TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 05:51
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Dom to Boży i brama niebieska - Mikstat - kościół pw. Świętej Trójcy

Dom to Boży i brama niebieska

mikstat

Mikstat znany jest w całej Polsce przede wszystkim z niewielkiej świątyni i jej patrona św. Rocha, ale tym razem zaglądamy do kościoła parafialnego pw. Świętej Trójcy konsekrowanego tuż przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Wchodzi się do niego przez drzwi z głowami lwów.

Tuż nad drzwiami w portalu głównym, a dokładnie na kartuszu wolutowym (to płaszczyzna przeznaczona na umieszczenie na niej inskrypcji lub emblematu), można przeczytać słowa z 28. rozdziału Księgi Rodzaju „Zaiste dom to Boży i brama niebieska”, przypominające wszystkim, gdzie właśnie wchodzą. Nad wejściem czuwają też dwa anioły przytrzymujące krzyż, ubrane w drapowaną szatę przerzuconą przez ramię i okrywającą biodra. Zresztą w świątyni jest ich sporo, bo aż 80. Wiadomość sprawdzona, bo anioły policzyły kiedyś dzieci z parafii na prośbę obecnego proboszcza ks. kanonika Krzysztofa Ordziniaka. Może kiedyś policzą świętych przedstawionych na obrach w mikstackiej świątyni. Niektórzy z nich obecni są tu też w znaku relikwii, jak św. Wojciech, św. Zygmunt Szczęsny Feliński ze względu na siostry felicjanki Rodziny Maryi pracujące w parafii i św. Maksymilian Kolbe. Wracając teraz do drzwi frontowych, pochodzą one z 1914 roku i są z pięknymi okuciami w formie wici roślinnych i dwóch sztab z wspominanymi już lwimi głowami.

Pożar i nowe miasto z kościołem
Obecnie istniejąca murowana świątynia stanęła tu w 1914 roku. Zresztą historia kościołów pw. Świętej Trójcy ściśle wiąże się z historią Mikstatu. W 1391 roku miasto prawie doszczętnie spłonęło i to spowodowało, że zmieniła się jego lokalizacja. Mieszkańcy z terenów dzisiejszego Komorowa przenieśli się i pobudowali na gruntach pomiędzy Komorowem a Przygodziczkami. W tym czasie miasto posiadało już drewniany kościółek pw. Świętej Trójcy, który należał do parafii Kotłów. Dodam, że parafia mikstacka powstała dopiero w 1471 roku. Siedem lat później miasto znów spłonęło wraz z kościołem. Znowu mieszkańcy odbudowali je na innym miejscu. Po pożarze wybudowano też oczywiście następny kościół. Być może bale sosnowe wykorzystane do jego budowy, posłużyły jako materiał do powstania kolejnego kościoła z 1599 roku.

Kapłan, patriota i społecznik
Historia wybudowania istniejącego dzisiaj kościoła związana jest z postacią ks. Franciszka Ksawerego Ruszczyńskiego, nie tylko kapłana, ale także wielkiego patrioty, społecznika, podczas zaborów walczącego o religię w języku polskim w szkole, rozwijającego ideę bibliotek ludowych popularyzujących czytelnictwo, Kółek Rolniczych i kierującego Bankiem Ludowym. Największym jednak dziełem ks. Ruszczyńskiego było wybudowanie murowanej, dużej świątyni, bo poprzednia drewniana po prostu stała się za mała i na dodatek wymagała gruntownego remontu. Dlatego w 1907 roku Ksiądz Proboszcz zainicjował zbieranie dobrowolnych składek na budowę nowej. Jednak ten pomysł spotkał się ze sprzeciwem Dozoru Kościelnego, dzisiejsza Rada Parafialna i części parafian. Dopiero wybrany w 1908 roku nowy Dozór Parafialny zgodził się na powstanie świątyni, której projekt przygotował ostatecznie, po śmierci pierwszego wybranego architekta, Marian Andrzejewski. Inną przeszkodą w powstaniu kościoła był brak pieniędzy, po dwóch latach zbiórek na koncie parafii było zaledwie trzy tysiące marek, a potrzebne było 125 tysięcy.

Z pomocą Opatrzności Bożej
Jednak udało się. W lipcu 1913 roku odprawiono ostatnie nabożeństwo w drewnianym farnym kościele, wszystko przeniesiono do kościoła św. Rocha i rozpoczęto rozbiórkę starej świątyni. Stojący do dzisiaj, nowy neobarokowy, murowany kościół wybudowała w rekordowym wręcz tempie 16 miesięcy firma Franciszka Rozkosznego z Kępna. Ks. Ruszczyński pisał o tym w jednym z listów do sióstr franciszkanek Rodziny Maryi w Mikstacie: „Mile wspominam to miasto, ponieważ przy budowie Kościoła w latach 1913/1914 doznałem Opatrzności Bożej. Już I-szy rok budowy był tak ciepły, iż murarze mogli stać na rusztowinach aż do grudnia i pracować w cemencie. (...) Pozostawiłem parafię bez długu na budowę Kościoła. X Arcybiskup Dalbor konsekrując kościół w roku 1918 wyraził się, iż to Kościół najpiękniejszy w okolicy i styl czysto renesansowy” („Wielki proboszcz z małego Paryża”, Henryk Zieliński). Świątynia została konsekrowana 20 października 1918 roku, tuż przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości 11 listopada. Na wieży nowego kościoła został zawieszony dzwon ze starego drewnianego kościoła, który odlany został przez Jakuba Getza w 1603 roku we Wrocławiu.

Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty
Obecnie od lipca tego roku w świątyni trwa renowacja wnętrza. Z rzeźb i nie tylko usunięto warstwy przemalowań, oczyszczono figury i łuszczące się złocenia. Już można podziwiać odnowione prezbiterium z ołtarzem głównym, chrzcielnicę w formie kielichowej i ambonę nadwieszaną, przyścienną ze schodami o konstrukcji policzkowej.
Spoglądając na to, co we wnętrzu zacznijmy od odnowionego ołtarza głównego w kolorze złamanej bieli, który powstał około 1914 roku. W jego centrum znajduje się oczywiście tabernakulum z Najświętszym Sakramentem. Nad nim można podziwiać płaskorzeźbę ukazującą Trójcę Świętą. Postacie Boga Ojca i Jezusa Chrystusa przedstawione są centralnie obok siebie w postawie siedzącej. W górnej części ukazano wizerunek Ducha Świętego pod postacią gołębicy z rozpostartymi skrzydłami w promienistej złoconej glorii. Jezus „nosi” drapowany płaszcz przerzucony przez prawe ramię i opasujący biodra. Postać Boga Ojca „ubrano” w długą złoconą suknię, okrywającą całe ciało. Natomiast w dwóch bocznych niszach ołtarza głównego płaskorzeźby przedstawiają: po lewej Archanioła Gabriela i Maryję - to scena zwiastowania, a po prawej Archanioła Michała walczącego z szatanem. W ołtarzu głównym nie mogło oczywiście zabraknąć wszechobecnych uskrzydlonych aniołów, między innymi siedzących na gzymsie, czy stojących przy tabernakulum.

Św. Agata i Matka Boża
W świątyni znajdują się dwa ołtarze boczne. Ten znajdujący się po prawej stronie prezbiterium poświęcony został św. Agacie, męczennicy, by chroniła miasto od pożarów, dlaczego - chyba nie muszę tłumaczyć. Po bokach jej wizerunku umieszczono obrazy św. Antoniego Padewskiego i św. Stanisława Kostki, a poniżej figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa. Drugi z ołtarzy jest pod wezwaniem Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. U stóp Maryi wyłania się panorama Mikstatu z kościołami Świętej Trójcy i św. Rocha oraz wiernymi na pierwszym planie ustawionymi łukiem. Obraz powstawał w związku z objawieniami fatimskimi w 1917 roku. Z bocznych kwater ołtarza z obrazów spoglądają na nas św. Jadwiga Śląska i św. Jacek. Poniżej obrazów tym razem ustawiono rzeźbę Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej. Koniecznie muszę jeszcze wspomnieć o obrazie na sklepieniu świątyni przedstawiającym adorację Maryi z Dzieciątkiem przez św. Stanisława Kostkę i aniołów. Dalej nad głównym wejściem do świątyni znajduje się prospekt organowy wykonany przez Józefa Bacha z Rychtalu koło Kępna. Powstał później niż większość wystroju kościoła, bo około 1939 roku. Natomiast już za czasów obecnego Księdza Proboszcza w kościele ustawiono konfesjonał, który w Roku Kapłańskim m. in. ufundowali kapłani pochodzący z tej parafii. Więcej o kościele można dowiedzieć się na stronie internetowej www.parafia-mikstat.pl.

Tekst Renata Jurowicz
Fot. Monika Rubas

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!