początku swojej posługi w Kaliszu (1992) - Ksiądz Biskup starał się usilnie budować solidną więź metropolitalną ułatwioną zresztą przez swoje poznańskie pochodzenie. Uczestniczył i organizował spotkania metropolitalne, służył pomocą pasterską na terenie poznańskiej archidiecezji. Zapraszał biskupów, duchowieństwo poznańskie i wiernych świeckich na najważniejsze kaliskie wydarzenia kościelne. Budził podziw swoją gorliwością pasterską, a w szczególności dbałością o rozbudzenie kultu św. Józefa. Przez osobiste - formalne i nieformalne - spotkania wyrażał zawsze serdeczną życzliwość do miejsca narodzin swojego kapłaństwa i biskupstwa.

Niech dalsze lata księdza biskupa Stanisława - poprzez modlitwę, cierpienie przyjęte z motywów miłości oraz świetlany przykład życia kapłańskiego - służą jak najlepiej diecezji kaliskiej. Życzę, aby za św. Pawłem mógł spokojnie powiedzieć: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan” (2Tm 4, 7-8).

Nowemu biskupowi kaliskiemu, ks. bpowi Janiakowi - również w imieniu duchowieństwa i świeckich archidiecezji poznańskiej - składam jak najserdeczniejsze życzenie owocnego duszpasterzowania na nowym miejscu swojej prężnej działalności. Żywię również nadzieję, że raz zadzierzgnięta więź metropolitalna będzie trwała dalej dla dobra obu diecezji. Sądzę, że nie będzie to zbyt trudne, zważywszy na to, że Ks. Biskup dwa lata studiował na Akademii Rolniczej w Poznaniu, czego konsekwencją jest fakt wybrania przez KEP na funkcję delegata ds. Duszpasterstwa Pracowników Leśnictwa, Gospodarki Wodnej i Ochrony Środowiska. Gdyby nie kwestia terytorium kanonicznego, niewiele brakowało, aby - po zgłoszeniu się wówczas do Arcybiskupiego Seminarium poprzez modlitwę, cierpienie przyjęte z motywów miłości oraz świetlany przykład życia kapłańskiego, duchownego w Poznaniu - Edward Janiak został kapłanem poznańskim.

Niech jego dewiza biskupia Oportet servire („Trzeba, abym służył”) będzie mu pomocą w trudzie pasterza poszukującego owiec owczarni samego Boga, „który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (lTm 2, 4).

Arcybiskup, metropolita poznański 

Stanisław Gądecki

Słowo Arcybiskupa Mariana Gołębiewskiego

Drogi biskupie Edwardzie, dzisiaj definitywnie żegnasz się z Wrocławiem, ale tam pozostały Malczyce, kraj lat dziecinnych, tam pozostała mama, tutaj zresztą obecna, grób ojca, brat, siostra. Tam pozostało Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne, które przygotowało Cię do kapłaństwa; katedra pw. św. Jana Chrzciciela, gdzie przyjąłeś święcenia kapłańskie i biskupie. Tam pozostała cała rzesza bardzo Ci życzliwych ludzi i dobra pamięć. I za to wszystko ja dzisiaj chciałbym Ci serdecznie podziękować, za te 8,5 lat ścisłej współpracy i to bardzo owocnej. Nieraz żartobliwie mówiłeś, że pracy Ci nie żałowałem. To było przygotowanie na Kalisz. Za wspólną pracę z całego serca dzisiaj dziękuję. Drodzy Kaliszanie, umiłowany ludu Boży dzisiaj to, co najlepsze Wrocław przekazuje Kaliszowi. A że nie ma w tym przesady, to powiem z całą odpowiedzialnością. Jest to biskup, który kocha przede wszystkim Kościół i zawsze sprawy Kościoła kładzie na pierwszym miejscu. A poza tym kocha człowieka, który jest drogą Kościoła i odznacza się szczególną wrażliwością na potrzeby człowieka, na jego nieraz biedę, na jego nieszczęście. I myślę, że to samo będzie tu, w Kaliszu. Drogi księże biskupie Edwardzie z całego serca Ci gratuluję i życzę obfitego błogosławieństwa Bożego. Niech Ci towarzyszy opieka św. Józefa. Niech patronuje św. Mikołaj, patron tej katedry. Niech Matka Boża Zwycięska spod Wiednia prowadzi do zwycięstwa wiary na ziemi kaliskiej. Szczęść Boże!

Arcybiskup, metropolita wrocławski Marian Gołębiewski 

 

Słowo w imieniu Prezbiterium Diecezji Kaliskiej

Ekscelencjo, Księże Biskupie Edwardzie, nowy Biskupie Kaliski, nasz Arcypasterzu.

Witając Cię z głębokim szacunkiem i serdeczną radością, chcemy – wszyscy Kapłani Prezbiterium Kaliskiego, powiedzieć Ci to, co wobec Boga przyrzekaliśmy przed biskupem naszych święceń: cześć i posłuszeństwo. Cześć i posłuszeństwo wobec Biskupa Następcy, w tym gotowość do współpracy i zaangażowania we wspólnym posłannictwie Chrystusa i Kościoła. Z miłością przyjmujemy w Tobie Chrystusa, któremu razem z Tobą chcemy służyć.

Ale proszę pozwolić, że podziękuję w imieniu Prezbiterium i własnym Księdzu Biskupowi Stanisławowi za jego 20-letnie biskupie posługiwanie, w którym nam było dane uczestniczyć.

Dziękujemy najpierw za miłość do Kościoła i kapłanów – do całego ludu Bożego. Od początku Biskup Stanisław scalał diecezję z sześciu innych przedtem diecezji. Tak bardzo mu zależało na jedności, którą dzięki Bożej pomocy pomyślnie tworzył. Kierując nas ku Świętemu Józefowi Kaliskiemu w Świętej Rodzinie wzywał
i uczył nas „rodzinności” we wspólnocie diecezjalnej.

Przez kilka peregrynacji: Świętego Józefa, Matki Boskiej Jasnogórskiej, częściowo Świętego Wojciecha i Matki Boskiej Fatimskiej – pogłębiał pobożność diecezjan i poczucie wspólnoty. Przez rekolekcje Miłosierdzia i towarzyszący mu Obraz ukazywał i otwierał nas na Miłosierdzie Boże.

Biskup Stanisław powołał i utworzył główne instytucje centralne diecezji: Seminarium Duchowne, Kurię Diecezjalną, Dom Jana Pawła II dla Księży Seniorów, Sąd Biskupi, Centrum Józefologiczne oraz media – Dwutygodnik ,,Opiekun” i Radio Rodzina. Wybudował domy lub przygotował pomieszczenia dla tych instytucji oraz zatroszczył się o przygotowanie kapłanów do ich prowadzenia.

Powołał 24 nowe parafie, zainicjował budowę 31 kościołów lub kaplic. Utworzył 5 nowych sanktuariów diecezjalnych. Koronował na prawach papieskich figurę Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych w Twardogórze i trzy obrazy Matki Boskiej na prawach diecezjalnych.

Doprowadził do formalnego uznania Świętego Józefa za patrona miasta Kalisza.

Ważnym dziełem duszpasterskim jest realizacja testamentu zostawionego przez Jana Pawła II w Kaliszu, by modlić się za rodziny i w obronie życia. Dziełem tym są I czwartki miesiąca, będące modlitwą Polaków w tej właśnie intencji. Przeprowadził I Synod Diecezji Kaliskiej i wydał uchwalone Prawo Diecezjalne. To tylko w skrócie dzieła, które pragniemy tu przywołać w naszej wdzięczności wobec Księdza Biskupa Stanisława.

ks. bp senior Teofil Wilski

Życzenia Prezydenta Kalisza

Wasza Ekscelencjo, Księże Biskupie Ordynariuszu diecezji kaliskiej. Wasze Ekscelencje Księża Biskupi, dostojni goście dzisiejszej uroczystości. 

Z niezwykłą radością w imieniu władz miasta witam nowego Pasterza Diecezji Kaliskiej. Witam w progach miasta, które zwie się Kalisz. Jak mówił błogosławiony Ojciec Święty Jan Paweł II podczas swej pielgrzymki do ojczyzny w 1997 roku ten Kalisz, który najstarsze kroniki długo przed powstaniem państwa polskiego notują na swoich mapach. Ten Kalisz nad którym opiekę sprawuje św. Józef, Opiekun Świętej Rodziny i wszystkich rodzin. Ten Kalisz wita swojego pasterza biskupa Edwarda i ofiarowuje mu to wszystko, co ma najlepszego: tysiącletnią obecność krzyża, szlachectwo dziejów i wierność Kościołowi. Dokonało się dzieło biskupa Stanisława, wielkie potężne dzieło stworzenia diecezji. I oto Jego Ekscelencja biskup Stanisław obdarowany przez Kaliszan miłością i szacunkiem z ogromną radością poleca im swego Następcę i jego słowa przyjmujemy, jako szczególny dar opatrzności. Dokonało się dzieło i dzieło się rozpoczyna na chwałę krzyża, miasta, miast i wsi leżących na rozległych nizinach diecezji kaliskiej. Przepełnieni nadzieją witamy je i przyjmujemy z ufnością. Niech czuwa nad Waszą Ekscelencją Bóg Wszechmogący. Niech myśli i kroki nowego Biskupa Kaliskiego będą pewne, mocne i niech wiodą nas ku wierze. Witamy w naszych progach. Dla uczczenia ingresu miasto ofiarowuje obraz przedstawiający przepiękną panoramę Kalisza z bazyliką św. Józefa w tle. 

A na zakończenie co prawda nie przygotowany, ale słysząc słowa Arcybiskupa wrocławskiego zapytam czy prezydent Wrocławia pan Rafał Dutkiewicz potwierdzi, że Wrocław oddaje wszystko, co najlepsze Kaliszowi. Szczęść Boże!

Janusz Pęcherz

Prezydent Kalisza

 

Życzenia Prezydenta Wrocławia

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Potwierdzam, mamy we Wrocławiu taki obyczaj, że władza świecka zawsze z władzą duchowną Księże Arcybiskupie, potwierdzam w całej rozciągłości.

Eminencje, Księża Kardynałowie, Ekscelencje, Księża Arcybiskupi, Biskupi, kochany Księże Biskupie Edwardzie, ordynariuszu kaliski.

Wjeżdżając na ziemię kaliską uświadomiłem sobie, że właściwie mogę wystąpić w podwójnej roli. Z jednej strony jestem bowiem Prezydentem Wrocławia, miasta, z którego przyjechał tutaj ksiądz biskup Edward. Z drugiej strony, z urodzenia i z części serca jestem członkiem diecezji kaliskiej. Zatem mogę równocześnie Księdza Biskupa pożegnać i przywitać. Żegnam i witam wspaniałego i bogobojnego Kapłana, żegnam i witam bardzo dobrego organizatora, żegnam i witam serdecznego przyjaciela. Wszystkim członkom diecezji kaliskiej chcę powiedzieć tylko jedną rzecz – będziecie mieć dobrego duszpasterza. Księże Biskupie – Szczęść Boże!

Rafał Dutkiewicz

Prezydent Wrocławia

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!