Babel w głąb ziemi?

Babel w głąb ziemi?

Przyznam się, że nie wiem jak wielkie zainteresowanie medialne towarzyszyło otwarciu najdłuższego na świecie tunelu w Alpach Szwajcarskich, które miało miejsce 2 czerwca. Ale pewnie co nieco dotarło do powszechnej świadomości. Tunel składa się z dwóch oddzielnych rur o długości 57 kilometrów każda, łączonych ze sobą tunelami technicznym co 325 metrów. Każdy z korytarzy ma 9,14 m średnicy. 

Dodatkowo tunel został podzielony na trzy sekcje, które dzielą stacje techniczne w Faido i Sedrun. W tunelu będzie mogło poruszać się codziennie 50-80 pociągów pasażerskich z maksymalną prędkością 250 km/h oraz 220-260 towarowych z prędkością do 160 km/h. Wysoka prędkość podróżna pozwoli na skrócenie czasu jazdy z Zurychu do Mediolanu z czterech do nieco ponad dwóch i pół godziny dla pociągów pasażerskich. Łącznie powstało 151 kilometrów podziemnych tuneli, wliczając w to obie nitki tunelu, łączniki, tunele ewakuacyjne oraz wentylacyjne i techniczne. Wydobyto niemal 25 milionów ton skał, z czego część została zatopiona w Jeziorze Czterech Kantonów, a reszta wykorzystana do budowy betonowej obudowy tuneli. Najwyższy punkt tunelu znajduje się na wysokości 549 metrów, a najniższy na poziomie 312 metrów. Budowa pochłonęła ok. 12 mld dolarów i była częścią wartego 23 mld USD projektu mającego na celu przyspieszenie ruchu kolejowego - zarówno pasażerskiego, jak i towarowego - przez Alpy szwajcarskie. Potężne przedsięwzięcie i niesamowicie kosztowne.

Na uroczystościach związanych z oficjalnym otwarciem tunelu stawiła się cała śmietanka towarzyska Europy: kanclerz Niemiec Angela Merkel, prezydent Francji Francois Hollande, premier Włoch Matteo Renzi, kanclerz Austrii Christian Kern i szef Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker. 

Jestem przekonany, że powyższe informacje na pewno trafiły do szerszej grupy odbiorców. Natomiast znacznie mniej osób mogło się dowiedzieć, o przedziwnym spektaklu teatralnym, który towarzyszył ceremonii otwarcia. Nie mam zamiaru opisywać tego co się tam działo, zacytuję jedynie kilka scen za portalem pch24.pl: „W środku, jak i na zewnątrz podziemnej trasy odbyły się widowiska pełne aluzji seksualnych i odwołujące się wprost do symboli satanistycznych. Tancerze oddawali cześć osobnikowi z głową kozy, uosabiającemu szatana. Skandalicznemu „widowisku” towarzyszyła wyjątkowo niemiła, kakofoniczna muzyka, przerażający płacz i krzyki. Demoniczne postaci symulowały akty seksualne z męskimi i żeńskimi tancerzami, z których wielu wyglądało jak androgeniczne postaci. (…) Nagle pośród nich wyskoczył aktor ubrany jak koza, oddając się rytualnym tańcom. Potem do tancerzy dołączyli druidzi i postaci w ciemnych ubraniach z gniazdami, krzewami i liśćmi na głowie. Na ziemi wokół nich położono postać z kozią głową. Aktorzy śpiewali piosenki starogermańskie i włoskie. Ceremonia kończy się „wskrzeszeniem” demonicznej postaci, której wszyscy tancerze zaczynają oddawać cześć”.

Próbowałem oglądać to w Internecie, ale się nie dało. Czemu miała służyć ta ceremonia? Jej twórcy mówią, że była to „artystyczna wizja pierwotnej kultury alpejskiej”. Hmmm... Jak zwrócił uwagę Krzysztof Osiejuk, Szwajcarzy wybudowali w tamtym miejscu wcześniej, inne tunele, począwszy od roku 1707 o długości parudziesięciu metrów po 15 kilometrowy tunel z XIX wieku, i wszystkie były nazwane imieniem Świętego Gotarda, patrona alpejskich wędrowców. Natomiast ten najdłuższy tunel na świecie jest pierwszym z tej serii nie noszący już nazwy św. Gotarda, ale po prostu Gotthard Base Tunnel. To wyrzucenie Świętego z nazwy i ta „pierwotna kultura alpejska” uruchamiają w mojej głowie dzwonek alarmowy. Satanizm dzisiaj, jak się okazuje przy poklasku elit europejskich, porzucił prostackie odwołania do pentagramów i odwróconych krzyży, na rzecz „czystej sztuki”, przedchrześcijańskiego pogaństwa, tego co pierwotne. Bądźmy czujni.

ks. Andrzej Antoni Klimek