III Niedziela Adwentu - Idzie mocniejszy ode mnie

Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza 

Wyśpiewuj, Córo Syjońska,
podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca,
Córo Jeruzalem!
Pan oddalił wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie,
już nie będziesz bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: „Nie bój się, Syjonie!
Niech nie słabną twe ręce!”. Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz, który daje zbawienie.
On uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości, jak w dniu uroczystego święta.

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:
Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech wasza łagodność będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem.
A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

Co mamy czynić?

To pytanie, które powraca w dzisiejszej Ewangelii. Ludzie przychodzą do Jana Chrzciciela nad Jordan z takim pytaniem. Wydaje się ono być proste.Odpowiedź również jest jednoznaczna, oczywista. Czy nie mogli jej otrzymać od kogoś innego, czy sami nie mogli dojść do takich wniosków znając Stary Testament? Przecież te postawy, wskazania, jakie daje św. Jan wynikają z przykazania miłości bliźniego. Może ich wiedza nie była aż tak dogłębna? A może potrzebowali potwierdzenia, przypomnienia tych znanych im prawd z ust kogoś trzeciego, tym bardziej znanego i cenionego proroka? 

Pytania, które można stawiać bez końca. Ale jednocześnie sytuacja, która oddaje pewną prawidłowość występującą w naszym życiu. Wiele razy jest tak, że wiemy, jak należy postąpić, a nasze działanie daleko odbiega od posiadanej wiedzy. Niestety nie wystarczy wiedzieć co jest dobre, aby dobrze postępować. Potrzebujemy jeszcze silnej motywacji, niekiedy mocnego słowa zachęty. Dlatego przychodzimy do Jana Chrzciciela, Jezusa i Kościoła. Czyż takim przychodzeniem nie są nasze rekolekcje parafialne, między innymi także te przeżywane w czasie Adwentu? Czy takim przychodzeniem nie jest niedzielna Eucharystia, w trakcie, której wsłuchujemy się w słowo Boże, wyjaśniane i tłumaczone podczas homilii?

Dobra, choć słaba jest nasza wola, dlatego potrzebujemy tego nieustannego powtarzania, co należy czynić. Nie wiemy, na ile ci, którzy pytali Jana Chrzciciela zastosowali się do jego wskazań? Z podobnym, choć bardziej konkretnym pytaniem przyszedł do Jezusa bogaty młodzieniec: „Nauczycielu  dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne” (Mk 10, 17). Otrzymał jedną, potem drugą odpowiedź, niestety nie był jeszcze w tym momencie gotowy wypełnić polecenie Jezusa. Tak może być i z nami, przychodzimy, słuchamy, wiemy, ale nie potrafimy. Co trzeba jeszcze zrobić, aby od słuchania przejść do działania, aby Boże słowo, które słyszymy kształtowało nasze życie?

Na pewno ciągle aktualna jest potrzeba słuchania tego, co Bóg mówi, wskazań, które do nas kieruje. Ale za słuchaniem powinno iść jeszcze rozważanie osobiste, indywidualne zgłębianie tego słowa, które słyszymy podczas liturgii. Wpierw zapamiętanie, na ile to jest możliwe, a później powracanie do tego słowa. Przy różnych okazjach możemy się przekonać, jak wiele mamy z tym trudności. Choćby w dialogowanej homilii z dziećmi niejednokrotnie okazuje się jak trudno im powiedzieć, przypomnieć to, o czym przed chwilą usłyszeli w Ewangelii. Dorośli mają zapewne lepszą pamięć, choć jak niektórzy szczerze przyznają, dobrą, ale krótką. Stąd potrzebna pomoc w jej odświeżaniu. 

A dzisiaj wiele jest możliwości przypomnienia sobie liturgii słowa, nie tylko niedzielnej, ale także codziennej. Nie tylko „Opiekun”, praktycznie każdy tytuł prasy religijnej zamieszcza jakieś odniesienie, mniejsze czy większe do czytań z danego dnia. Wiele jest także kalendarzy, czy miesięczników zamieszczających gotowe już teksty czytań z rozważaniami. Może warto pomyśleć o czymś takim dla siebie, czy może jako prezencie świątecznym dla kogoś, komu szczególnie się przyda. Do tego oczywiście trzeba dodać ogromne zasoby internetu. Chciejmy korzystać z tych wszystkich możliwości, aby szukać w słowie Bożym wskazówek jak żyć, odpowiedzi na pytania, które stają przed nami każdego dnia. Co mamy czynić, jak żyć, aby osiągnąć życie wieczne?

ks. Michał Pacyna