TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 19 Marca 2024, 09:53
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Biskup jako głosiciel słowa Bożego

U ŹRÓDEŁ WODY ŻYCIA

Biskup jako głosiciel słowa Bożego

Sakrament święceń obejmuje trzy stopnie: episkopat (święcenia biskupie), prezbiterat (to, co powszechnie nazywamy święceniami kapłańskimi) i diakonat. Do tej pory szczegółowo opisywałem sakrament święceń w stopniu prezbiteratu. Teraz chciałbym wskazać na najważniejsze aspekty teologiczne sakramentu święceń w stopniu episkopatu.
Po swojej śmierci i zmartwychwstaniu Jezus pozostawił Apostołom bardzo konkretne zadanie: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19-20). To polecenie uczyniło ich głosicielami i nauczycielami słowa Bożego. Odtąd Apostołowie oraz ich następcy stali się kontynuatorami misji Jezusa Chrystusa. Treścią ich nauczania było głoszenie Dobrej Nowiny o zbawieniu, które dokonało się w Jezusie. Następcami Apostołów są biskupi. Zasadniczym celem ich nauczania jest głoszenie zbawienia Bożego, które dokonało się w historii. Oprócz tego, jako nauczyciele wiary, mają pomagać zrozumieć naukę o zbawieniu i w tym świetle ukazywać konkretne miejsca działalności Boga w teraźniejszości.
Soborowa Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium” stwierdza, iż „posłannictwo powierzone przez Chrystusa apostołom trwać będzie do końca wieków, ponieważ Ewangelia, którą mają przekazywać, jest dla Kościoła po wszystkie czasy źródłem całego jego życia; dlatego w hierarchicznie zorganizowanej społeczności apostołowie zatroszczyli się o ustanowienie swych następców, czyli biskupów”. Oznacza to, że biskup otrzymuje posłannictwo nauczania i głoszenia Ewangelii tak, aby wszyscy ludzie wzrastali w wierze i osiągnęli zbawienie. Przepowiadanie Dobrej Nowiny uznaje się za najważniejsze zadanie w wypełnianiu pasterskiej misji biskupa. Pierwszym celem biskupiego nauczania jest doprowadzenie do wiary nowych wyznawców Chrystusa oraz utwierdzenie w wierze tych, którzy już Chrystusa poznali i są członkami ludu Bożego. Jan Paweł II w posynodalnej adhortacji „Pastores gregis”  pisał, że „biskup jest pierwszym głosicielem Ewangelii słowem i świadectwem własnego życia”. O tym zadaniu mówi kolekta z formularza mszalnego stosowanego przy obrzędzie święceń biskupa diecezjalnego: „Pozwól mu zgodnie z Twoją wolą słowem i przykładem kierować ludem powierzonym jego pieczy”. Biskup staje się nauczycielem powierzonego mu ludu poprzez głoszenie słowa Bożego. Czyni to w homiliach, kazaniach i katechezach. Tematyka nauczania biskupa powinna obejmować podstawowe prawdy wiary, wskazywać na godność osoby ludzkiej, a także wsłuchiwać się w aktualne potrzeby wiernych i być uczulona na odczytywanie znaków czasu.
Biskup naucza swoich wiernych nie tylko słowem, ale także przykładem własnego życia. Przypomina o tym Jan Paweł II w słowach: „nauczanie biskupa kontynuowane jest poprzez świadectwo i przykład autentycznego życia wiary”. Papież mówi o „osobistej spójności” głoszenia nauki chrześcijańskiej i jednocześnie realizowania jej we własnym życiu. Świadectwo wiary biskupa jest znakiem obecności samego Chrystusa we wspólnocie. Osobisty przykład staje się dodatkowym źródłem autorytetu biskupa w Kościele partykularnym.
Nauczanie biskupa przyjmuje pasterski charakter. Pierwszym i najważniejszym zadaniem biskupa jest głoszenie Ewangelii. Prezbiter przyjmujący święcenia biskupie przez nałożenie rąk biskupów i modlitwę święceń otrzymuje w darze Ducha Świętego, który uzdalnia go do pełnienia pasterskiej posługi pośród powierzonego mu ludu. Posługę tę realizuje między innymi poprzez głoszenie Dobrej Nowiny.
O nauczycielskiej funkcji biskupa mówi także prefacja, używając sformułowania „karmienie słowem”. Termin został wzięty z Konstytucji dogmatycznej o Kościele, w której czytamy, że wśród wiernych niektórzy „odznaczani są przez święcenia kapłańskie i ustanawiani są w imię Chrystusa, aby karmili Kościół słowem i łaską Bożą”. Biskup posłany przez samego Chrystusa, głosi Ewangelię i działa nie przez swój własny autorytet, ale na mocy autorytetu samego Pana. Oznacza to, że biskup sam nie może udzielić sobie łaski bycia nauczycielem ludu, ale musi być ona dana i ofiarowana przez Jezusa Chrystusa.

ks. Dariusz Kwiatkowski

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!