Deo et societati - Bogu i społeczeństwu

22 października kaliskie seminarium zainaugurowało kolejny rok akademicki. Nie bez powodu została wybrana właśnie ta data, (wcześniej inauguracja odbywała się 4 listopada), jest to bowiem dzień pierwszego liturgicznego wspomnienia bł. Jana Pawła II. Osoba Błogosławionego była związana z dziejami kaliskiego seminarium; budowę seminarium rozpoczęto 16 października 1993 roku, w dzień XV rocznicy wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Szczególne znaczenie w historii seminarium ma także obecność Jana Pawła II 4 czerwca 1997 roku, kiedy to dokonał on poświęcenia nowo wybudowanego budynku. 

Inaugurację rozpoczęła Eucharystia, podczas której dziękowano Bogu za dar powołań kapłańskich i proszono o błogosławieństwo na kolejny etap pracy naukowo-formacyjnej. Mszy św. przewodniczył ks. bp. Stanisław Napierała. Druga część uroczystości inauguracyjnej odbyła się w auli WSD, gdzie słowa powitania wygłosił rektor seminarium, ks. dr Aleksander Gendera. Wśród przybyłych gości byli m.in. przedstawiciele bratnich uczelni wyższych z archidiecezji częstochowskiej, poznańskiej, czy Gnieźnieńskiej. Przybyli także przedstawiciele władz samorządowych z prezydentem Kalisza Januszem Pęcherzem.  

Ksiądz Rektor w słowie powitania wyraził pragnienie, aby program dydaktyczno-formacyjny odzwierciedlał to, co wpisuje się w program duszpasterski Kościoła w Polsce. – W nowym roku formacji seminaryjnej chcemy pogłębić rozumienie i przeżywanie Kościoła „jako naszego domu” – mówił Ksiądz Rektor. Dodając, że hasło tego roku „Chodźcie a zobaczycie”, zaczerpnięte z słów Jezusa, jest zadaniem dla tych, którzy tworzą Kościół, aby budowali go poprzez świadectwo życia i miłowali go. Zaznaczył także, że uroczystość inauguracji świętujemy w czasie, gdy Maryja w Jasnogórskim Wizerunku kończy wędrówkę po naszej diecezji. Zwrócił również uwagę na to, że nowy rok akademicki rozpoczyna się w sytuacji zachwiania kierunku życia społeczno-politycznego. Kiedy z wysokości parlamentu i przyozdobione bogatą oprawą medialną wykrzykiwane są hasła walki z Bogiem, Kościołem i krzyżem.  Zwyczajem jest, że w czasie inauguracji nowego roku Rektor uczelni składa sprawozdanie z minionego roku. Tutaj forma sprawozdania przybrała formę podziękowania Księdzu Biskupowi Ordynariuszowi z okazji Jego jubileuszy, za całe dobro i oddanie powierzonej mu diecezji. Wyrazem wdzięczności stała się Księga Jubileuszowa, którą przygotowało środowisko naukowe kaliskiego seminarium wraz z kapłanami pochodzącymi i związanymi z Kaliszem, a także przedstawicielami Wydziału Teologicznego w Poznaniu. Odbierając tę książkę Ksiądz Biskup nie ukrywał zaskoczenia i radości.

Następnie na podium weszli klerycy pierwszego roku, by złożyć uroczystą przysięgę, że przez wysiłek nad osobistym udoskonalaniem i wytrwałą pracę naukową będą realizować wzniosłe idee swej uczelni. W tym roku formację rozpoczęło 19 alumnów z różnych parafii naszej diecezji. Po immatrykulacji głos zabrał przedstawiciel wszystkich alumnów, kleryk Łukasz, który powiedział, że są tutaj, bo rozpoznali Boskie marzenie. Powołanie jest bowiem marzeniem Boga o człowieku, marzeniem o pięknym życiu. – Bóg powołuje nas do kapłaństwa. Jesteśmy tu, bo odpowiedzieliśmy na Jego wezwanie, choć nasze odpowiedzi były tak różne jak i my – mówił.  Zwracając się do nowych współbraci powiedział, że nieważne, w jaki sposób odpowiedzieli, ale ważne że są i mogą liczyć na wsparcie starszych braci. 

Wykład inauguracyjny wygłosił ks. Sławomir Kęszka. W wystąpieniu zatytułowanym „Fenomen pracy organicznej w Wielkopolsce” przybliżył życie i działalność księży społeczników, którzy angażowali się w rozwój gospodarczy, ekonomiczny i społeczny kraju. Szerzej mówił o działalności ks. Augustyna Szamarzewskiego, ks. Piotra Wawrzyniaka, ks. Wacława Blizińskiego i innych tworzących wiele instytucji służących społeczeństwu. Wszystkich tych wspaniałych, pracowitych, mądrych kapłanów umieścił na tle historyczno-społecznym ówczesnej Wielkopolski. Zauważył, że to zaangażowanie nie przeszkodziło im w pracy duszpasterskiej w bardzo trudnych czasach, kiedy Ojczyzna była pod zaborami. 

Następnie głos zabrał prezydent Kalisza, dr Janusz Pęcherz, który stwierdził, że gdyby miał możliwość powtórzenia czegoś w swoim życiu, to chciałby wrócić do czasu studiów, do lat obcowania z myślą, jaką przez wieki stworzył człowiek, do lat uczenia się. Zauważył, że przeżywając podniosłe chwile związane z peregrynacją Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, przeżywamy dni duchowego wzbogacenia, a uroczystość inauguracyjna jest dopełnieniem tego czasu. Składając podziękowania Biskupowi Ordynariuszowi prezydent Pęcherz podkreślił, że biskup Stanisław jest znakomitym nauczycielem, wychowawcą i mistrzem, który zasługuje na podziw, na to, by brać go za wzór. Z dumą zaznaczył, że Kalisz jest jednym z najważniejszych źródeł chrześcijaństwa na ziemiach polskich i ośrodkiem kształtowania się państwowości polskiej. Dodał, że chciałby, by miasto było nowoczesne, ale i wierne tradycji, by pamiętało o zabytkach sakralnych. 

Słowo na zakończenie skierował do zebranych ks. bp. Stanisław Napierała.  – 19 alumnów na 19 lecie diecezji kaliskiej – zaznaczył Ordynariusz, żartując, że w przyszłym roku mija 20 lat, więc... 19 młodych ludzi odpowiedziało na słowa Jezusa, na jego zawołanie: Chodźcie a zobaczycie”. Bóg Was powołał i wami chce się posłużyć – mówił Biskup do rozpoczynających wędrówkę drogą powołania. Dodał, że jest ono łaską którą, otrzymują i przez którą stają się darem dla Kościoła. - Staliście się darem dla innych, dla tych, do których jesteście posłani. Ludzi, którzy żyją na przestrzeni czasu, który będzie czasem waszego kapłaństwa – mówił. Stwierdził, że nie można dobrze spełniać swego powołania, kiedy nie zna się tych, do których jest się posłanym. Zaznaczył również, że obecne czasy nie są łatwe. Zło chce tryumfować, szerzy się zorganizowana walka z wartościami. Zwracając się do wszystkich alumnów powiedział, że wszyscy oni są potrzebni dzisiejszemu światu i ludziom, by prowadzić ich do pełni życia, którą jest Bóg. 

Na zakończenie Ksiądz Rektor zaprosił wszystkich do refektarza na wspólny posiłek. 

Arleta Wencwel